Tja, ik hou nu eenmaal van lijstjes én van het bloggen dus een combinatie van beide moest hier uiteraard ooit wel eens aan bod komen. Naar gewoonte bleek al snel dat ik er zoveel blogfeiten waren dat een enkele blogpost veel te uitvoerig werd. Daarom breng ik jullie nu een vervolg.

Onder de rubriek ‘Facts about me‘ deel ik af en toe enkele persoonlijke weetjes. Ook dankzij Tags als de One Lovely Blog Award of de Versatile Blogger Award krijgen jullie de kans om me iets beter te leren kennen. Specifieke blogfeiten kwamen echter niet aanbod totdat ik deze rubriek invoerde.

Zo blijf ik het stom vinden dat je je eigen pingback’s moet goedkeuren. Echt waar. Ik ben al ingelogd met een persoonlijk paswoord wanneer ik de pinback inplan. Waarom oh waarom moet ik die dan nadien nog eens een keertje goedkeuren?

Voor een boekblogger ben ik heel kritisch in welke boeken ik wel/niet aanschaf. Als ik denk dat ik een boek maar één keer met plezier zal lezen dan zal het niet snel een plek in mijn boekenkast krijgen. Iets met veel boeken én een beperkte opslagruimte.

Ik kreeg ooit een spellingsles dankzij Twitter. Iemand reageerde immers op een fout die ik had gemaakt. Vanaf nu zal ik dus waarschijnlijk niet snel vergeten dat wiens op iets mannelijks slaagt en dat je anders wier moet gebruiken. Eigenlijk gebruik ik dat laatste woord nooit dus ik maak al lange tijd dezelfde fout.

Ik weet niet hoe het bij jullie zit maar terwijl ik door mijn computermappen heen blader valt het pas op hoe belachelijk veel afbeeldingen – clipart-elementen, en dergelijke je bij elkaar krijgt wanneer je een blog runt.

Wat ook uiterst vervelend is wanneer je na het schrijven van een reactie eerst nog een captcha code moet invullen. Je bent dan 100 % zeker dat je de exacte combinatie invoert maar vervolgens beweren ze van niet en ben je meteen ook je reactie kwijt. Tja, sorry maar dat wil ik één keer opnieuw proberen maar geen twee keer.

Dat optelsommetje dat je moet invullen vooraleer je kan inloggen bij WordPress vind ik nogal overbodig. Of gaan ze ervan uit dat geen enkele hacker kan optellen en zien ze het echt als een soort beveiliging?

Mijn bloginspiratie begint vrijwel steeds met ‘Als ik nu eens‘. Onlangs had ik dit dus ook terwijl ik boeken in de kast aan het plaatsen was en me iets opviel. Ik besloot om er een terugkerende rubriek van te maken en legde een heel archief aan van titels, auteur en de bijhorende afbeeldingen. Mooi ingedeeld per thema. Er kroop belachelijk veel tijd in (nog steeds want ze zijn nog niet alle 34 omvangrijk genoeg naar mijn zin) en toen de eindstreep in zicht kwam ontdekte ik dat ik niet de enige ben die dit idee heeft uitgewerkt waarop ik begon te twijfelen. Ga ik de rubriek nog steeds verderzetten of lijkt het dan teveel op plagiaat? Als ik het niet doe is het natuurlijk wel zonde van al die middagen én avonden die ik er heb ingestoken.

Uiteindelijk deed ik het dus toch. Maar dat was jullie ongetwijfeld al opgevallen. 😉

Onlangs kreeg mijn blog een server-switch. De echtgenoot is minder bezig met zijn site en vermits mijn blog blijft groeien heeft hij beide van plaats gewisseld. Een soort server-promotie zeg maar want de nieuwe heeft meer werkgeheugen.

Ik ben al een hele tijd van plan om een vlog op te nemen maar blijf het steeds uitstellen vermits ik enkel over de ingebouwde camera van een MacBook en een Samsung smartphone beschik. Ok, ook wel een beetje omdat ik mijn stem heel erg vreemd vind klinken wanneer ik zo’n opname nadien beluister én omdat ik waarschijnlijk allerlei gekke dingen ga zeggen door de zenuwen.

Ik wil heus wel naar een bijeenkomst met mede-bloggers toe maar om de één of andere reden lijkt er steeds iets tussen te komen dat die plannen verstoord. Mijn verjaardag zelf, het verjaardagsfeestje met de familie, mijn lichaam dat het uithangt, de voorspelde drukte van de Gentse Feesten, … Misschien moet ik gewoon zelf een keertje met enkele bloggers proberen af te spreken om ergens iets te gaan drinken én bijpraten in real life.

Ook dat kon ik ondertussen gelukkig een keertje doen én het was heel leuk om Jolien eens in het echt te ontmoeten.