Titel: Hart tegen hart
Auteur: Cara Connelly
Uitgeverij: Harper Collins
Pagina’s: 350p.
Prijs: 10€

“Maanden heeft Tyrell Brown in het gerechtsgebouw doorgebracht, kijkend naar de knappe blonde advocate van de tegenpartij. Nu heeft hij de zaak gewonnen en kan hij bijna naar huis … Eerst moet hij nog een paar dagen naar Parijs om de bruiloft van zijn beste vriend te vieren.

Victoria Westin kan haar ogen niet geloven. Maanden heeft ze de doordringende blik van Tyrell moeten trotseren, en nu zit hij ook nog naast haar in het vliegtuig! Het is dat ze naar Parijs moet om bij de bruiloft van haar beste vriendin te zijn, maar anders …”

Mijn mening:

Laat ik alvast beginnen met enkele kleine correcties. Tyrell is op weg naar de bruiloft van zijn beste vriendin, Victoria (Vicky) naar die van haar jongere broer. Verder geeft bovenstaande tekst ook een iets wat vertekend beeld weer. Het lijkt wel alsof Tyrell de afgelopen maanden verliefd naar de advocate van zijn tegenpartij heeft zitten lonken terwijl hij in werkelijkheid eerder een moorddadige blik in zijn ogen had.

Echt kwalijk nemen kan je hem dat ook niet. De persoon die Vicky vertegenwoordigd heeft nu eenmaal zijn hele leven overhoop gehaald. Hij mag de zaak dan wel gewonnen hebben maar het hele proces heeft hem nu niet bepaald in een zonnige stemming gebracht. Ok, Victoria mag dan wel gewoon haar beroep uitoefenen – maar hij is momenteel zo woedend dat dit kleine detail hem even ontgaat. Urenlang naast haar zitten in een vliegtuig is dan ook niet iets waar hij naar uitkijkt. Vicky zelf kan ik ook probleemloos twintig andere plekken opsommen waar ze momenteel liever zou vertoeven. Alleen heb je sommige dingen nu eenmaal niet in de hand.

Dit boek deed me regelmatig aan een Romcom-film denken. Zo waren de absurditeit en vooral hilariteit van Hart tegen hart erg vermakelijk, was de voorspelbaarheidsgraad vrij hoog, was er een vrij melig einde voorzien en kwamen er ook enkele ergerlijke personages aan bod. Haar moeder Adrianna bijvoorbeeld. Zij doet je echt afvragen op hoeveel manieren je iemand met woorden de grond in kan boren. Eén ding is zeker, haar persoonlijke arsenaal is uiterst omvangrijk.

De ongedwongen vriendschap tussen Tyler en Isabelle, de loyaliteit van Vicky’s broer Matt en haar vriendin/collega Madeline, de verbale kwinkslagen die Tyler en Victoria elkaar toedelen en haar sarcasme, een aantrekkingskracht die niet tegen te houden is ook al zouden ze elkaar veel liever van een trap zien vallen, meerdere gastoptredens van Coïtus Interruptus die hun plannen in de war brengen, …

De eerste helft van het boek was erg vermakelijk en verschillende scènes wisten een glimlach op mijn gezicht te toveren. Naar het einde toe begon de hilariteit echter plaats te maken voor ergernissen. In Tyler’s uitspraken en gedrag bijvoorbeeld. Niet dat hij zich naar het einde toe plots helemaal anders begon te gedragen. Nee, het viel gewoon plots veel meer op zodra de humor plaats moest maken voor romantiek.

Persoonlijk had ik het leuker gevonden als het boek vroeger was gestopt. De laatste hoofdstukken zorgden er immers voor dat het geheel een lagere beoordeling kreeg dan ik halverwege het boek had verwacht.