Titel: Vogelvrij
Auteur: Sebastien de Castell
Uitgeverij: Meis en Maas
Pagina’s: 383p.
Prijs: 16,95€
Bron: recensieboek

“Er zijn drie eisen om Jan ‘Tep als familienaam te verdienen. De eerste is kracht om je familie te verdedigen. De tweede is het beheersen van hoge magische kunsten. De derde is simpel, namelijk 16 jaar worden. Het was een paar weken voor mijn verjaardag toen ik besefte dat ik aan geen enkele eis zou voldoen.

Wanneer je bent geboren als Jan ‘Tep en bijna 16 jaar wordt, kan je er maar beter op voorbereid zijn om te bewijzen dat je echte magiër bent. Dat … of een wonder moet onderweg zijn. Maar Kellen rekent op geen van beiden. Hij weet dat hij iets achter de hand moet hebben om niet in vokomen diskrediet te raken bij de Jan ‘Tep gemeenschap. Dus wanneer Ferius Parfax, een zwerver met drie pakken spelkaarten, in het dorp aankomt weet hij dat hij geen andere keuze heeft dan haar hulp te accepteren …”

Mijn mening:

Ik hou van prachtige covers. Nog meer wanneer zo’n mooi ontwerp ook echt perfect bij het boek past en dat is het geval bij de mooie illustratie die Vogelvrij omhult. Gelukkig zorgde Sebastien de Castell er ook voor dat het niet enkel bij een mooie verpakking bleef.

Een van de dingen die ik het leukste vond aan dit boek is dat de auteur magie op een andere manier benaderd. In zijn wereld zijn de Jan Tep het volk van de ware magie. Jammer genoeg voelen ze zich ook verheven boven de mensen die de magie niet kunnen beheersen. Kellen zit dus al van in het begin in een benarde situatie. Gelukkig voor hem is hij vrij goed in het omzeilen van problemen maar dat wordt natuurlijk een pak moeilijker wanneer die problemen je in hun vizier lijken te hebben.

Ik vond de verschillende vormen van magie in de Jan ‘Tep hun magische wereld heel fascinerend. Afhankelijk van welke magie je het beste beheerst wordt je een specifiek soort magiër. Daarnaast vond ik het ook interessant dat er meerdere volkeren aan bod komen en dat ze elk hun eigen rituelen en verhalen hebben.

Af en toe deden sommige elementen me aan Harry Potter denken. Zo zag ik Kellen als een Muggle die de hele Hogwarts bibliotheek uit het hoofd kent maar desondanks geen magie kan beoefenen. Ook de Jan ‘Tep die zich verheven voelen boven de niet-magiërs deden een belletje rinkelen maar mensen die zich beter voelen als anderen kom je spijtig genoeg vrij frequent tegen. Zowel in fictie als in realiteit.

Bovenstaande vermelding betekent niet dat dit boek veel op de verhalen van J.K.Rowling lijkt. Eigenlijk helemaal niet vermits het een andere wereld is, een verschillende vorm van magie, nieuwe personages, … Het ligt gewoon aan mij vermits ik vrijwel altijd -en overal iets weet te vinden dat me aan Hogwarts doet denken.

Er komen verschillende personages aan bod in dit verhaal. De meeste van hen hebben ook een bijzondere naam maar gelukkig kan je ze wel heel duidelijk van elkaar onderscheiden. Ferius sprak me persoonlijk wel aan door haar directe, correcte en daardoor ook confronterende uitspraken. Ze zet Kellen aan het denken en leert hem ook een aantal belangrijke levenslessen omtrend het belang van het juiste willen doen en het dragen van je verantwoordelijkheid.

Ook ik leerde heel wat bij dankzij ‘Vogelvrij’ … Als je antwoorden wil moet je eerst op zoek naar de juiste vragen én als het manipuleren van de spelregels niet voldoende is om je doel te bereiken dan bedenk je best zelf een nieuw spel.

Persoonlijk ervaarde ik het boek als een intrigerende ontdekkingsreis in plaats van een meeslepend avontuur. Er bleef steeds een beetje afstand tussen mij en de personages in liggen maar ik vond het wel heel fascinerend om hun wereld te ontdekken.