Titel: Because you love to hate me: 13 tales of villainy
Auteur: Edited by Amerie
Uitgeverij: Bloomsbury
Pagina’s: 339 p.
Bron: eigen collectie

“In this unique YA anthology, thirteen acclaimed, bestselling authors team up with thirteen influential BookTubers to reimagine fairy tales from the oft-misunderstood villains’ points of view.

These fractured, unconventional spins on classics like “Medusa,” Sherlock Holmes, and “Jack and the Beanstalk” provide a behind-the-curtain look at villains’ acts of vengeance, defiance, and rage–and the pain, heartbreak, and sorrow that spurned them on. No fairy tale will ever seem quite the same again!

Featuring writing from . . .

Authors: Renée Ahdieh, Ameriie, Soman Chainani, Susan Dennard, Sarah Enni, Marissa Meyer, Cindy Pon, Victoria Schwab, Samantha Shannon, Adam Silvera, Andrew Smith, April Genevieve Tucholke, and Nicola Yoon

Nog niet zo lang geleden ruilde ik dit (én nog twee andere boeken) met Silke én dat kwam heel goed uit qua timing vermits er tijdens de Oh My Bookathon ook een uitdaging liep met een roze cover. Eigenlijk dacht ik eerst dat er een roos op de cover moest staan maar dan nog had dit boek een goede keuze geweest.

Inhoudelijk was het jammer genoeg een iets minder goede keuze. Over dit boek heb ik namelijk het langste gedaan tijdens de leesmarathon. Nu ben ik sowieso niet gek van kortverhalen maar vermits de kortverhalen in dit boek over (bekende) vijanden ging was ik wel nieuwsgierig geworden. Bovendien vond ik het een leuk concept. Bekende Booktubers gaven namelijk een opdracht waarmee de YA-auteur aan wie ze gekoppeld waren vervolgens mee aan de slag ging.

Het opzet leek me dus wel interessant maar … Ik geef echter meteen toe dat deze verhalen mijn verwachtingen niet echt konden vervullen. Een groot deel van hen kon me zelfs niet echt boeien en sommige van de stukjes die werden geschreven door de vlogger -of blogger die het verhaal aanvroeg leken me niet meteen een meerwaarde te vormen en soms zelfs gewoon overbodig.

Bovendien leken de meeste hoofdpersonages uit deze verhalen geen vijanden meer maar slachtoffers. Ik snap dat men de karakters meer wilde uitdiepen maar ze veranderen in voorbeeldige types die amper een vlieg durven kwaad doen gaat natuurlijk een beetje aan dat doel voorbij.

Gelukkig was dit niet bij elk verhaal het geval maar als je slechts een drie-tal verhalen leuk vindt om te lezen dan kan je moeilijk beweren dat je het een goed boek vindt. Wat ik trouwens wél leuk vond is dat sommige verhalen zich in een heel andere setting afspelen. Bijvoorbeeld de Griekse mythologie rond Medusa die zich plots afspeelt in een Aziatische omgeving. Of de hervertelling van de Koning Arthur legende en de mythe van Persephone en Hades in de vorm van tekstberichten. (Al snap ik nog steeds niet goed hoe Guinevere en Lancelot in het lijstje van vijanden terecht zijn gekomen.)