Ik reis niet meer zo vaak met het openbaar vervoer. Als ik de trein neem lees ik de hele tijd maar in een bus/tram lukt dit me niet. Wat me wel lukt is bloginspiratie verzamelen. Op weg naar mijn eindbestemming schieten er me meestal immers heel wat ideetjes te binnen. Zo besefte ik plots dat ik eigenlijk nog nooit had stil gestaan bij de factoren die er voor zorgen dat ik een blog wel/niet wil volgen.
In de eerste plek moet het onderwerp van de blog me aanspreken. Dat klinkt natuurlijk vrij logisch maar het zorgt er wel voor dat sommige blogs niet in aanmerking komen. Zo ben ik bijvoorbeeld totaal niet bezig met make-up en mode. Al durf ik wel een uitzondering maken voor mensen die hun nagels perfect afstemmen op de cover van hun boek en make-up artiesten die zichzelf helemaal transformeren tot bijvoorbeeld een ouder iemand, een cosplay-personage, …
Ook een 100% mama-blog spreekt me niet aan. Die blogs zijn iets te confronterend voor me en daarom zal ik ze dan ook uit de weg gaan. Al volg ik wel bloggers die hun zwangerschap of moederschap combineren met hun andere passies.
Negativiteit is ook een aspect dat ik liefst vermijd. Iedereen mag zijn mening verkondigen maar iemand die enkel negatieve zaken te melden heeft spreekt mij persoonlijk niet aan. Wat uiteraard niet betekent dat ik meteen gek wordt wanneer iemand zijn hart wil luchten. Absoluut niet, ik appreccieer het net wanneer bloggers dat doen alleen liefst zoals met alle dingen met mate. Of zoals mijn grootva zou zeggen TE is nooit goed. Te veel negativiteit dus ook niet.
Ook blogposts omtrend zelf-ontplooing spreken me minder aan. Dat soort informatie zou ik zelf opzoeken indien ik er benieuwd naar ben maar ik hoef er geen blog voor te volgen.
Ik bedoel dit trouwens niet als kritiek. Bovenstaande thema’s spreken mij persoonlijk niet aan maar er zijn genoeg andere mensen die het niet ontzettend boeiend vinden.
Gelukkig zijn er ook heel wat aspecten die me WEL aanspreken.
Humor bijvoorbeeld
Boeken … uiteraard.
Lijstjes – favorieten, leesgewoonten, happy lists, persoonlijke weetjes, …
Gedeelde interesses – “Oh jij houdt ook van Harry Potter én van knutselen én van … Wil je mijn vriend(innet)je zijn?”
Leuke gadgets – zo van die spulletjes die je maar af en toe koopt maar waar je wel helemaal blij van wordt – mijn konijnlepeltje bijvoorbeeld of die leuke thee-infuser van Nessie.
Fandom-spulletjes – tja, daar word ik ook gelukkig van
Creativiteit – mensen die hun creatieve kunnen delen en prachtige werkjes tonen. Kledingstukken bijvoorbeeld maar ook boekige DIY-projecten, illustratoren, …
Positiviteit – je hoeft van mij heus niet elke dag met een brede glimlach door het leven te gaan maar ik hou ervan wanneer mensen op zoek gaan naar positieve zaken. Kleine dingen die hun leven mooier maken én dat vervolgens ook delen met hun volgers.
Wat doet jullie besluiten om een blog al dan niet te volgen?
Ik heb wat gelijkaardige criteria denk ik. Geen levende reclameborden met heel de tijd gratis spullen, geen klaagblogs … wel eigen verhalen, boeken, andere gedeelde hobby’s of communicatie-gerelateerde dingen die bij m’n job passen … Dat soort blogs spreken me wel aan.
Reclamebanners heb ik niet en die zie ik er ook niet snel komen. Ik heb wel ooit een affiliatieprogramma als dat van Bol.com overwogen maar vermits Standaard Boekhandel dit niet heeft is dat er nog niet van gekomen.
Leuke blogpost, alweer! Ik ga vooral op zoek naar raakpunten met mijn leven: blogs over koken, boeken, groen leven, het leven als mama, … Als de blogger in kwestie me leuk lijkt in het echt blijf ik nog langer hangen. Af en toe ruim ik wel eens wat op, want er zijn té veel blogs.
Ik knap ook af op dingen die jij vernoemt, maar ook op mensen die alleen maar gesponsorde berichten schrijven. Ik blijf graag lezen over de persoon achter de blog, en het leven van alle dag…
Dankjewel Fieke! Ik vind het zelf ook erg leuk om de personen achter een blog wat beter te leren kennen.
Af en toe eens opruimen is inderdaad geen overbodige luxe. Ik merk dat het me gewoon niet lukt om bij iedereen te reageren op wat ze delen. Dat is uiteraard ook niet noodzakelijk maar als je na een tijdje merkt dat je geen of weinig raakpunten deelt dan is het inderdaad geen slecht idee om wat ruimte vrij te maken in die volle blogfeed.
Ik reageer zeker ook niet op elke blogpost van iedereen, ik lees zelfs niet elke blogpost van iedereen :-). Tijd is beperkt, en dan moet je keuzes maken. Eigenlijk merk ik dat ik veel blogs veel diagonaler lees dan vroeger, en dat ik er een paar uitpik die ik grondiger lees en waar ik een reactie op nalaat…
Mijn lijstje is zo goed als hetzelfde. Het verschilt eigenlijk niet erg met de manier waarop je in het echte leven bepaalt of je iemand leuk of interessant vindt. Zo zijn raakpunten met je eigen leven en interesses wel zeker belangrijk, maar lees ik ook een aantal mamablogs die over koken en kinderen en afvallen gaan (not my life), simpelweg omdat die bloggers heel goed, enthousiast en met humor schrijven.
Dat klinkt inderdaad heel herkenbaar. Van sommige mensen zou ik waarschijnlijk zelfs een verslag van een voetbalmatch lezen omdat hun enthousiasme zo aanstekelijk is én hun blogposts veel humor bevatten.
Ik heb denk ik ook wel een soortgelijke criteria. Het is vaak ook een gevoel. Als ik denk dat ik vaak op posts van deze blogger zou commenten dan is het al snel een volg. Maar een persoonlijkheid is inderdaad ook fijn om te zien. En dingen die je gemeen hebt met elkaar.
Ook al ben ik nu mama, ik volg weinig mama blogs. Ik hoef niet te zien hoe iedereen het doet met hun kind tenzij ik een vraag hebt maar dan google ik wel. Haha.
Ik volg wel enkele bloggers wiens kinderen af en toe aan bod komen op hun blog maar daarnaast bloggen ze ook over heel andere dingen. Een beetje als bij jou. Sommige zaken als grappige anekdotes of uitspraken van kinderen vind ik ook heel leuk om te lezen maar mocht het elke dag zijn dan wordt het al snel te veel voor me. Opvoedtips en dergelijke laat ik dus mooi aan me voorbij gaan. 🙂