Titel: Zwartspreuk
Reeks: Spellcaster #1
Auteur: Claudia Gray
Uitgeverij: Harper Collins
Pagina’s: 350p.
Prijs: 15€

“Nadia stamt af van heksen. De magische krachten die ze heeft, worden overgebracht van moeder op dochter, maar wanneer haar moeder van de ene op de andere dag vertrekt en haar gezin achterlaat, is Nadia nog maar half ingewijd in de magie. En dat terwijl ze die krachten al snel nodig heeft! Om een nieuwe start te maken, gaan Nadia en haar vader verhuizen, maar zodra ze hun nieuwe woonplaats in rijden, voelt ze dat er iets mis is. Het is overduidelijk voor haar dat er duistere krachten aan het werk zijn in Captive’s Sound, maar hoe kan zij er in haar eentje iets aan doe? Dan krijgt ze gelukkig hulp van een knappe, geheimzinnige jongen, die beweert dat er een vloek op zijn familie rust …”

Mijn mening:

Na het lezen van de fascinerende Vuurvogel-trilogie waarbij de combinatie van een vlotte schrijfstijl en een hoog tempo ervoor zorgde dat de leeservaring aanvoelde als een rit in een rollercoaster, had ik hoge verwachtingen van dit eerder geschreven boek dat nu vertaald werd. Ik was al overtuigd door de schrijfstijl van Claudia Gray én dit boek zou dan ook nog eens over heksen en magie gaan. Maak daar dus maar héél hoge verwachtingen van.

Het eerste element dat me teleurstelde was de cover van het boek. We zijn natuurlijk verwend geweest met de prachtige omslagillustraties van de Vuurvogel-trilogie maar jammer genoeg kon de cover van dit boek daar niet aan tippen. Paars is nog steeds mijn lievelingskleur maar zelfs dat kon er niet voor zorgen dat ik enthousiaster werd over het ontwerp van deze cover.

Wat ik wel leuk vond is dat het verhaal snel op gang komt. We volgen Nadia die samen met haar vader en jonge broertje Cole naar een ander stadje verhuist om het verleden achter zich te laten en een nieuwe start te maken. Alleen voelt ze al zodra ze de grens van Captive’s Sound oversteken aan dat er iets niet pluis is aan hun nieuwe woonplaats. Dat gevoel wordt sterker naarmate ze het dorpje begint te verkennen en ontdekt dat er een duistere magie aan het werk is.

Bij aankomst leert ze ook andere leeftijdsgenoten kennen die de verschillende invalshoeken van het verhaal leveren. Jammer genoeg zijn de overgangen tussen deze perspectieven nogal bruut waardoor je af en toe even moet nadenken wiens verhaal je aan het lezen bent. Ondermeer hierdoor is het tempo niet consistent. De ene keer lijkt alles in een stroomversnelling te komen, vervolgens wordt het leestempo weer wat afgeremd.

Ik hou van de ingrediënten, nu ja van sommige van hen én dan vooral de magische elementen. Van hoe de schrijfster ze heeft samengevoegd tot het brouwsel een boek werd … tja, daardoor ben ik nog niet helemaal overtuigd. Je merkt immers aan de schrijfstijl van dit boek dat de schrijfster nog niet dezelfde ervaring had dan bij de Vuurvogel-trilogie. Tussen beide series door heeft Claudia Gray duidelijk veel bijgeleerd.Zwart spreuk wist me dus minder te overtuigen dan haar later gepubliceerde werk.

Ondanks het niet consistente tempo, de brute omschakelingen en het feit dat sommige zaken iets te vaak herhaald worden, heb ik het boek toch graag gelezen. Dit komt vooral door de eerder vernoemde magische elementen. Sommige stukken deden me aan Practical magic en Charmed denken. Andere riepen dan weer eerder de sfeer van The Craft op. Gelukkig voegt ze ook nieuwe elementen toe. Bijvoorbeeld de elementen die je als heks nodig hebt om een spreuk te kunnen uitvoeren. De schrijfster slaagde er in om mijn interesse te prikkelen, alleen het vasthouden van die aandacht verliep wat stroever. Ik hoop dan ook dat je net als bij sommige andere eerste werken ook in deze serie een duidelijke groei zal merken naarmate Claudia Gray ook als schrijfster groeit.