Titel: Lang leve de liefde
Auteur: Jill Mansell
Uitgeverij: LS Amsterdam
Pagina’s: 333p.
Prijs: 19,99€
“Op de ochtend van haar vijfentwintigste verjaardag maakt Lily Harper de allerlaatste brief open van haar geliefde moeder, die stierf toen Lily acht was. Tot haar verrassing staat er meer in over haar moeders eerste en enige echte liefde.
Die dag ontmoet Lily ook de acteur Eddie Tessler, die op de vlucht is voor de gevolgen van zijn roem. Lily is stiekem wel gevleid dat Eddie haar zo geweldig vindt, en ze voelt de vlinders fladderen. Maar waarom is het voor haar dan zo belangrijk hoe Dan, haar grappige, stoere, knappe jeugdvriend die altijd voor haar klaarstaat, daarover denkt?”
Mijn mening:
‘Jill Mansell, daar word je vrolijk van!’ Dit is de eerste zin die je te lezen krijgt wanneer je de achterflap van ‘Lang leve de liefde’ in handen krijgt en hij klopt ook volledig. Deze auteur slaagt er immers steeds in om lezers een goed gevoel te bezorgen tijdens het lezen van haar boeken.
Zelf zou ik het vooruitzicht van één van haar verhalen misschien wel durven omschrijven als het moment waarop je aan het einde van de week thuiskomt en beseft dat er een heel weekend voor je ligt. Je weet immers al vooraf dat je in een boek terecht zal komen waarbij je je verstand even op nul kan zetten.
Net als haar vorige boeken is ook ‘Lang leve de liefde’ een warm verhaal met open personages dat je heerlijk doet ontspannen en regelmatig laat glimlachen. Menselijke foutjes, onvoorwaardelijke vriendschappen, geloofwaardige twijfels, verbaal geplaag, verwarrende gevoelens én innemende karakters. Jill Mansell zorgt ervoor dat we de bewoners van het kleine, landelijke én gezellige dorpje Stanton Langley beter leren kennen. Van Lily de lieveling van het dorp en Patsy die over het talent lijkt te beschikken om steeds opnieuw de verkeerde mannen aan te trekken tot een Hollywoodster op de vlucht en Dan, een piloot die onmiskenbare Casanova-trekjes vertoont.
Is het dan allemaal rozengeur en maneschijn? Dat nu ook weer niet. Je leest dan wel ontzettend vlot (én in recordtempo) door het boek heen maar naast de traditioneel aanwezige voorspelbaarheidsgraad is het verhaal bovenal ook heel luchtig. Dat is uiteraard een voordeel wanneer je je wil ontspannen maar toch … Doordat het allemaal vrij oppervlakkig blijft vermoed ik dat de personages – hoe sympathiek ze ook zijn – me niet erg lang zullen bijblijven.
Jammer dat deze wat oppervlakkig is. Nu vind ik dat vaak al wel een beetje bij Jill, maar toch heb ik het gevoel dat er wel een beetje diepgang in zit.
Ik ben benieuwd hoe het bij deze zal zijn, want ik wil hem echt heeeeeeel graag lezen!
Jammer dat het oppervlakkig is, maar ondanks dat klinkt het als een fijn vakantieboek 😉
Ik vind de ideeën van haar boeken altijd wel tof, maar het oppervlakkige stoot me echt af en dat vind ik jammer. Dan kies ik liever voor een boek van Jojo Moyes.