Titel: Rood
Reeks:  Mars-Trilogie #1
Auteur: Pierce Brown
Uitgeverij: LS Amsterdam
Pagina’s: 447 p.
Prijs: 16,99€

“Darrow is een Rode, een lid van de laagste kaste in de kleur-georiënteerde maatschappij van de toekomst. Net als zijn mede-Roden werkt hij de hele dag diep onder de grond, ervan overtuigd dat hij en zijn medemensen het oppervlak van Mars leefbaar maken voor toekomstige generaties. Een lot waar Darrow vrede mee heeft, in het besef dat hij met zijn bloed en zweet een betere wereld voor zijn kinderen creëert.

Maar Darrow en zijn soort worden misleid. Op een gegeven moment komt hij erachter dat het oppervlak van Mars al sinds generaties door mensen wordt bewoond. Gigantische steden en vruchtbare akkers strekken zich uit over de hele planeet. Darrow – en alle andere Roden – zijn niets meer dan slaven die moeten zwoegen voor de decadente heersende klasse.

Vervuld van een verlangen naar gerechtigheid, en gedreven door herinneringen aan een verloren liefde, offert Darrow alles op om het legendarische instituut te infiltreren, een proefterrein voor de dominante Gouden kaste waar de nieuwe generatie van menselijke opperheren strijden om de macht. Darrow wordt gedwongen te vechten voor zijn leven en de toekomst van de beschaafde wereld. Hierbij moet hij het opnemen tegen de beste en meest genadeloze leden van de heersende klasse van de maatschappij. Hij zal voor niets of niemand stoppen om zijn vijanden te verslaan … zelfs niet als dat betekent dat hij een van hen moet worden.”

Mijn mening:

Qua samenvatting geeft deze tekst best wel veel vrij nog voor je als lezer aan het boek begonnen bent. Eigenlijk ben ik blij dat ik Rood heb gelezen zonder dat ik eerst deze flaptekst las. Op die manier las het boek toch meer als een ontdekkingsreis. Net als Darrow kwam ik beetje bij beetje meer te weten en kwam ik voor enkele verrassingen te staan.

In het begin had ik echter een tijdje mijn twijfels bij dit boek. Zodra ik las dat de Roden de laagste kaste vormen terwijl Goud het overal voor het zeggen had deed dit me immers meteen aan een ander Young Adult boek denken. Gelukkig bewees Pierce Brown al snel dat hij een heel andere draai aan zijn verhaal gaf en ik geef graag toe dat zijn versie mijn voorkeur draagt.

De eerste hoofdstukken moest ik mezelf echt voorhouden dat er na het lezen van dit boek geen examen moest worden afgelegd. Het boek telt immers verschillende personages die elkaar vaak ook nog eens bijnamen toekennen. Daarnaast is de verhaallijn van Rood gebaseerd op een vrij uitvoerige hiërarchische structuur en worden er verschillende allianties gevormd doorheen het verhaal. Vooral dit aspect deed me in combinatie met tactische strategiëen én enkele medogenloze scènes af en toe aan Game of Thrones denken.

Al snel wist de schrijver me mee op sleeptouw te nemen. Hij zorgde ervoor dat ik even verontwaardigd reageerde als Darrow, dat ik met hem meeleefde. Pierce Brown wist er zelfs voor te zorgen dat ik Darrow’s woede kon voelen. Ik hou van de manier waarop hij deze fictieve wereld heel gedetailleerd heeft uigewerkt, van zijn beeldende omschrijvingen en de sfeer die hij tot stand wist te brengen. Het lijkt allemaal perfect op elkaar aan te sluiten.

Bovenal hield ik van de geloofwaardigheid van dit boek. Het is niet de zoveelste driehoeksverhouding maar een verhaal waarin actie, strategie en avontuur centraal staan. Rood is een boek vol contrasten. Een wereld waarin manipulatie en intimidatie tot kunst worden verheven. Het lijkt ook nooit zomaar vanzelf te gaan voor het mannelijke hoofdpersonage. Darrow moet echt vechten om zijn doel te bereiken. Hij krijgt niets zomaar in de schoot geworpen. Omgeven door list, bedrog en regels die vervagen zie je hem geleidelijk aan als personage evolueren en inzicht verwerven.