Sinds ik deze foto-update door een drukkere blog-planning slechts tweewekelijks post, staat er hier doorgaans een heel aantal foto’s op jullie te wachten. Ook de voorbije twee weken heb ik weer wat foto’s voor jullie verzameld. Hopelijk vinden jullie het leuk om te zien wat ik naast lezen nog allemaal uitsteek.
Er is de afgelopen weken echt bizar veel wind geweest. Sommige rukwinden waren zelfs zo hevig dat ik net niet omver ben gewaaid tijdens het fietsen. Al was het waarschijnlijk geen goed idee van me om net op dat moment een binnenweg te nemen tussen de weien door waar geen enkel huis de wind kon afremmen. Met al die regen en wind merk ik dat ik terug meer stoofpotjes en ovenschotels maak. Deze burrito’s in wording zijn daar alvast een goed voorbeeld van.
Ook afgelopen maand schreef ik een nieuwe Amnesty-brief. Dat is een gewoonte die ik koppig blijf volhouden al vind ik het eigenlijk wel heel jammer dat het nog steeds noodzakelijk is. Ondertussen doe ik al meer dan 20 jaar lang mee aan de Amnesty-schrijfacties en steeds op nieuw sta ik versteld van het onrecht dat we aankaarten.
Ik deed net geen vreugdedansje toen dit boek aankwam. Het was echt heerlijk om weer even weg te duiken in Eve en Roarke’s futuristische wereld. De vegan brownieballetjes die ik onlangs nog eens klaarmaakte waren trouwens ook heerlijk. 🙂 Ik vind het fantastisch om iets lekker te kunnen eten zonder me nadien schuldig te voelen.
De eerste dag van maand had ik opnieuw een knutsel-date. Deze knapperd zorgde af en toe voor afleiding. Zijn ‘waarom zou je knutselen wanneer je mij kan knuffelen’-blik was heel overtuigend.
Ik probeer nog steeds zoveel mogelijk eigen boeken te lezen. Ook het eerste boek van deze maand is er eentje uit de eigen collectie. Oh ja, wanneer je plots tijdens het lezen wicked veel zin krijgt in iets lekkers maar het zondigen probeert te vermijden zijn deze in de microgolf gestoofde appeltjes met kaneel en rozijnen erg geschikt. Al helemaal wanneer het buiten aan het stormen is.
Blijkbaar was de lens van mijn camera een ‘beetje’ aangedampt. Er ligt dus geen playlist op de grond aan mijn voeten maar een spiekbriefje. Er verschenen heel wat uitdagingen online die mensen aangingen naar aanleiding van de vastenperiode. Koffie of alcohol laten vallen zou voor mij geen uitdaging zijn vermits ik beide niet lust. Suiker kan ik niet weglaten – al helemaal niet vermits mijn suikerwaarden de laatste tijd regelmatig te laag gaan. Ook elke dag bloggen was geen optie vermits ik het bloggen net iets minder frequent probeer te doen. De vastenperiode waarin het de bedoeling is om jezelf te bezinnen en je hoofd vrij te maken leek me echter een goede periode om de Tai Chi na een pauze van bijna twee jaar waar op te pikken. Maar daar had ik dus een spiekbriefje bij nodig vermits ik niet meer alle oefeningen van buiten ken.
Als laatste laat ik jullie ook nog even het eindresultaat van mijn knutselsessie van deze week zien.
De wind was hief ook verschrikkelijk. Met de fiets ging ik eerder achteruit dan vooruit 😉
Tai Chi, begod! Waar heb je dat geleerd?
Ik kijk altijd vol bewondering naar je kaartjes. Echt schitterend!
Ik was op dat moment héél erg blij dat ik een elektrische fiets had, anders was ik ongetwijfeld net als jij achteruit aan het rijden. Een vriendin van mijn moeke heeft zo’n 15 jaar geleden een jaar lang Tai Chi lessen gegeven bij Femma. Enkele jaren geleden heeft ze die cursus gedurende enkele maanden herhaald en sindsdien probeer ik de oefeningen thuis te onderhouden. Dankjewel! De laatste tijd komt het er minder vaak van om kaartjes te maken maar ik blijf het wel erg leuk vinden omdat je voor iedereen iets persoonlijks kan bedenken.
Ik wil echt super graag Tai Chai doen, lijkt me echt een fijne sport. Ik heb ooit eens een proefles genomen en toen vond ik het helemaal geweldig. Alleen jammer dat sporten zo moeilijk te combineren is met mijn werk 🙁 ik ben nooit voor acht uur s avonds thuis, dus tegen de tijd dat ik dan mijn avondeten op heb ben ik te moe om nog te sporten XD
Voor mij is het één van de weinige sporten die haalbaar is qua intensiviteit. Bovendien zorgt het er (hopelijk!) voor dat mijn spieren en gewrichten weer wat soepeler worden. Het grootste voordeel is toch wel dat je de bewegingen zodra je ze voldoende kent overal kan doen. Ik doe ze zo rustig mogelijk en dan ben ik ongeveer 20 minuten bezig. Liefst doe ik ze ’s ochtends voor ik aan mijn dag begin maar je kan het uiteraard even goed ’s avonds doen. Binnen wanneer het regent, buiten in de zomer en in de duinen of een bos wanneer je op vakantie gaat. Dat laatste lijkt me heerlijk maar heb ik tot nu toe nog nooit gedaan. Ik moet mezelf soms dwingen om eventjes te gaan fietsen maar die Tai Chi voelt niet aan als een opdracht omdat ik er bij tot rust kom en me niet eerst naar een fitness moet haasten of me in een sportpakje moet hullen.
Nu ben ik toch echt benieuwd naar die tai chi!
Oh die kaarten met vlinders zijn zo mooi. 😀
Mmm, burrito’s!
Super dat je zoveel deugd hebt van Thai-Chi; heb het zelf nog nooit gedaan, maar het klinkt wel de moeite.
Het deugd hebben van de Tai Chi komt pas na enkele weken. Momenteel brengt zo’n sessie me wel tot rust maar mijn spieren protesteren serieus bij sommige oefeningen.