Titel: De horlogemaker van Londen
Auteur: Natasha Pulley
Uitgeverij: LS Amsterdam
Pagina’s: 350p.
Prijs: 19,99€

Wanneer Thaniel Steepleton thuiskomt van zijn werk vindt hij een gouden zakhorloge op zijn kussen. Dit horloge redt een paar maanden later op wonderbaarlijke manier zijn leven. Gefascineerd door het klokje gaat Thaniel op zoek naar de maker ervan. Dit blijkt Keita Mori te zijn, een eigenzinnige Japanse immigrant. Hij laat Thaniel kennismaken met een fantastische wereld van uurwerken, muziek en mysterie. Het lijkt allemaal onschuldig, maar een reeks van onverklaarbare gebeurtenissen doen Thaniel vermoeden dat er meer is dat hij op het eerste oog kan bevatten. Wanneer Grace Carrow, een natuurkundige uit Oxford, in hun leven komt, raakt alles in een stroomversnelling. Thaniel wordt heen en weer geslingerd tussen zijn liefde voor de één en zijn loyaliteit aan de ander.

Mijn mening:

Het eerste dat me opviel bij dit boek is de prachtige cover. De octopus bovenaan leek op het eerste zicht een beetje vreemd maar tijdens het lezen werd duidelijk dat hij een cruciale rol speelt in het verhaal. Ook werd duidelijk dat de sfeer die de coverillustratie uitstraalt mooi past bij ‘De horlogemaker van Londen’.

De schrijfster heeft veel oog voor detail en ze slaagt er binnen de kortste keren in om het boek een eigen sfeer toe te kennen. Dankzij haar gedetailleerde omschrijvingen kon ik het Victoriaanse Londen waarin Thaniel leeft al snel voor me zien. De horlogemaker zijn creaties en werkatelier voorzien het boek dan weer van een Steampunk-aspect.Het duurde echter iets langer vooraleer ik ook echt werd ondergedompeld in het verhaal maar ergens past het rustige tempo ook echt bij het tijdperk waarin dit verhaal zich afspeelt. Een periode waarin mensen geen gejaagde tweets of app-jes naar elkaar sturen maar communiceren via door seinsleutels verzonden telegrams.

Het verhaal zelf wordt verteld vanuit drie verschillende perspectieven waarvan twee zich afspelen in het heden en de andere in het verleden én in Japan. De personages zijn vrij bijzonder. Alle drie hebben ze een aantal eigenaardigheden die hun duidelijk onderscheiden te midden van de overige karakters. Zo volgen we de eenzelvige Thaniel die klanten ziet als kleuren. Een muzikaal optreden beleeft hij als een lichtshow, een compositie van kleuren die nog het best te vergelijken van met een vuurwerk. Grace, de jonge wetenschapper en baanbreker die de pech heeft dat ze in een foute eeuw ter wereld kwam waardoor ze wordt tegengewerkt door rolpatronen en de bijhorende verwachtingen én Mori, een vrije excentrieke en onvoorspelbare horlogemaker van Japanse oorsprong die een erg uitzonderlijke gave heeft.

De onverklaarbare gebeurtenissen waarmee Nathaniel in dit verhaal wordt geconfronteerd maken het boek mysterieus. De bevreemdende elementen die opduiken terwijl de personages het onzichtbare in beeld willen brengen én het onmogelijke trachten te verklaren maken ‘De horlogemaker van Londen’ dan weer een beetje magisch.

Wat me het meeste aansprak in dit boek – naast de bijzonder sfeer – is dat het eventjes iets helemaal anders is dan wat ik tot nu toe las. Het is niet zo zeer een boek dat je de hele tijd op het puntje van je stoel gekluisterd houdt door de spanning maar wel een intrigerend verhaal dat me de hele tijd door wist te fascineren en tegelijkertijd tot de laatste bladzijde ergens ongrijpbaar blijft.