Titel: Hof van Vleugels en Verwoesting
Reeks: Hof van Doorns en Rozen #3
Auteur: Sarah J.Maas
Uitgeverij: Van Goor
Pagina’s: 612p.
Prijs: 19,99€
Bron: recensieboek

Feyre heeft haar metgezel Rhysand verlaten en is teruggekeerd naar het Lentehof. Ze is vastbesloten informatie te verzamelen om Tamlins plannen en die van de koning van Hybern, die Prythian wil overheersen. Maar ze moet een dodelijk spelletje spelen om Tamlin te misleiden – één misstap betekent het einde, niet alleen van Feyre, maar van haar hele wereld.

Als de oorlog uitbreekt, moet Feyre beslissen wie van de oogverblindende en dodelijke Edelheren ze kan vertrouwen. Ze zal op onverwachte plekken naar bondgenoten moeten zoeken. Maar terwijl immense legers de macht proberen te grijpen woedt de grootste strijd in haar hart.

Mijn mening:

Eigenlijk ben ik pas vrij laat aan deze trilogie begonnen en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Dat klinkt waarschijnlijk een beetje gek maar na het lezen van Hof van Doorns en Rozen kon ik meteen doorgaan in Hof van Mist en Woede. Ik had nooit verwacht dat ik dit tweede deel nog beter zou vinden maar dat bleek dus wel degelijk het geval te zijn. Gelukkig dus maar dat ik er pas zo laat aan begonnen was want nu moest ik nog maar eventjes vooraleer het slotdeel zou verschijnen. Ik was heel erg benieuwd of Hof van Vleugels en Woede me ook zo zou kunnen verbazen.

Het boek begint enkele weken na de cliffhanger van Hof van Mist en Woede. Feyre is in het Lentehof. Niet de plek waar ze wil zijn maar dit keer is het haar eigen keuze. Ze is immers vastberaden om haar vijanden een halt toe te roepen én daar heeft ze heel veel voor over. Yep, op basis van die eerste hoofdstukken mag Feyre na Jager, Vloekverbreker en Edelvrouw nog een benaming toevoegen aan haar lijstje met bijnamen … Miss Sneaky.

Na deze start waarin Feyre haar echte gevoelens verbergt en reflexen moet onderdrukken is net het tegenovergestelde het geval. Ze leert haar krachten beter te hanteren en weet nu heel zeker wat én wie ze wil. Het leuke is echter dat de focus niet enkel op Feyre en Rhysand ligt. Tijdens de zoektocht naar bondgenoten krijgen we meer te zien van de hoven in Prythan maar ook van de krachten van de overige Edelheren. We krijgen meer achtergrondverhalen van de overige personages voorgeschoteld, mogen een erg bijzondere bibliotheek bezoeken, zien bekende gezichten opnieuw opduiken én machtige wezens wiens gelaat je liever niet wil zien. We ontdekken hoe het met Nesta en Elain gaat. De persoonlijke groei van Nesta vond ik bijvoorbeeld heel mooi vermits ze het hele boek door trouw blijft aan zichzelf.

De geluidloze gesprekken tussen Feyre en Rhysand deden me regelmatig glimlachen. Het viel echter wel op dat het erotische aspect in dit boek minder werd benadrukt ten op zichte van zijn voorganger. Wat wel heel duidelijk naar voren kwam voor mij persoonlijk was het onder ogen zijn van je angsten én de onbreekbare band van een familie in alle mogelijke vormen.

Daarnaast worden er in dit slotdeel van Rhysand en Feyre hun verhaal enkele rekeningen verhoffen. Van sommige karakters ben je blij dat ze eindelijk hun verdiende loon krijgen maar bij anderen ligt het dan weer net wat moeilijker. De visuele schrijfstijl van Sarah J.Maas is zeker één van de redenen waarom ik haar boeken zo graag lees. Je ziet immers alles voor je. Van de pracht en praal van de hoven tot de bloeddorstigheid van Hybern en de schade die een oorlog toericht. Nog belangrijker voor me is echter de manier waarop ze haar personages tot leven brengt en de dynamiek die er onderling tussen hen leeft. Die zorgen er immers voor dat het vrijwel onmogelijk is om hen niet binnen de kortste keren in je hart te willen sluiten. Behalve dan die paar karakters die liefst binnen de kortste keren van een klif zou willen duwen.

De plottwists waren niet allemaal even verrassend maar de schrijfster wist me wel zo te laten wegduiken in het verhaal dat ik leek mee te strijden voor Prythian. Het verhaal van de Edelman en Edelvrouw van het Nachthof wordt in dit boek afgerond maar je merkt heel duidelijk dat Sarah J. Maas nog niet is uitgeschreven over deze wereld en zijn personages.