Titel: Alien Separation
Reeks: Alien-novels #11
Auteur: Gini Koch
Uitgeverij: DAW Books
Pagina’s: 524p.
Prijs: 8,95€

Toen we onlangs een midweek naar Centerparcs gingen vond ik eindelijk de tijd om Alien Separation van Gini Koch te lezen. Ik had dus eindelijk mijn achterstand van 3 ongelezen boeken uit de Alien-reeks teruggebracht tot 2. Alleen verscheen er ondertussen alweer een nieuw deel. Gini Koch legt zichzelf duidelijk een hoog tempo op. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt maar tweemaal per jaar verschijnt er een nieuw deel in één van mijn favoriete series. Daarnaast werkt ze dan ook nog eens aan andere boeken dus ik verdenk haar er stiekem van dat ze een Timeturner bezit.

Het enige vervelende is dat ik haar boeken niet zomaar durf recenseren vermits ik jullie niet wil spoileren. Geen flapteksten dus vermits die al veel te veel verklappen voor wie nog aan de reeks wil beginnen. Daarom leek het me leuk om een lijstje samen te stellen met redenen waarom ik ook na het lezen van Alien Separation nog steeds fan ben van de Kitty-boeken.

Het is echt bewonderenswaardig hoe Gini Koch het overzicht kan bewaren over alle personages, wezens en de vele plotwendingen.

Zelf ben ik er minder goed in en het wordt af en toe een beetje moeilijk om niets te vergeten uit de eerder gelezen delen. Het voordeel is dan weer wel dat ik deze serie kan blijven herlezen zonder me te vervelen.

Er zitten heel veel verwijzingen verwerkt in het boek. Muzikale referenties, maar ook Star Wars en Comic helden komen aan bod.

Ook de bijnamen zijn super leuk. Niet alleen klinken ze geweldig ze kloppen ook echt. Zo is Kitty absoluut een Wolverine with books én Miss Megalomaniac is ook perfect van toepassing.

Het hoofdpersonage geeft ook elke operatie een typische Kitty-naam en negeert consequent de officiële benamingen tot iedereen haar bijnamen overneemt.

Touched by an Alien = Operation Fugly
Alien Tango = Operation Drug Addict
Alien in the Family = Operation Invasion
Alien Proliferation = Operation Confusion
Alien Diplomacy = Operation Assassination
…
De schrijfster is zo sympathiek dat ze een handig overzichtje op haar site deelt vermits ze weet dat het soms wat moeilijk is om bij te blijven met de Kitty-isms.

De verstandhouding tussen Kitty en Chuck. Hoe ze soms een eigen taal lijken te spreken.

Hetzelfde telt voor haar en Reader.

En uiteraard ook voor haar en Jeff Martini wiens sarcasme een groot aantal gradaties kent.

De fantastische dieren in deze serie: de een al wat meer doorsnee als de ander.  (ik wacht niet alleen nog steeds op mijn Hogwarts brief, ook die Poof is hier nog altijd niet aangekomen)

Poof’s cuddlefest ←Dear Santa, This is what I want for christmas!

De schijnbaar oneindige fantasie van schrijfster.

Het gekibbel en geplaag van de personages uit Team Kitty die samen één grote familie lijkt te vormen.

Kitty’s handtas die wat wegheeft van die van Hermione maar dan nog straffer.

Haar Ipod die er een tweede carrière als muzikale Magic Eight Ball op na houdt.

Het hoge tempo van het verhaal.

De humor, het sarcasme, …

De belangrijke rol die is weggelegd voor muziek.

Ik val in herhaling maar ja opnieuw Kitty … de Queen of improvisation, Miss Snappy Comebacks, …

Plan A, B, C, D, … (je kan nooit genoeg voorbereid zijn in Kitty’s wereld)

Dat ik er blijf in wegduiken hoe vreemd het ook wordt, Gini Koch en Kitty zorgen ervoor dat ik het allemaal accepteer én waardeer.

Zijn er hier nog mensen die deze Alien-reeks geweldig vinden? Of ben ik de enige …