Titel: Het Italiaanse bakboek van Sarena Solari
Auteur: Sarena Solari
Uitgeverij: Kosmos Uitgevers
Pagina’s: 176 p.
Prijs: 24,99€
“In dit bakboek geeft Sarena Solari de recepten van haar favoriete taarten, koekjes, brood en andere baksels. Naast de Italiaanse klassiekers van haar oma, zoals pesche dolci, ontbreken natuurlijk ook de spektakelstukken uit Heel Holland Bakt niet. Van baci di dama, tiramisu en de karameltaart waarmee Sarena meesterbakker werd tot de 1001-nacht-finaletaart: dit is bakken met Italiaanse passie.”
Mijn mening:
Ik heb zelf nog geen enkele aflevering van Heel Holland bakt gezien dus voor mij was dit boek een eerste kennismaking met Sarena Solari. Het voorwoord van zowel Robèrt Van Beckhoven als Sarena Solari kwam dus goed van pas om me een beeld te kunnen vormen van de persoon achter dit boek.
Vervolgens volgde onder de titel ‘Bakken met de Italiaanse slag‘ een korte introductie tot de Italiaanse patisserie. Of eerder een opsomming van enkele weetjes en handige tips waarvan ik sommige nog niet wist. Zo stond ik er wel bij stil dat poedersuiker een fijnere structeer geeft aan je gebak, maar ik had er niet aan gedacht dat het ook voor een krokanter koekjesdeeg zorgt.
De recepten zijn natuurlijk het belangrijkste bij een kookboek maar het oog wil uiteraard ook wat. Daar werd bij het samenstellen van dit boek duidelijk rekening mee gehouden. Zo viel het me al snel opdat het boek door middel van kleur is opgesplitst. In de eerste helft is blauw duidelijk de hoofdkleur. De ene keer in de vorm van grote afbeeldingen, de andere keer door kleine kleuraccenten. Halverwege het boek maakt het blauw echter plaats voor een warmere rode tint en bij het laatste hoofdstuk waar de erg decoratieve taarten uit de tv-show worden voorgesteld werd dan weer voor meerdere tinten gekozen.
Het boek is uiteraard ook ingedeeld in verschillende hoofdstukken. De Trattoria-achtige menuborden geven aan wanneer een nieuw hoofdstuk begint. Daarnaast geven ze het boek een eigen karakter maar ze maken het eveneens vrij druk.
Dat gevoel had ik dan weer niet bij de foto’s. Die zijn net heel uitnodigend: het gebak ziet er lekker uit en je krijgt meteen zin om zelf enkele recepten te selecteren en uit te proberen. De amaretti koekjes bijvoorbeeld. Ik heb tot nu toe enkel ervaring met amaretti uit de supermarkt en die vond ik vooral erg droog én bitter. Het leek me niet echt voor herhaling vatbaar tot ik het recept in dit boek tegenkwam. Ik besloot al snel om het bittere amandelextract te vervangen door de klassieke amandel-essence en bedacht me dat mijn silicone macaronvormen ook hier handig zouden zijn om mooie gelijke koekjes te spuiten.
Weetjes, tips en variatie-suggesties zijn speels verwerkt bij de recepten en vaak interessant. Zolang je niet overrompeld wordt door een veelvoud aan informatie vind ik dit soort weetjes erg interessant. In dit boek is de hoeveelheid mooi gedoseerd en dus een pluspunt.
De moeilijkheidsgraad lijkt geleidelijk aan te stijgen. Waar de koekjes heel eenvoudig te maken zijn moet je voor sommige taarten of de tiramisu weer net wat meer tijd vrijmaken. Niet alle recepten spreken me aan. Ik merk immers duidelijk dat ik zelf vooral fan ben van de eenvoudige recepten. Sommige van de meer complexe gerechten lijken me bijvoorbeeld vrij zwaar.
De taarten die Sarena maakte tijdens de Heel Holland Bakt-show zien er uit als culinaire meesterwerkjes – zelf zie ik me er echter niet snel aan beginnen. Ooit was het anders, maar het hele decoratiegedeelte laat ik tegenwoordig liever aan me voorbij gaan. Er staan echter heel wat recepten in dit boek die ik wel regelmatig uit de oven zou willen halen en een aantal andere zijn dan weer net zo bijzonder dat ik ze bewaar tot een feestelijke gelegenheid.
Van koekjes, klein gebak en taart tot gevulde taart, brood en hartige gebak. ‘Het Italiaanse bakboek van Sarena Solari’ is goed voor je gemoed maar jammer genoeg niet evengoed voor de lijn. Al helemaal niet als je net als ik meerdere recepten wil uitproberen. Maar hé, als je dan toch zondigt kan je dat maar best ineens goed doen én ervan genieten.
Het eerste recept dat ik uitkoos waren deze Amaretti. Ik woon immers samen met een amandel-fan. De koekjes zelf vonden we allebei erg lekker alleen merkte ik dat ik bij het exact opvolgen van de stappen eerder een glad maar stevig deeg kreeg. Ik kon de koekjes hierdoor niet spuiten en maakte er dus manueel rondjes van. De volgende keer ga ik waarschijnlijk net als bij macarons de droge ingrediënten door stijfgeklopt eiwit heen spatelen. Of niet – want op de smaak zelf was niets aan te merken.
Zodra ik de foto van dit gebak in het bakboek tegenkwam wist ik meteen dat ik het recept wilde uitproberen. Let er zeker op dat je de opgeloste gelatine niet te lang laat afkoelen in de room want dan vormt die klonters en krijg je geen mooi ingedikte vulling. Ook deze Fette al Latte was lekker. Tot nu toe zijn de Amaretti echter nog steeds favoriet.