Titel: Simply Nigella
Auteur: Nigella Lawson
Uitgeverij: Atlas Contact
Pagina’s: 400
Prijs: 34,99

“In Simply Nigella brengt Nigella Lawson het oprechte plezier en kalme comfort terug in onze keuken. Het bevat 125 inspirerende en toegankelijke recepten, die moeiteloos in ons drukke leven passen, boordevol ingrediënten waar zowel je lichaam als je geest gelukkig van wordt. De boodschap van deze pure verwennerij is even simpel als duidelijk: het draait allemaal om balans.

Onze maaltijden zouden natuurlijk altijd heerlijk moeten smaken; wat, waar en met wie we ook eten. En elke gelegenheid vraagt om een eigen recept. Daarom bevat Simply Nigella krachtige ontbijt -en brunchrecepten, snelle en relaxte avondmaaltijden en gerechten om – zonder gestress – grotere groepen te verwennen. Creëer na een lange werkweek ademruimte voor jezelf met de comfortabele rust van slowcooking en val gerust voor de verleidingen van een grote scala aan zoete heerlijkheden, inclusief fantastische zuivel-en glutenvrije recepten.

Simply Nigella is het perfecte recept tegen drukte en chaos in het drukke leven van alledag. Het is, simpelweg, hét essentiële kookboek voor elke moderne keuken.”

Mijn mening:

Ik had werkelijk geen idee wat ik van dit nieuwe Nigella boek kon verwachten. De omslag en titel van het boek deden me vermoeden dat ook Nigella Lawson de weg naar de gezonde voeding had gevonden. Een combinatie die ik me moeilijk kon voorstellen vermits haar naam me vooral aan het gebruik van goede porties volle boter doet denken.

Het openslaan van het boek voelde dan ook een beetje aan als een ontdekkingsreis. Zou Simply Nigella plots het tegenovergestelde van haar eerdere boeken zijn? Zou het nog aanvoelen als een Nigella boek? Er is immers heel wat gebeurd in het privéleven van deze kokkin sinds het verschijnen van Nigellisima. Gebeurtenissen die een grote invloed hadden op haar leven en dus misschien ook wel op haar kookgewoonten en ingesteldheid.

De inleiding maakte me al snel duidelijk dat het boek niet zo heel anders zou worden. Nigella verafschuwt de term ‘gezond voedstel’. Ze heeft een hekel aan uitspraken als ‘goed eten maakt je een goed mens’. Zelf is ze van mening dat voor jezelf koken wezenlijk goed voor je is doordat echte ingrediënten beter voor je zijn dan nepvoedsel. Maar ook omdat koken op zich iets positief is. Geen plotse ommekeer dus maar een verderzetting van de herkenbare Nigella-stijl.

De flaptekst belooft “125 inspirerende en toegankelijke recepten die moeiteloos in ons drukke leven passen, boordevol ingrediënten waar zowel je lichaam als je geest gelukkig van wordt.”
De lay-out van het boek is simpel. Ook de inhoudstabel en de foto’s voldoen aan deze omschrijving. Voor haar recepten telt dit echter niet altijd.

Elk recept begint met een persoonlijke inleiding. Nigella Lawson is één van de eerste auteurs bij wie ik dit soort tekstjes bij elke gerecht tegenkwam én dat aspect wist ik meteen te appreciëren. Zo kom je als lezer bijvoorbeeld te weten hoe een gerecht tot stand kwam of wanneer ze het voor het eerst klaarmaakte. Ze doet ook suggesties voor variaties, vermeld de personen die haar een gerecht bezorgden of inspireerden, …

Vervolgens volgt er een duidelijk afgescheiden blok met de ingrediënten. Die afscheiding is trouwens geen overbodige luxe vermits de bladzijden vaak volledig gevuld zijn en vervolgens krijg je een heldere en duidelijke stap-voor-stap omschrijving van de bereiding. Veel van de recepten krijgen onderaan ook nog een kader waarin je handig advies kan terugvinden over het vooraf maken , de houdbaarheid en hoe je het gerecht het best kan bewaren.

Waarom ik de recepten ondanks deze heldere uiteenzetting toch niet zo simpel vindt? Tja, sommige van hen zijn effectief eenvoudig in bereiding maar er zitten ook heel wat recepten bij waarvoor je erg veel ingrediënten nodig hebt. Wanneer één gerecht bestaat uit een inleidingspagina, je vervolgens een halve pagina nodig hebt om alle ingrediënten op te sommen en dan nog eens een bereidingswijze van anderhalve bladzijde presenteert dan zou ik dat recept niet meteen als simpel omschrijven. Die bereiding hoeft niet persé moeilijk te zijn, maar door de veelvoud aan tekst komt het niet echt uitnodigend op me over.

(Foto: Zelf probeerde ik deze Pompoen-Halloumiburger uit en die had erg veel smaak. Het was meteen ook de eerste keer dat ik deze kaas proefde.)

Pluspunten:
– paginagrote foto’s van de gerechten
– een duidelijk lettertype
– een heldere en overzichtelijke lay-out
– inleidingen per rubriek en recept geven het boek een persoonlijk tintje
– het hartige gedeelte is minder overdadig en hierdoor meteen ook beter gebalanceerd
– in het register is duidelijk aangegeven welke gerechten zuivelvrij of glutenvrij zijn.

(Deze Potjes met koekjesdeeg en stukjes chocolade waren het tweede recept dat ik uitprobeerde. Zelf zou ik iets minder chocolade gebruiken (nooit gedacht dat ik dit ooit zou zeggen) en ze ook wat sneller uit de oven halen zodat ze langer smeuig blijven. Oh ja, ze waren SUPER lekker en deden me bijna vergeten dat ik rauw koekjesdeeg het lekkerste vind.)

Minpunten:
– iets te steriel door de witte achtergrond en strakke opmaak
– soms wel héél veel tekst voor één bereiding. Zo bestaat het recept voor Chinese Kip-noedelsoep uit vier bladzijden. Eén daarvan is een foto een ander de inleiding, een halve pagina is gereserveerd voor de ingrediëntenlijst die 23 stuks telt en de bereiding omvat de overige anderhalve bladzijde
– minder zoete gerechten dan ik van haar gewoon ben. Hierdoor krijg je natuurlijk wel een gezondere balans, maar het voelt een beetje vreemd aan zo’n Nigella kookboek met slechts 70 pagina’s met zoetigheden.

(Het derde recept dat ik voor deze recensie uitprobeerde waren de Thaise kalkoengehaktballetjes. Al werden het in mijn geval kippengehaktballetjes vermits ik geen kalkoengehakt kon vinden. Ik voegde zelf fijne mienoedels toe tijdens de laatste minuten van de bereiding. Op die manier was er iets minder saus maar hadden de noedels wel een erg lekkere smaak. De balletjes zelf deden me een beetje aan dimsum denken.)