Echt waar … of zo lijkt het toch wanneer je met mij aan het praten bent. Een tijdje terug waren we een dagje aan zee met de familie en toen betrapte ik mezelf erop dat ik op die éne dag meerdere Harry Potter – referenties uitsprak. Dat die doorgaans niet door iedereen worden opgevangen hoef ik jullie waarschijnlijk niet uit te leggen. Gelukkig worden ze online wel begrepen want anders zou ik ongetwijfeld nog meer aan mezelf beginnen twijfelen. In ieder geval zorgde die vaststelling ervoor dat ik er sindsdien bewust op probeerde te letten en ze af en toe ook een keer noteerde.

Daardoor kan ik jullie nu een lijstje voorschotelen dat aantoont dat bij mij vrijwel ALLES Harry Potter-gerelateerd is.

De geplooide lepel die ’s avonds in mijn ijscoupe stak zag er bijvoorbeeld uit als Harry’s litteken.

Wanneer iemand zei dat er iets heerlijk rook … dat zal wel Amortentia zijn.

Een zandspoor op het strand … Tja, zelfs Nagini heeft af en toe vakantie.

Meen je dat echt? Ja, Sirius!

Wanneer er iemand te luid aan het praten is … Er heeft er hier ene onbewust een Sonor-spell geactiveerd.

Mijn slechte geheugen vergelijken met een chronische obliviate spell ( of in dit geval eerder een curse)

Bij ons in het dorp is er een huis met een driehoekig raam met daarin een cirkel. Iedere keer dat ik daar voorbij fiets denk ik ‘iemand heeft de elder wand gestolen’.

Wanneer niemand lijkt te horen dat ik iets probeer te zeggen … I’ll just sit here quietly under my invisibility cloak

Plots een veer zien die naar boven dwarrelt langs het raam en vragen of Hermione hun onderbuurvrouw is.

Wanneer iemand je wil helpen maar het net erger maakt en zich vervolgens verontschuldigd … Dobby is er niets tegen!

Up … up … UP!
Wanneer het te koud is in bed en ik te weinig energie heb om recht te komen en het dekbed over me heen te trekken.

Wanneer ik een verdwaalde sok tegenkom in huis … volgens mij wil de echtgenoot even graag Dobby op bezoek krijgen.

In een station verlangend kijken naar de ruimte tussen perron 9 en 10

Bij het bekijken van een reclamespot voor Mikado … ‘Mmmm, eetbare toverstokjes’

Wanneer een afspraakje met een vriendin zo snel voorbij vliegt dat je ervan overtuigd bent dat Hermione stiekem achter de muur met haar Timeturner aan het spelen is.

Tijdens een tv-quiz niet op het antwoord ‘Romelus en Remus’ kunnen komen en dan vervolgens ‘Sorry Lupin’ zeggen.

Wanneer er plots vanalles omvalt … Peeves!

 De echtgenoot die op (lichtjes) aandringen Pottermore heeft ontdekt. Hij is ingedeeld in Gryffindor en Thunderbird, zijn staf is gemaakt uit Pear Wood met Unicorn hair en zijn patronus … dzju! Wie riep er hier Obliviate?

Wanneer ze het over de Supermaan hebben … Arme Remus!

Wanneer Chewie weer eens groenten aan het afluizen is … ‘Jaja, ’t is al goed. Jouw patronus is ongetwijfeld een stronk witloof!’

I need a Dobby Dobby, a Dobby is what I need … Yep, ook dit liedje moest er aan geloven. Zodra ik de intro van enkele nummers hoor ga ik in Potterhead-modus. Aqua-girl werd Pottergirl, Glycerine van Bush werd Slytherin, … Binnenkort is geen enkel nummer meer veilig.

Ik kan wel wat bevestiging gebruiken … Zeg me alsjeblieft dat ik niet de enige ben die dit soort stoten uithaalt