Zaterdag 5 november was het zover. Die dag stond er een YA Convention op de Boekenbeurs-planning. Eigenlijk leek vrijwel de hele week één groot Boek-evenement. Zo ontmoette ik dinsdag Marcia voor de allereerste keer én ging ik kijk naar haar interview met An Janssens. Woensdag kreeg ik dan weer de kans om samen met Marcia, Audrey én enkele andere gelukkigen Krystal Sutherland te ontmoeten tijdens een auteursdiner in Antwerpen. Die dag mocht ik ook al enkele vragen stellen maar zaterdag was toch de spannendste dag. Niet alleen kreeg ik de kans om Marieke Nijkamp te ontmoeten. Ik mocht haar ook interviewen … op het podium.
Wie me kent zal waarschijnlijk niet versteld staan wanneer ik zeg dat ik daar een ‘beetje’ zenuwachtig voor was. Een podium is immers niet meteen de plek waar ik in topvorm ben. Tijdens een persoonlijk gesprek wel hoor, maar zo praten voor een publiek dan schrikt me toch wat af.
Het programma begon echter met een interview met Estelle Maskame dat door niemand minder werd afgenomen als Audrey van The Confession of a Booknerd (die dat trouwens uitstekend heeft gedaan). Vervolgens was er een panelgesprek rond het thema Real Life. Hier kwamen Dirk Bracke, Wim Geysen en Sylvia Van Driessche praten over YA verhalen die beklijvend zijn doordat ze een realistische en problematische thematiek behandelen.
Na dit gesprek was het interview met Marieke aan de beurt. Gelukkig bracht deze Snitch me geluk want:
– ik ben NIET gestruikeld bij het op -en afstappen van het podium
– ik geraakte aan het einde van het interview recht uit de lage zetel (phew!)
– als ik me niet vergis heb ik geen al te gekke dingen gezegd
– Marieke is niet ter plekke in slaap gevallen – al kan ik me voorstellen dat ze een deel van de vragen al ontzettend vaak heeft beantwoord.
Het enige probleem … ik weet vrijwel niets meer van wat er tijdens het interview verteld is. Het bizarre is dat ik dus wel heel wat onthouden heb van wat voor -en na het interview met Marieke plaatsvond. Bijvoorbeeld het gesprek dat Marcia nadien voerde met Estelle Maskame over de belangrijke rol die Social Media tegenwoordig spelen in de carrière van auteurs. Het viel duidelijk op dat Marcia geen probleem heeft met spotlights. Ook dit keer verliep haar interview zowel vlot als spontaan. Ook het Skype Gesprek met Victor Dixen (auteur van Phobos) en zelfs de Sneak Peek waarin enkele boeken werden voorgesteld die in het voorjaar gepubliceerd worden. Zo had Marc de Bel het even over het boek Marie, codenaam Jeanne en las Corinne Duyvis een fragment voor uit Op de rand van het niets. Vooral dat laatste boek wist me te intrigeren.
Mijn geheugen is vrij rampzalig en ik neem dan ook steeds notities. Of het nu tijdens het lezen van een recensieboek is of tijdens het afnemen van een interview. Dat laatste lukt natuurlijk niet wanneer je het interview doet voor een publiek. Ik zeg normaal steeds dat ik graag een Timeturner wil zodat ik meer leestijd kan produceren maar momenteel zou Dumbledore’s Pensieve beter van pas komen. Dan kon ik immers rustig het interview opnieuw beluisteren en Marieke’s antwoorden correct voor jullie uitschrijven.
Dit kan ik jullie alvast wél vertellen:
Marieke is ontzettend sympathiek, open én spontaan.
Ze is het net als ik gewoon dat haar naam af en toe verkeerd geschreven wordt.
Net als Krystal Sutherland, Marcia, Emmy én ongetwijfeld nog vele anderen behoort Marieke tot Slytherin.
Dat ik het eigenlijk heel bizar vind dat ik langs de ene kant een hekel heb aan de manier waarop men mensen in vakjes sorteert maar tegelijkertijd wel steeds wil weten waar iemand door de sorteerhoed werd ingedeeld.
Dat haar Patronus een grijze eekhoorn is. Bijna even schattig dus als mijn egeltje. 😉
Dat ik binnenkort echt wel bekend ga staan als de blogster met de koekjes.
By the way … mocht er binnenkort een artikel verschijnen waarin staat dat tijdens een studie een opmerkelijke gewichtstoename werd vastgesteld bij verschillende auteurs na een bezoekje aan de Boekenbeurs … kuch*wasn’t me*kuch!
Marieke is duidelijk een grote fan van het boek ‘De brief voor de koning’ van Tonke Dragt. Ze bezit zelfs ZEVEN verschillende edities van dit boek.
Mocht ze de kans krijgen om een bekend boek te herschrijven en het zo meer divers te maken dan zou ze voor Lords of the Ring kiezen.
Marieke was elf jaar oud toen ze besefte dat ze schrijfster wilde worden.
Haar allereerste verhaal ging over elfen.
Tijdens het voorbereiden én schrijven van 54 minuten werd Marieke net als ik een listomaniac. Massa’s lijstjes zorgden ervoor dat ze niet het overzicht verloor over de verschillende perspectieven en gebeurtenissen die aan bod komen in het boek. Niet alleen lijstjes voor de hoofdpersonen maar voor elk personage. Per minuut werd alles bijgehouden dat elke persoon op eenders welke locatie aan het doen was. Op die manier krijg je inderdaad massa’s lijstjes bij elkaar. Zelfs nog meer als deze listomaniac. 😉
Ik vond het alleszins héél leuk om Marieke te ontmoeten en nu ga ik even verder nadenken over een nieuwe naam voor deze blog. Iets als Vergeetachtige Dory, Memento, The Eternal Sunshine of a Bookish Mind, …
Dankjewel Marcia voor de mooie foto’s die je nam tijdens de interviews.
Dankjewel Agora Books voor deze kans.
en voor ik ook dit vergeet …. Dankjewel Marieke voor de leuke kennismaking!
Weer zo’n leuke dag op de Boekenbeurs, jij hebt daar een abonnement zeker 😉
Super stoer van je Liesbet! Ik snap best dat je het spannend hebt gevonden (ik ben ook niet zo’n held wat dat betreft). Ik weet zeker dat je het fantastisch hebt gedaan. Ik vind het ook erg leuk om je foto’s te zien van de dag. Het ziet er zo gezellig uit allemaal ^^
Je hebt het gewoonweg fantastisch gedaan! Marieke en jij zagen er uit alsof jullie dat dagdagelijks doen 🙂
Blijkbaar ben ik goed in het verbergen van de zenuwen, al denk ik persoonlijk dat die geweldige fotograaf (Dankjewel Marcia !!!) er in is geslaagd om een foto te maken van dat ene moment dat ik geen zot gezicht trok. 😉
Hartstikke leuk! En aan je berichten te zien was het een heel leuk en gezellig interview!
Waw, zo tof dat je een interview mocht afnemen. Je ziet er inderdaad nog heel relax uit om zo zenuwachtig te zijn; ik zou zelf geen woord meer gezegd krijgen denk ik 🙂
Wat een super leuk verslag heb je ervan gemaakt! En er was echt niets te zien van je zenuwen, dat ligt echt niet aan mijn foto’s 😉 je hebt dat gewoon super goed gedaan!!
Heel leuk verslagje zo. Ik kan me wel iets bij voorstellen dat je erg zenuwachtig was maar wat ik lees van Marcia heb je het er goed van afgebracht. 😉