Titel: Zand erover
Auteur: Elsbeth Witt
Uitgeverij: Xander Uitgevers
Pagina’s:310 p.
Prijs:17,95€

“Wanneer er een familiehuis op Vlieland leeg komt te staan, hoeft Fien niet lang na te denken: ze verhuist. Op Vlieland wil ze genieten van de rust en de natuur.

Fien heeft geen relatie, geen baan en geen vrienden meer. En dat is allemaal haar eigen fout. Ze wil opnieuw beginnen, eindelijk haar gevoel volgen en een streep onder het verleden zetten. Maar dan stapt er iemand van de veerpont die ze nooit meer dacht terug te zien …

Het rustige eilandleven is ver te zoeken als er nieuwe vrienschappen en romances ontstaan en Fiens verleden haar op allerlei manieren lijkt in te halen. Neem haar leven dan toch een nieuwe wending?”

Mijn mening:

Mijn allereerste boek van deze schrijfster was Koffie verkeerd, het eerrste deel uit de Barista-serie. Deze eerste kennismaking las aangenaam weg maar ik vond het verhaal iets te vlotjes verlopen en miste wat diepgang.

Zand erover heb ik op een heel andere manier ervaren. Het verhaal heeft een rustigere opbouw en is inhoudelijk sterker. De hoofdstukken zijn vrij kort en dat had tot gevolg dat ik steeds aan een nieuw hoofdstuk begon in plaats van even een pauze in te lassen. Geen pitstop dus en ook geen tripje naar de keuken om iets te drinken te halen. Nee, … ik bleef gewoon doorlezen.

Ondanks het gemoedelijkere tempo las dit verhaal onzettend vlot. De personages kwamen ook geloofwaardig over. Ze voelden echt én vertrouwd aan. Als mensen die je zelf zou kunnen tegenkomen wanneer je door je dorp wandelt.

Het is ook een mooi verhaal, al was het naar mijn persoonlijke mening niet het romantische dat overwoog maar het ontwikkelingsproces waarin Fien zichzelf steeds beter leert kennen. Ze wisselt het drukke stadsleven in voor de rust van Vlieland en ruilt haar appartement waar ze amper wist wie er naast haar woont in voor het huis van haar tante waar de dorpsgenoten binnenwandelen zonder te bellen.

Terwijl we haar volgen merken we hoe ze steeds meer ingeburgerd geraakt op dit kleine eiland waar iedereen elkaar kent. Geleidelijk aan neemt ze afscheid van haar verleden, maakt ze nieuwe vrienden en voelt ze zich steeds meer op haar plek.

Heden en verleden wisselen elkaar af door het gebruik van flashbacks die aanvoelen als het ophalen van herinneringen. Het lijkt echt alsof ze in haar gedachte door het verleden dwaalt tot datzelfde verleden plots opnieuw opduikt.

Zand erover blinkt niet zo zeer uit wat originaliteit betreft maar het is een aangenaam verhaal met sympathieke personages dat je een goed gevoel bezorgt. Het boek is minder luchtig als de Barista-serie maar dat vond ik zelf een pluspunt. Dit boek heeft wat meer diepgang te bieden als zijn voorgangers en dat kan ik persoonlijk erg appreciëren

Op een gegeven moment vroeg ik me wel even af of de schrijfster een sponsoringsdeal had gesloten met Milka. Zou ze een jaar lang Milka Oreo-repen krijgen voor elke keer dat ze deze chocolade-traktatie in haar boek vermeld? Indien ja … Geachte Milka, herlees alsjeblieft voorgaande zin.