Begin februari zag ik op Twitter de volgende tweet van Karakter Uitgevers … “Bloggerslunch met Janneke Philippi zat 27feb 2016 meet&greet Le Pain Quotidien, Antwerpen Zin?” Tja, die vraag was uiteraard snel beantwoord. De meeste blogger-events worden niet zo dicht bij huis georganiseerd. Ik was dan ook heel blij dat ik die dag vrij was en me dus kon aanmelden voor deze bijeenkomst.

Met het openbaar vervoer heb je meestal de keuze tussen te laat of te vroeg aankomen op je bestemming. Ik koos uiteraard voor het laatste én was dus al goed op tijd in Antwerpen. Gelukkig was ik niet de enige en kon ik al snel met enkele andere bloggers praten terwijl we op Janneke Philippi en onze overige collega-bloggers wachten.

Dit filiaal van Le Pain Quotidien (Lange Kievitstraat) had ik nog niet bezocht. Het is een erg ruime vestiging die toch uitnodigend en warm overkomt. Het enige nadeel was dat die grote ruimte er ook voor zorgde dat er veel geroezemoes was. Mijn gehoor is niet zo fantastisch en dan wordt het aan een lange tafel te midden van pratende mensen erg moeilijk om een gesprek te volgen.

Ik vond het dan ook erg leuk dat Janneke steeds bij een groepje bloggers aan tafel ging zitten en even met hen een praatje deed. Terwijl zij met hen aan het praten was kon ik in de tussentijd wat collega-bloggers ontmoeten én dat is uiteraard steeds aangenaam. Zeker omdat ik zelf geen foodblogger ben en dat gedeelte van het bloggerswereldje voor mij vrijwel onbekend terrein is.

Wat mij persoonlijk het meeste aanspreekt bij de boeken van Janneke Philippi is dat ze door een combinatie van duidelijke, haalbare recepten én mooie sfeervolle foto’s erg uitnodigend en toegankelijk zijn. Haar kookboeken nodigen je echt uit om zelf aan de slag te gaan. Het was dan ook erg tof om tijdens deze ontmoeting vast te stellen dat de schrijfster eveneens een open houding heeft en interesse toont voor de mensen die haar kookkunsten volgen.

(Ken je deze boeken nog niet? Dan vind je het misschien leuk om deze recensies even te lezen: Appeltaart, Pasta risotto & gnocchi bij Janneke thuis, Soep bij Janneke thuis)

Blijkbaar herkende Janneke Philippi  de naam Zwartraafje van social media en dat verbaasde me wel een beetje. Ik had niet gedacht dat ik daar zou opvallen vermits ik niet ontzettend actief ben op Twitter en zelfs geen Instagram-account heb. (nee, nog steeds niet). Ze zei dat ze het leuk vond dat mijn recensies zo uitvoerig zijn. Gelukkig maar, want blijkbaar hoort die uitvoerigheid ook echt bij me.

Ik vertelde dat beknopt zijn blijkbaar geen talent van me was en dat ik een beetje schrik had dat men zich daar aan zou ergeren. Je kan je dus waarschijnlijk wel voorstellen dat ik gelukkig was toen ze zei dat die uitvoerige reacties een betrokkenheid weerspiegelen. Alle aanwezigen kregen haar meest recente kookboek (Pasta, Risotto en gnocchi bij Janneke thuis) mee naar huis én de inscriptie die ze daarin noteerde toont aan dat ik even uitvoerig mag blijven doorgaan. Hopelijk denken jullie er ook zo over. 😉

Waar we het verder nog over hadden?

Sarah vroeg  waarom ze voor Italiaanse gerechten had gekozen bij dit boek. De reden hiervoor is dat ze bij deze ‘Bij Janneke thuis’-reeks de recepten met ons wil delen die bij hen thuis het vaakst op tafel komen. ‘Soep’ was dan ook het thema van het eerste boek in deze serie én het werd al snel duidelijk dat pasta om diezelfde reden als tweede aan de beurt kwam.

Ze haalde even aan dat het erg leuk is dat je samen kan werken als koppel. Haar man is immers verantwoordelijk voor de prachtige foto’s die haar lekkere recepten vergezellen. Ze zei dat het waarschijnlijk onmogelijk is om je passie na te lezen wanneer je partner je hier niet in steunt.

Janneke vertelde ook dat je steeds bezig bent met je passie. Het is niet iets dat je plots kan uitschakelen en dat is ergens wel jammer wanneer je uit eten gaat en in je gedachten de samenstelling van het gerecht probeert te ontrafelen.

We hadden het ook even over het belang van trouw zijn aan je persoonlijke stijl. Zelf heb ik het probleem dat mijn interesses breed verspreid liggen. Ik hou nu eenmaal van lezen, koken, bakken én creatief bezig zijn. Maar zelfs dan heb je eigen voorkeuren én zal niet alles je liggen. Het is dan ook heel belangrijk dat je een eventueel aanbod durft weigeren wanneer het niet bij je past.

In haar nieuwe kookboek dat deze zomer verschijnt spelen zomervruchten de hoofdrol. De publicatiedatum van dat boek is dus goed gekozen, maar het is wel vervelend om het boek voor te bereiden in een periode waarin de smaak van deze vruchten nog niet optimaal is. Gelukkig zal dat wel het geval zijn wanneer dit nieuwe boek in de winkelrekken verschijnt.

(Met dank aan Ingrid van Dishcover die de linkerfoto in bovenstaande collage voor me wilde maken.)

Dankjewel L&M Books voor het organiseren van deze bloggerslunch. Ik vond het een heel leuke middag. Een lekkere lunch, de kans om Janneke Philippi persoonlijk te ontmoeten, haar een vraag te kunnen stellen én meteen ook enkele nieuwe collega-bloggers te leren kennen. Binnenkort hoop ik dus ook hun blogs eens te verkennen.

Oh ja, ik besloot de avond voor de lunch dat ik niet met lege handen wilde toekomen en besloot een kleine attentie te maken. Alleen lijkt dat plots wat moeilijker wanneer je dit voor een kokkin wil doen. Geen recept van haar want dat zou een beetje raar lijken, geen recept van een collega-kokkin want dat leek een beetje ongepast. ‘Dan bedenk ik toch gewoon zelf iets’ – was mijn reactie. Al vergat ik wel even dat zo’n eigen recept meestal enkele aanpassingen nodig heeft vooraleer het geslaagd is én transport-bestendig. Niet helemaal doordacht dus maar het is uiteraard het idee dat telt.