Titel: Liefde in de steigers (Lucky Harbor, #1)
Auteur: Jill Shalvis
Uitgeverij: Harlequin
Pagina’s: 416
Prijs: 7,5€
“Maddie Moore heeft één overtuiging: chips is het antwoord op alles. Maar nadat ze in één klap haar vriendje kwijtraakt (haar eigen beslissing) en haar baan (totaal niet haar beslissing), besluit ze eens niét naar de chips te grijpen. In plaats daarvan verlaat ze LA om opnieuw te beginnen in Lucky Harbor, waar ze samen met haar twee halfzusjes een resort heeft geërfd van haar excentrieke hippiemoeder.
Bij aankomst blijkt het woord ‘resort’ schromelijk overdreven voor het hotel en de kleine jachthaven. Bovendien verkeert de boel in belabberde staat. Het kost Maddie nog heel wat overtuigingskracht – en drie flessen wijn – om haar zusjes te laten inzien dat ze het resort moeten laten renoveren.
De aannemer die ze inhuurt is de lange, donkere en enorm sexy Jax Cullen. Wanneer hij haar voor het eerst aankijkt vanonder zijn lange wimpers, weet ze dat ze het moeilijk gaat krijgen. Met hem in de buurt is het onmogelijk om te onthouden dat ze mannen eigenlijk heeft afgezworen!”
Mijn mening:
In de zomer van 2014 kreeg ik een ereader als verjaardags-cadeau. Eén van de eerste ebooks die ik aanschafte waren enkele delen uit de Lucky Harbor-serie van Jill Shalvis én daar heb ik geen moment spijt van gehad. Het enige dat ik jammer vond was dat haar boeken niet vertaald werden zodat meerdere mensen haar hilarische verhalen konden ontdekken. Gelukkig kwam daar onlangs verandering in toen Harlequin besloot om ze te publiceren. Het zou zelfs kunnen dat mijn enthousiasme én meerdere mails (die gevaarlijk dicht bij de grens van het stalkerige kwamen) daar iets mee te maken hebben. Dat maak ik mezelf alleszins graag wijs.
Ik las de boeken dus eerder al in het Engels en was dan ook benieuwd of ik ze met evenveel plezier in het Nederlands zou lezen. In het begin moest ik er even aan wennen en vooral bij bepaalde uitdrukkingen klonk het toch net wat anders. Maar al bij al viel het wel mee. De personages wisten me alleszins opnieuw voor zich te winnen.
Jill Shalvis staat als auteur namelijk dicht bij haar lezers. Zowel dankzij het contact via Social Media als haar schrijfstijl en de herkenbaarheid die haar karakters uitstralen. Het is vrijwel onmogelijk om niet met hen mee te leven. Maddie blijft waarschijnlijk altijd wat specialer dan de anderen vermits zij me verwelkomde in Lucky Harbor. Maar ook doordat ze heel wat gewoontes heeft waarin ik mezelf herken. Zo kan ze niet tegen onafgewerkte zaken, haalt ze haar breipriemen over wanneer ze tot rust moet komen, heeft ze steeds een balpen bij de hand zodat ze een To Do-list of inventaris kan opstellen. Oh ja, ze struikelt ook over vrijwel elk mogelijk voorwerp én als er niets in de weg staat valt ze soms ook over haar eigen voeten.
Voeg daar nog wat zusterlijk gebakkelei aan toe, een unieke en vooral hilarische kerstboom, een magische handtas waar zoveel in terug te vinden is dat ze op vrijwel elk noodgeval is voorbereid, troosteten, vertrouwd gepieker, de prints op Chloe’s kleding, het zuiderse accent van Tara dat steeds harder opvalt wanneer ze boos wordt én een hond bij wie de term luiheid op het lijf geschreven lijkt te zijn.
In ‘Liefde in de steigers’ volgen we Maddie, het grijze muisje dat besluit om minder angstig te zijn en in plaats daarvan voor het leven te kiezen én er volledig voor te gaan. Het helpt uiteraard dat ze Jax ontmoet. Jax die steeds het beste met anderen voor heeft en nu eindelijk de persoon tegenkomt die het beste voor hem blijkt te zijn. De volhardende Jax die haar steeds opnieuw doet vergeten dat ze mannen heeft afgezworen.
Wat volgens mij kenmerkend is voor de boeken van Jill Shalvis is de combinatie van humor (véél humor), romantiek, hilarische situaties, geloofwaardige personages, erotiek (iets explicieter dan doorgaans bij dit soort boeken het geval is) én instant relaxatie. Hierdoor verdient ze al vanaf het eerste boek een plekje tussen mijn favoriete UNguilty pleasures.
Eerder verscheen ook mijn recensie van Simply irresistible én blijkbaar komt mijn huidige mening nog steeds mooi overeen met mijn eerste leeservaring. Ik hoop dan ook dat ook de overige delen uit deze leuke serie vertaald zullen worden.
Ik vind dit ook een geweldige serie, en zo te zien komen er nog genoeg, als ze allemaal vertaald gaan worden.Vind jij het nu prettiger om in het Engels te lezen of Nederlands?
Ik denk dat ik niet echt een voorkeur heb. Wel merkt ik dat ik bij sommige boeken moet wennen aan de vertaling wanneer ik het boek eerst in het Engels las. De Harry Potter boeken heb ik bijvoorbeeld ooit in het Nederlands geprobeerd maar dat viel me erg tegen vermits vrijwel alle namen anders klinken. Bij dit boek viel het goed mee. Enkele uitdrukkingen klonken wat vreemd maar daar bleef het wel bij. Eigenlijk lees ik vooral in het Engels wanneer een boek nog niet vertaald is. Ik ga bijvoorbeeld niet op zoek naar een Engelstalige Alice in Wonderland wanneer ik hem gewoon in het Nederlands kan lezen.