Titel: Het gelukkigste meisje ter wereld
Auteur: Jessica Knoll
Uitgeverij: Manteau
Prijs: 19,99€
Pagina’s: 367 p.

“Na haar traumatiserende tienerjaren op de prestigieuze Bradley School bouwt Ani FaNelli zorgvuldig een nieuwe identiteit op. Een glamoureuze baan, een uitpuilende garderobe en een succesvolle verloofde, het leven lacht haar toe. Maar Ani heeft een geheim. Duistere kwelgeesten uit het verleden bedreigen haar wanhopig gecreëerde illusie van perfectie.

In een razend tempo en met onverwachte wendingen beschrijft Het gelukkigste meisje ter wereld de ondraaglijke druk waarmee veel succesvolle vrouwen moeten omgaan. Achter de scherpe randjes en moordende ambitie van de heldin gaat een schokkende waarheid schuil, maar ook een groot hart.

Moet Ani de stilte doorbreken om zich van haar trauma’s te bevrijden? Zelfs, als dat betekent dat ze daarmee alles waarvoor ze geknokt heeft op het spel zet?”

In samenwerking met 20 bloggers organiseert WPG een blogtour rond Het gelukkigste meisje ter wereld. Deze recensie maakt daar deel van uit. Een overzicht van de overige deelnemers kan je hier terugvinden.

Mijn mening:

Het verhaal maakt een vrij oppervlakkige start in het elitaire wereldje waar Ani deel van uitmaakt. Uiterlijk verschijn, de juiste connecties, prestige én een onbetaalbare handtas met een vrouwennaam zijn hier levensbelangrijke ingrediënten. Het lijkt op het eerste gezicht een luxe-leven maar het is een continue strijd om niet door de mand te vallen wanneer je niet de juiste trends en regels naleeft. Dat die de hele tijd door veranderen maakt het uiteraard alleen maar nog moeilijker om bij te blijven.

Jessica Knoll gebruikt veel vergelijkingen waardoor haar schrijfstijl een omslachtig effect kreeg. Die lange, uitvoerige omschrijvingen zorgde er voor dat ik vrij lang heb moeten wachten op dat razende tempo dat door de tekst op de achterflap werd beloofd.

Het hoofdpersonage zelf is vrij duister. Op het eerste zicht lijkt ze perfect in dat elitaire werelde je passen, maar je merkt al snel dat ze er niet helemaal thuis is. Ze is erg kritisch naar anderen toe. Vaak alleen in haar gedachten maar daarom niet minder gemeen. Deze scherpe rand die onlosmakelijk met Ani verbonden lijkt te zijn is steeds aanwezig in het verhaal waardoor het erg moeilijk is om met haar mee te leven. Door de combinatie van een vrij omslachtige schrijfstijl en een personage dat niet bepaald charismatisch is duurde het een tijd vooraleer Jessica Knoll ook maar enige vorm van sympathie voor Ani bij me kon oproepen.

Het heden waarin de voorbereiding van én de aanloop naar hun trouw centraal staan wisselt regelmatig met flashbacks naar het verleden waar wordt gefocust op haar tienerjaren aan de prestigieuze Bradley School. In dit boek merk je duidelijk hoe gebeurtenissen uit het verleden én vooral hoe daar op wordt gereageerd de toekomst van een persoon beïnvloeden en een karakter (her)vormen.

Ani is gesloten, speelt een rol en vertoont weinig tot geen empatische trekjes. Ze zijn er wel maar blijven doorgaans goed verborgen achter de façade die ze heeft opgebouwd. Het hoofdpersonage heeft dus geen innemend karakter, maar toch kruipt haar verhaal beetje bij beetje onder je huid. Het is immers een menselijk verhaal. Eentje waarin fouten worden gemaakt en dat steeds op een scherp randje balanceert. Diezelfde omschrijving gaat ook deels op voor dit boek.