Titel: De roep van de haven
Reeks: Chesapeake Bay Saga, #3
Auteur: Nora Roberts
Uitgeverij: Harper Collins
Pagina’s: 350 p.
Prijs: 15€

“Philip Quinn heeft het goed voor elkaar. Met zijn succesvolle carrière en stijlvolle stadsleven heeft hij zijn leven op straat ver achter zich gelaten. Maar één blik op Seth en hij wordt herinnerd aan de jongen die hij ooit wa. Elk weekend komt hij braaf naar huis, werkt mee in het familiebedrijf en ziet erop toe dat Seth zijn huiswerk maakt. Totdat Dr. Sybill Griffin opduikt in het rustige stadje en zijn zintuigen prikkelt. Haar koele gerserveerdheid intrigeert Philip. Terwijl hij zich realiseert dat zij zijn hart heeft gestolen, ontdekt hij dat ze iets achterhoudt, een geheim dat de Quinn broers voorgoed uit elkaar kan drijven …”

Mijn mening:

Dit derde deel in de Chesapeake Bay Saga vertoont meerdere gelijkenissen met zijn voorgangers. Zo zien we in de eerste plaats enkele bekende gezichten opnieuw verschijnen. Cam die na jaren rondtrekken nu gesetteld lijkt aan het thuisfront en gelukkig is met Anna, de stille Ethan die minder eenzijdig is nu hij Grace en haar dochtertje in zijn leven heeft en de jonge Seth die veel meer aanvoelt dan je bij zijn jonge leeftijd zou verwachten. In dit boek komen we meer te weten over zijn voorgeschiedenis.

De focus ligt echter op Philip Quinn die zijn tijd verdeeld over twee woonplaatsen en hierdoor twee levens lijkt te leven. Het ene als reclameman in de stad, het andere als familieman in het veel rustigere Chesapeake Bay. Veel rustiger is zijn leven nu ook weer niet wanneer hij terugkeert naar huis. Naast zijn werk doet hij immers de boekhouding van Boats by Quinn, helpt hij mee met het bouwen van de schepen en volgt hij zowel de voogdijzaak van Seth nauwgezet in het oog als de verzekering die niet zomaar de levensverzekering van hun vader wil uitbetalen.

Af en toe haalt hij gelukkig zijn neus even van tussen de papieren en op één van die momenten ontmoet hij Sibyl, een jonge vrouw die naar mensen kijkt alsof ze de hoofdrol spelen in een National Geographic documentaire. Haar waarnemingen pent ze met vaste regelmaat neer en dat heeft haar geen windeieren gelegd. Het vorige boek dat ze publiceerde was immers een groot succes. Uiteraard lijken Sybil en Philip zich al op het eerste gezicht tot elkaar aangetrokken te voelen. Alleen is Sybil niet zomaar in het dorpje terechtgekomen. De echte reden wil ze angstvallig geheim houden én zoals het meestal het geval is in dit soort situaties verlopen de zaken uiteraard niet zoals ze gepland zijn.

Op zich vind ik het echter wel leuk dat Nora Roberts er in slaagt om haar personages een hechte kliek te laten vormen. Ze slaagt er ook altijd in om haar koppels mooi bij elkaar te laten passen. Dat doet ze nu nog steeds in haar recente boeken. Je merkt echter wel dat dit boek een herdruk is en het eigenlijk veel eerder werd geschreven. ‘De roep van de haven’ werd immerrs in 1999 gepubliceerd en vooral bij erotische scènes en bepaalde woordkeuzes komt dit naar voren. Het voordeel is dan weer wel dat je nu meteen kan doorlezen en niet lang moet wachten op het vervolg in de serie.

Het verhaal zelf komt gelukkig niet gedateerd over vermits liefde en familie iets van alle tijden zijn. Ook dit boek heb ik met plezier gelezen – de Quinn-familie voelt steeds vertrouwder aan en hun handelingen en conversaties laten me regelmatig glimlachen. De laatste pagina’s van dit boek overschrijden echter wel serieus de meligheidsgrens. Niet echt mijn ding maar blijkbaar waren melige scènes een onmisbaar ingrediënt in 1999 – of toch specifiek bij een Nora Roberts-boek uit dit jaartal.