Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.
Ik wilde tijdens de hittegolf wat ijsjes in huis halen maar het was gewoon veel te heet om deze per fiets te vervoeren. Daarom besloot ik om zelf ijs te maken. Dankzij Kathleen heb ik een super handig basisrecept waar je eindeloos mee kan variëren. Na Cuberdon-ijs, Oreo-ijs en ondermeer een variant die gebaseerd was op de Cinnamon Roll van Ben & Jerry besloot ik nu een versie te maken met Witte Chocolade en Frambozen.
Dit super leuke pakket van Joany’s Etsy Shop kwam toe en het voelde echt aan als een feestje in envelop-formaat. Ondertussen heb ik al enkele foto’s gemaakt van mijn nieuwe bladwijzers dus die ga je binnenkort zeker zien langskomen op Instagram.
Ik wil uiteraard het liefst Belle zijn vermits dit mijn favoriete Disney-personage is. In werkelijkheid ben ik echter Sneeuwwitje. Blijkbaar zijn mijn voeten het enige lichaamsdeel die een kleurtje krijgen dat niet rood of wit is. Het kruis van mijn ballerina’s stond er nog in van vorig jaar én het staat er nu zelfs nog wat steviger in.
Dat Witte chocolade-ijs met frambozen is super lekker maar niet super gezond. Dit mango ijs is dat gelukkig wel. Op momenten als dit ben ik echt super blij met Are To Eat Too die stukjes bevrozen mango én een beetje melk binnen de kortste keren omtovert tot een mango ijsje.
Kleine bekentenis … mijn humor valt in te delen in de rubrieken: droog, sarcasme én flauw. Zowel deze waarin ik reageer op een foto van Cosmo, het hondje van Chinouk die in de kast was gesprongen als
deze “Hof van Doorns en Klaprozen” – foto die al op Instagram verscheen zijn daar het bewijs van. Ik heb echt een zwak voor van die flauwe woordspelingen en grapjes.
Dit grapje vind ik bijvoorbeeld ook geweldig.
Deze quiche in wording zag er zo kleurrijk uit dat ik er snel een foto van nam.
Ik besloot ook om een deel van mijn bakboeken uit de kast te halen toen ik aan het brainstormen was voor twee verjaardagsfeestjes. Alleen was dat eigenlijk niet nodig gezien de lengte van de lijstjes al zo lang was VOOR ik de bakboeken opensloeg.
Laatste Amnesty brief van dit schooljaar. Tijdens de zomermaanden worden er geen schrijvavonden georganiseerd. Ondertussen schreef ik al meer als 200 van deze brieven.
Toen ik onlangs voorbij de boekenkast wandelde viel het me plots op dat dit wel een grappig zicht was. Het linker boek is een recensie-exemplaar, het rechter boek mocht ik lenen van een vriendin. En nee, ik heb ze niet speciaal naast elkaar gezet voor deze foto. Mijn recensiemateriaal en geleende boeken staan altijd op dit plaatsje.
Vorig jaar kreeg ik deze orchidee voor mijn verjaardag. Twee maanden terug dacht ik dat hij rijp was voor het orchideën-kerkhof maar toen kreeg hij plots toch nog een nieuwe tak én deze week kwam er een eerste bloem open. 🙂
Deze week maakte ik ook nog eens wat tijd vrij om alle nieuwe theezakjes die ik kreeg van vrienden en familie die op reis waren geweest toe te voegen aan mijn verzameling. Ondertussen heb ik de kaap van 2000 verschillende theezakjes overschreden.
2008 theezakjes? Wow! Hoe hou je dan bij welke je al hebt? Of weet je dat zo uit het hoofd, als je een ‘nieuw’ zakje ziet, als je het al hebt of niet?
Ik heb dat lange tijd geweten zodra ik er eentje zag maar de laatste jaren is dat wat moeilijker geworden. Zo bestaan er van een klassiek geel Lipton-zakje minstens 10 verschillende varianten. Daarom spaar ik nieuwe zakjes op en als ik er een aantal heb ga ik door mijn kaften bladeren om na te kijken of ik het wel/niet heb.
Oh wow zoveel theezakjes. Ook nooit geweten dat er al zoveel verschillende varianten zijn van een geel lipton zakje. 😮
Die van Pickwick kunnen er anders ook wat van hoor. De laatste jaren lijken die hun theezakjes vrijwel jaarlijks aan te passen. Soms is dat een klein detail dat veranderd wordt maar evengoed gaan ze soms voor iets heel anders.
Dat mango-ijs maak ik ook vaak in de zomer, maar dan met platte kaas. Bijna even lekker als echt ijs.
Die combinatie kan ik ook eens proberen. Misschien is het dan nog iets frisser in plaats van zachter.
Oh wat leuk die post!
En Amnesty dat is geleden van in het middelbaar, ik wist niet dat je dat nu nog kon doen.
Ja hoor, Ik weet niet of er in elk dorp schrijfavonden worden georganiseerd maar bij ons doen ze dat dus al erg lang. Ik ben op mijn 14de mee beginnen schrijven en ben daar eigenlijk niet meer mee gestopt.
Ohmijngod ik moét dat recept van witte-chocolade-met-framboos-ijs hebben! Pretty please? Ziet er prachtig (en goddelijk lekker) uit!
Ik stuur je binnenkort een mailtje met een benadering van het recept. Het was immers zo’n gevalletje van als ik nu eens een beetje van dit én een beetje van dat combineer. Oh, en ook nog een beetje van dat ander erbij. Niet handig als je het later nog eens opnieuw wil maken.
Yes, dank je! Witte chocolade + frambozen is mijn favo combo. Ooit deze al geproefd? http://www.tonyschocolonely.com/chocolade/wit-framboos-knettersuiker/
Toevallig wel want ik kreeg hem eind vorige week toe per post. Een vriendin was zo lief om me er mee te verrassen voor mijn verjaardag. 🙂
Wat een super leuke foto’s zitten erbij <3
Mmm, ijs, goesting! 🙂
En jup, ook bij mij staan mijn sandalen ondertussen in mijn voeten 🙂 Al volgt bij mij de rest van mijn lichaam ook en heb ik nu dus ook een bruine streep onderaan mijn rug doordat mijn t-shirt bij het werken in de moestuin naar omhoog gekropen was én een driehoek halverwege mijn rug door een uitsnijding in een kleedje… In die zin is helemaal wit op zich nog niet zo slecht hoor 😉
Jaren terug toen ik naar Axion Beach Rock ging had ik met een felgekleurde camouflagestick (Yep, dat klinkt heel vreemd) de naam van één van mijn favoriete bands op mijn arm geschreven en die stond er nadien ook in. Gelukkig vervelde ik toen vrij snel want rondlopen met de naam Garbage op je naam is een beetje stom wanneer je niet op een festivalterrein bent.
Die foto met voeten zouden de mijne kunnen zijn (hier ook eentje die makkelijk verbrandt). En dat ijs klinkt bijzonder zoet… Orchideeën vind ik ook zulke dankbare kamerplanten, vooral het feit dat ze telkens opnieuw beginnen bloeien. In een vorig leven knutselde ik vaak met theezakjes, jij verzamelt ze :-). Originele hobby!
Ik vreesde zelf dat het ijs te zoet zou zijn. Het was ook zoet hoor maar de frisse smaak van frambozen zorgde gelukkig voor voldoende tegenwicht. Van die theezak-kaartjes heb ik er ook eens een paar gemaakt. Of maakte je er andere dingen mee als kaarten?
Witte chocolade vind ik algemeen nogal (te) zoet, doe mij maar de pure ;-). Smaken verschillen natuurlijk. Die frambozen erbij zal zeker een goede match geweest zijn kan ik me zo voorstellen.
Wat die theezakjes betreft: ik plooide die dan tot een bepaalde figuur en maakte daar idd wenskaarten mee. En een keer een opdienplateau met zo’n glazen inlegsel waaronder ik dan die theekaart figuurtjes legde.
Die opdienplateau is een leuk idee. Op die manier heb je zelf nog iets aan je knutselwerk. De kaartjes worden immers meestal naar andere mensen verstuurd.