Titel: Explosief vermoord
Serie: Eve Dallas
Auteur: J.D.Robb
Uitgeverij: Boekerij
Pagina’s: 350p.
Prijs: 15€

“Een terrorist maakt New York onveilig door op willekeurige plekken bommen tot ontploffing te brengen, met talloze doden en gewonden tot gevolg. Hij stuurt inspecteur Eve Dallas brieven waarin hij belooft korte metten te maken met de corruptie in de stad, de eerste explosies waren nog maar het begin.

Eve stort zich met de haar zo kenmerkende inzet en overgave volledig op het onderzoek. Het is háár stad, háár verantwoordelijkheid. Deze gestoorde maniak mag niet nog meer slachtoffers maken. Maar dan verhoogt haar angstaanjagende tegenstander de inzet…”

Mijn mening:

Eve komt dankzij haar werk heel wat mensen met lugubere passies tegen. Stuk voor stuk hebben ze een kronkel in hun hersenen die hen doet geloven dat ze hun daden kunnen verantwoorden. Daarnaast heeft geen van hen respect voor het leven van een ander.

Waar de meeste van hen hun slachtoffers één voor één om het leven brengen deinst deze terrorist er niet voor terug om meerdere mensen op hetzelfde ogenblik van het leven te beroven. J.D.Robb’s fantasie leunt dit keer – dankzij de recente gebeurtenissen wel erg dicht tegen de werkelijkheid aan en ik merkte dat bepaalde scènes hierdoor nog beklijvender aanvoelden.

Een vindingrijke en schijnbaar gevoelloze minnares brengt het verhaal op gang. Een bedreiging die overeenkomsten vertoont met een oudere zaak en een dader die zich liet inspireren door de Griekse mythologie drijven de spanning vervolgens op. De sporadische fragmenten vanuit het perspectief van de dader geven niet veel meer prijs als een cocktail van grootheidswaanzin en waanideeën. Zowel Eve als haar collega’s en echtgenoot krijgen ook dit keer amper de tijd om de daders een stapje voor én zelf in leven te blijven.

De kordate houding en gedrevenheid van Eve doen soms vermoeden dat ze koel en afstandelijk is terwijl ze zich in werkelijkheid net alles heel erg aantrekt en een immense verantwoordelijkheidszin meetorst. Ook in dit boek merk je duidelijk dat ze met de slachtoffers en haar vrienden meeleeft. De manier waarop dit naar voren komt past ook echt bij haar persoonlijkheid en dat is één van de dingen waar J.D.Robb heel consequent in is.

De bijdehante opmerkingen van Peabody, het stugge gedrag van Summerset, de spanning tussen Peabody en McNabb, de verstandhouding tussen Eve en Roarke, de dialogen. Hoe Eve met haar vrienden omgaat en hoe ze elkaar allemaal lijken aan te voelen en weten hoe ze iemand het beste kunnen helpen, …

J.D.Robb is echt trouw aan haar personages en dat is uitstekend vermits zij tot de onmisbare ingrediënten behoren die ervoor zorgen dat de boeken zo goed blijven. Ik heb al meermaals meegemaakt dat een serie sterk begon en vervolgens aan kwaliteit moest inboeten. Tot nu toe heeft J.D.Robb dat steeds weten te voorkomen.

Door haar sterke personages, hun onderlinge interactie en haar eigen vlotte schrijfstijl die de lezer zowel aan het lachen kan brengen als ontroeren. Het hoge tempo van haar verhaal zorgt er dan weer voor dat de spanning vrijwel steeds aanwezig is en je op het puntje van je stoel blijft zitten. Het is dan ook een opluchting dat de boeken in deze serie niet met een cliffhanger eindigen. J.D.Robb heeft dan ook geen cliffhangers nodig om me te doen uitkijken naar het volgende deel in de Eve Dallas-serie.