Het is een bewuste keuze van me om het op mijn blog niet vaak over mijn gezondheid te hebben. Niet dat ik het als een staatsgeheim beschouw hoor, maar eigenlijk is mijn blog net een manier om er even aan te ontsnappen én met totaal andere dingen bezig te zijn. Toch verschijnt er hier af en toe een vermelding dat het weer wat minder gaat of dat ik te veel last heb om me op lezen te kunnen focussen. Dus tja, af en toe komt dat averechtse lichaam van me ook hier even piepen.

Je hoeft geen schrik te hebben – ik ga daar niet plots verandering in brengen. Zwartraafje blijft een boekenblog met af en toe wat persoonlijke weetjes zodat jullie dat vogeltje wat beter kunnen leren kennen. Maar vermits die gezondheid een groot deel uitmaakt van mijn leven kreeg ik het idee om het hier toch even aan bod te laten komen op een manier die perfect aansluit bij de boekenblog van een listomaniac …. oftewel mijn gezondheid in de vorm van een boekterminologie-gerelateerd lijstje. Zomaar. Omdat het kan.

 

Als mijn medisch dossier een Panini-stickeralbum was dan zouden ondertussen vrijwel alle plaatjes zijn ingevuld.

In werkelijkheid is dit dossier echter even omvangrijk als het oeuvre van – zeg maar – George R.R.Martin.

Nee, bovenstaande zin is absoluut NIET overdreven. Toen medische dossiers nog niet gedigitaliseerd werden en nog alles werd vereeuwigd op papier telde mijn exemplaar (in 2000) zo’n zestal dikke mappen.

Al mijn gezondheidsproblemen verstoppen zich onder Harry’s mantel. Nu weten we meteen ook waarom sommige aandoeningen onzichtbaar zijn. Soms is dat trouwens nog de grootste last want leg maar eens aan iemand uit dat je je goed niet voelt wanneer je dat niet kan laten zien.

Mijn buik is zo luidruchtig dat hij soms verdacht veel wegheeft van een audio-opname van de Battle of Middle Earth. Inclusief grommende orcs.

Ken je dat gevoel wanneer je je na een tijdje rustig rondslenteren in de boekenwinkel afvraagt waarom ze niet met boodschappenmandjes (of karretjes) werken? Het dossier dat ik hierboven omschreef werd in het ziekenhuis vervoerd per rolstoel omdat het te ‘zwaar’ was.

Ik ben een medisch unicum … even uniek als the chosen one. 😉

Ik lijk aandoeningen te verzamelen zoals Voldemort horcruxes aanmaakt. Veel te veel én niets ervan is positief.

Het enige voordeel van vaak in het ziekenhuis zijn is dat je super veel kan lezen terwijl je van de ene wachtzaal naar de andere gaat. Ja hoor, je kan echt overal iets positiefs vinden als je lang genoeg zoekt.

Ik ben geen Dr. Strange … de dokters vinden me echter wel Strange. Of iets positiever geformuleerd … Peculiar.

Ik wacht nog steeds op het moment dat zowel boekenwinkels als ziekenhuizen een klantenkaart-syteem gaan invoeren. Money in the pocket!

Of nog leuker … een sponsordeal met de pharmaceutica. Met het aantal pillen dat ik moet innemen lijk ik die sector in mijn eentje draaiende proberen te houden. Mocht ik voor elke 150 pilletjes een boekenbon krijgen dan zou er net niet wekelijks een extra boek aan mijn collectie worden toegevoegd.

Mijn lichaam houdt van plotwendingen. Vrijwel elke dag heeft het iets nieuws voor me in petto. Oh, gisteren zorgden we ervoor dat je amper kon typen vermits je vingers verkrampt waren laten we vandaag even je linkerknie in de spotlight plaatsen.

Een medische Bingo kan ik waarschijnlijk nog sneller invullen als een Reading Bingo.

Oh, ook die alfabetische uitdaging waarbij je een jaar lang probeert om aan de hand van boektitels het hele alfabet bij elkaar te lezen zou vrij vlotjes gaan. Al komt er dan misschien wel een klein beetje creativiteit kijken bij de omschrijving van aandoeningen.

Die verklarende woordenlijsten in een fantasyboek zouden ook goed van pas komen om al die chique klinkende medische benamingen om te zetten in mensentaal.

Al maak ik mezelf graag wijs dat het eigenlijk Hogwarts-spreuken zijn die nog niet aan bod kwamen in de boeken.

In Tris Prior haar wereld zou ik ongetwijfeld Divergent zijn vermits ik tot grote frustratie van sommige specialisten niet in te delen ben in één vakje.

Ik denk echter nog steeds dat Madam Pomfrey wel in staat zou zijn tot het samenstellen van een wondermiddel. Eentje dat ongetwijfeld verschrikkelijk vies smaakt maar mijn medische klachten wel zou verminderen én misschien zelfs kan oplossen.

Tot die tijd …
Still in pain? After all this time? … Always

Als we de medische kosten van de afgelopen 26 jaar in iets anders hadden kunnen investeren dan was die ondergrondse bibliotheek met verborgen ingang plots geen fantasie meer maar werkelijkheid.

Ik ben immuun tegen pijnstillers en hoop dat dit betekent dat ik evengoed bestand ben tegen de Crucio-curse.

Sorry Callie … ik win! Met 21-en trouwens altijd.

Het grootste verschil? Terwijl mijn boekenwishlist ontzettend lang is is mijn persoonlijke wenslijst net heel kort … minder pijn