Titel: Een verrassende stap
Auteur: Robyn Carr
Uitgeverij: Harper Collins
Pagina’s: 383p.
Prijs: 17,95€

“Ja, ze is een volwassen vrouw. En ja, ze kan best haar eigen boontjes doppen. Maar soms, als alles tegen zit, wil Maggie Sullivan maar één ding: schuilen bij Sully, haar vader. En omdat nu méér dan alles tegen zit, rijdt ze naar Sullivan’s Crossing in Colorado, naar de prachtige plek in de bergen waar haar vader een plattelandswinkel en een kampeerterrein runt. Daar is al jaren alles hetzelfde, daar verandert nooit iets en daar kan ze uitrusten.

Ware het niet dat Sully de dag na haar aankomst een hartaanval krijgt. En wie gaat hem verzorgen? Juist!”

Mijn mening:

De ene keer is het een vrij vlot proces om mijn gedachten bij een specifiek boek te verwoorden de andere keer … Tja, laat me het er op houden dat het soms wat moeilijker is. Het zit namelijk zo … ik hou van romantische verhalen maar ik ben niet iemand die uitsluitend één genre van boeken leest. Persoonlijk heb ik de afwisseling van verschillende genres echt nodig om volop van de afzonderlijke verhalen te kunnen genieten.

Door een samenloop van omstandigheden kreeg ik nu plots vrij veel romantische verhalen bij elkaar en vermits ik recensieboeken graag in volgorde van ontvangst lees was er minder sprake van variatie. Ja, ik besef dat hier echt wel sprake is van een luxeprobleem maar ik merk dus duidelijk dat ik hierdoor veel sneller het idee heb dat ik het allemaal al eens gelezen heb.

Nochtans speelde dit boek van Robyn Carr zich niet in Virgin River af. Er zijn wel enkele gelijkenissen. Zo bevindt ook Sullivan’s Crossing zich te midden van prachtige bossen en is ook hier de sfeer erg gemoedelijk. De hoofdpersonages zijn echter nog onbekenden. Van Maggie die zich na enkele ernstige tegenslagen in een serieuze dip bevindt en daardoor besluit om terug naar huis te keren tot de mysterieuze Cal die op de camping aankomt en niet meteen van plan lijkt te zijn om daar te vertrekken. Maar ook haar vader Sully die misschien nog het beste te omschrijven is als een liefhebbende brombeer en haar moeder Phoebe die heel andere prioriteiten heeft als haar dochter en ex-man.

Wat ik vooral miste bij dit boek was een toch wel noodzakelijke klik met de personages. Die kwam jammer genoeg niet waardoor het boek me op enkele vermakelijke scènes na niet echt kon raken. Het bleef de hele tijd vrij oppervlakkig aanvoelen en soms ging ik me zelfs een beetje ergeren. Bijvoorbeeld aan de brute benaderingen van Maggie die soms vrij tactloos zijn. Of sommige vrijscènes die vrij afstandelijk overkwamen. Alsof een toeschouwer verslag uitbracht.

Andere zaken bevielen me dan weer wel. Zo vond ik het mooi dat de quotes waarmee een nieuw hoofdstuk werd ingeleid vaak mooi bij die passage leek te passen. Ook de fragmenten over boeken én lezen vond ik als boekenworm heel aangenaam. Zelfs de zoektocht naar Cal’s volledige naam was in het begin grappig. Blijkbaar zijn er echter héél veel mogelijkheden waardoor het na een tijdje weer minder grappig werd.