Een tijdje terug werd er vrij onverwachts een nieuwe Vraag het de boekblogger georganiseerd door Emmy van Zon en Maan. Alleen kom ik dus zelf niet zo frequent op Twitter en had ik deze aankondiging totaal gemist. Ik besloot dan maar om de vragen die ik zag langskomen te verzamelen en ze vervolgens (ondertussen met veel vertraging) te beantwoorden op mijn blog. Op die manier krijgen jullie toch nog de gelegenheid om enkele van mijn bloggewoonten te ontdekken.
Niet echt hoe het hoort natuurlijk vermits het een Twitter-event is. Maar eigenlijk vind ik het wel handig dat ik nu geen rekening moet houden met dat maximum van 140 tekens. Als ik het de volgende keer wel tijdig merk doe ik weer gewoon mee hoor Emmy.
Het openen van een webshop naast het runnen van een blog. Ik zie alleszins steeds meer bloggers een webshop openen met leuke boekige spulletjes.
Met mijn blog niets specifiek. Wel hoop ik van mijn hardnekkige leesdip verlost te geraken. Die valt me al lastig sinds december 2017 en lijkt nooit volledig te verdwijnen.
Ik heb vrij lang dagelijks gepost maar heb uiteindelijk besloten om het af te bouwen naar 5 posts per week. Naar mijn persoonlijke mening moet ieder dit voor zich beslissen. Voor mij werkt het het beste door vrij frequent te bloggen, bij anderen werkt het niet beter door slechts sporadisch een blogpost te delen.
Goh, in mijn beginperiode recenseerde ik meerdere boeken per week, vervolgens werden het er twee en momenteel doe ik er al een tijdje slechts één per week. Ik heb door tot nu toe nog niemand over horen reclameren. Ok, ik zou het wel een beetje vreemd vinden mocht een boekblogger slechts drie boeken op een jaar lezen maar dat is omdat ik het zelf gewoon ben om meer te lezen. Ook hier zou ieder eigenlijk de vrijheid moeten krijgen om te kiezen wat voor hem/haar het beste uitkomt.
Op welke momenten schrijf je het liefst je blogposts/recensies?
Ik heb daar eigenlijk geen vaste routine in. De ene keer schrijf ik een blogpost in de voormiddag, een andere keer ben ik aan het bloggen wanneer ik ’s avonds alleen thuis ben. Nog een andere dag ben ik dan weer net in de namiddag bezig. Het hangt er een beetje vanaf wanneer ik me goed genoeg voel om me op het bloggen te kunnen focussen en dat is jammer genoeg niet te voorspellen.
Hmmm, het schrijven zelf gaat vrij vlot vermits ik tijdens het lezen al notities neem. Doorgaans is een recensie uitgewerkt op een 30 à 40 minuten. Daarnaast ben ik natuurlijk wel nog wat tijd kwijt met het maken van foto’s. Al doe ik dit niet bij elk boek dat ik recenseer.
De mensen (zowel auteurs als bloggers) die ik tot nu toe heb mogen ontmoeten en de keren dat ik een quote van mezelf op de kaft van een boek zag verschijnen.
Ik denk dat er geen misverstanden zijn over mijn blog. Ze hebben me alleszins nog niet bereikt.
Hier ben ik zo slecht in hé. Ik vind het makkelijker om specifieke blogvragen te beantwoorden dan om een algemene tip te bedenken dus laat me het maar bij het belangrijkste houden … zoek voor jezelf uit wat voor jou het beste werkt zodat bloggen een plezier blijft.
Misschien moet ik voor alle zekerheid even hout vasthouden terwijl ik het volgende typ … Ik heb daar tot nu toe nog nooit last van gehad. Eigenlijk heb ik zelfs het idee dat ik meer ideetjes krijg naarmate ik frequenter blog. Hoe gek dat ook klinkt.
Ik merk dat ik op een andere manier ben gaan lezen. Zo stop ik vrij vaak om snel iets in mijn recensie-notitieboek te noteren dat ik later in een bespreking wil vermelden. Verder merk ik ook dat onderlinge gelijkenissen me veel meer opvallen als vroeger. Deels doordat ik vrij veel lees maar ook doordat ik tijdens het lezen meer aandacht heb voor die details waar ik 10 jaar eerder waarschijnlijk al sneller overheen zou hebben gelezen.
Oei! Mijn verzameling kookboeken telt meer als 120 exemplaren. Daar één favoriet kookboek uitkiezen lijkt me nogal moeilijk. Ik hou echter heel veel kookboeken met eenvoudige recepten waar je zelf nog wat mee kan variëren. Dit is daar bijvoorbeeld een goed voorbeeld van én dit kookboek ook en … tja, ik zou nog wel even kunnen doorgaan vrees ik.
Nee, die gewoonte heb ik niet. Al vind ik het wel fascinerend om in een ouder tweedehands boek kanttekeningen van iemand te ontdekken. Of een inscriptie vooraan wanneer ze het cadeau hebben gekregen of zo.
Soms wel, soms niet. Het hangt een beetje van het boek af denk ik. Bovendien vind ik het net als met de meeste dingen leuk zolang het niet te erg wordt doorgedreven. Twee citaten zijn ok, drie gaat ook nog maar een recensie waar je tussen de citaten door op zoek moet gaan naar iemands leeservaring … dat spreekt me niet echt aan.
Ik blog gewoon door.
Fantasy (YA, Urban, Paranormal Romance, …), romantische verhalen en af en toe een thriller (de laatste tijd blijkbaar heel weinig). Oh en boekjes met leuke cartoons of een knappe graphic novel kunnen me ook bekoren.
Mijn eerste recensies waren rampzalig. Die waren heel bondig en eigenlijk stond er niet veel meer in als ‘Ik vond dit boek wel leuk’, ‘Ik vond het fantastisch’ of ‘Ik vond er niets aan’. Ook had ik de slechte gewoonte om teveel van het verhaal prijs te geven. Dat laatste probeer ik nu steeds te vermijden en ik tracht ook zo goed mogelijk uit te leggen waarom ik iets wel/niet goed vind.
Een negatieve recensie (mocht je dit bedoelen) schreef ik al enkele keren. Als een boek me niet aanspreekt moet ik dat uiteraard ook eerlijk kunnen zeggen in mijn bespreking.
Dat is eigenlijk een beetje uit zichzelf gekomen. Ik had al een site waar ik recepten, gedichten en dergelijke verzamelde en die site werd steeds wat groter. Er kwam een bladzijde met favoriete quotes bij, een online boekenplank, eentje met films en één met mijn cd’s. Een pagina met foto’s van al mijn knutselwerkjes en ergens halverwege kwam er ook een rubriek bij die ik mijn blog noemde en waar ik bijhield wat ik gelezen en gezien had en wat ik daar juist van vond. In het begin schreef ik er ook af en toe over wat ik gedaan of gemaakt had of hoe ik me voelde. Het was en is nog steeds een uitlaatklep al heb ik het er de laatste jaren uitsluitend over boeken.
Gewoon kijken waar ik op dat moment zin in heb. Behalve wanneer er een aantal recensieboeken staat te wachten dan geef ik die voorrang.
Het online drama. Net als in het offline leven duikt er ook hier jammer genoeg afgunst op. Ik vermoed alleszins dat het dat is want ik kan geen andere reden bedenken waarom er laster zou opduiken. Gelukkig mis ik dit vrijwel steeds. Geen flauw idee hoe dat komt. Waarschijnlijk doordat ik niet FB-groepen maar zelden bezoek en geen Twitter op mijn gsm heb staan en er dus maar af en toe ga kijken.
Oh, dat zei ik reeds eerder. Zelf maak ik regelmatig aantekeningen tijdens het lezen van een boek dat ik later wil recenseren.
Ik heb daar tot nu toe enkel positieve reacties op gehad. Eén van de eerste keren dat ik er iets over zei deed ik dat in mijn recensie zelf. Die typfout was immers hilarisch. De uitgeverij bedankte me nadien voor mijn recensie die (volgens hen) met veel humor geschreven was. Een andere uitgeverij reageerde eigenlijk gelijkaardig toen ik me zo erg stoorde aan de steeds veranderende gedachten van een hoofdpersonage en zei dat die me bijna een whiplash hadden bezorgd. In hun reactie op mijn mailtje én recensie zeiden ze dat ze hoopten dat het al wat beter ging met mijn whiplash.
Ik vermoed dus dat hen reactie een beetje afhangt van hoe je het aanbrengt. Met een beetje humor in je recensie of een beleefd mailtje naar de uitgeverij zelf kan je volgens mij niets mis doen.
Totaal niet. Toen ik jonger was wilde ik wel een boek schrijven. Of een gedichtenbundel maar eigenlijk heb ik nu meer plezier aan het schrijven van mijn blogposts.
Beetje bij beetje. In het begin waren het vooral vrienden en familie. Na een tijdje kwamen mensen via specifieke zoekopdrachten op mijn site/blog terecht. Daarnaast denk ik dat een deel van mijn volgers me ook gewoon via anderen hebben ontdekt. Door social media of omdat ze ergens een reactie van me lazen op een artikel van een andere blogger.
Niet zo heel vaak. Dit jaar ben ik naar twee verjaardagsfeestjes geweest en heb ik zelf een Bloggers High Tea georganiseerd maar dat zijn uiteraard geen officiële boekevents. Ik kreeg wel enkele uitnodigingen voor boekvoorstellingen maar jammer genoeg was het te ver of was ik al bezet. Oh en die ene voorstelling waar ik wel naar toe kon gaan werd uiteindelijk gecancelled.
Wel kijk ik (net als andere jaren) erg uit naar de Boekenbeurs. Daar wil ik ook dit jaar graag naartoe gaan.
Sowieso. Alleen kan ik meestal geen specifieke titel bedenken wanneer ik deze vraag lees. Laat me dus snel even kijken naar een aantal recensies die ik de afgelopen maanden heb bewaard omdat het boek me aansprak … The Epic Crush of Genie Lo van F.C.Yee (via Annemieke van A dance with Books), The Call van Peadar O’Guilin (via Marcia’s Oog op de Toekomst), How to stop time van Matt Haig (via Kathleen van Verbeelding), …
Ik heb er zelf geen, maar Annabel van Het leven van een Boekenworm liet er onlangs nog eentje plaatsen uit één van haar favoriete Sarah J.Maas boeken.
Deden jullie al een keertje mee aan Emmy’s #vraaghetdeboekblogger?
Ja je moet echt The Epic Crush van Genie Lo lezen. Hij is zo leuk. <3
Ik mis dit dus ook vaak. Of het is rond de tijd dat we Merijn in bad doen/op bed leggen of ik zit dan te lezen of Merijn is wakker en ik kan dan dus niet op twitter zitten ervoor.
Nu kom ik zelf sowieso niet zo vaak op Twitter. Dat is echt het social media-kanaal waar ik het minst mee bezig ben vermits ik het niet op mijn smartphone heb staan en het zo omslachtig is om me telkens door een gigantische lading wachtende tweets heen te werken.
Hé, zo leuk om nu nog jouw antwoorden te kunnen lezen. Ik heb ook die gewoonte om Vraag het de boekblogger te ontdekken als het al lang en breed gepasseerd is. Net zoals het drama 🙂 (Maar dan word ik zo benieuwd dat ik alles ga opzoeken :-))
Oops, blijkbaar heb ik zelf gemist dat er bij deze #vraaghetdeboekblogger een drama aan te pas was gekomen.
Wat leuk!