Titel: Misschien ooit
Auteur: Colleen Hoover
Uitgeverij: Zomer & Keuning
377 p.

“Er zijn van die momenten waarop het leven niet gaat zoals je had gehoopt. Daar kan Sidney over meepraten. Op de avond van haar tweeëntwintigste verjaardag belandt ze met een gebroken hart in de binnentuin van het appartementencomplex waar ze woont. Ze is er net achtergekomen dat haar vriend het met een ander doet. Dat is dus einde relatie. Punt.

Sydney komt door een samenloop van omstandigheden terecht in een appartement aan de andere kant van de binnentuin. Daar woont ook Ridge, een singer-songwriter met een writer’s block. Met Sidneys hulp lukt het hem langzamerhand om weer liedjes te schrijven. Hun creativiteit bloeit op, en daarmee ook hun gevoelens voor elkaar. Maar Ridge heeft al een vriendin. Het kan dus niets worden tussen hem en Sydney. Of misschien toch, ooit?”

Mijn mening:

Ja hoor, het is me eindelijk gelukt om een boek van Colleen Hoover te lezen. Ik las al heel wat enthousiaste recensies van haar eerder gepubliceerde boeken maar was nog nooit aan de boeken zelf toegekomen. Onlangs kwam daar verandering in en nu begrijp ik meteen ook waar dat enthousiasme vandaan komt.

Ik vond de manier waarop haar hoofdpersonages elkaar leren kennen erg leuk. In het verleden heb ik mezelf immers ook wel eens aan het schrijven van enkele lyrics gewaagd. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat ik het een pluspunt vond dat die songteksten een belangrijke rol spelen in dit verhaal.

Enkele dingen vielen me meteen op. Zo wist de schrijfster me al van bij de start meteen mee in het verhaal te trekken. Daarnaast heeft Colleen Hoover een uiterst vlotte schrijfstijl. Hierdoor en door de verwerking van lyrics en tekstberichten doorheen het verhaal lees je dit boek nog sneller uit.

Ik vond zowel het verhaal als haar personages heel geloofwaardig en dat is uiteraard onmisbaar om van een boek te kunnen houden. Het is ook een aspect dat bij sommige andere New Adult-boeken niet of minder naar voren komt. Er is dan altijd wel iets waar ik de nodige bedenkingen bij heb, maar bij dit boek viel dat ontzettend goed mee. Nu ja, ik ben het uiteraard niet eens met wat Sydney op haar werk doet wanneer ze het overspel van haar vriend ontdekt. Nee, ik ga niet verklappen wat dat is maar wanneer jullie het boek zelf lezen zal je waarschijnlijk meteen beseffen waar ik het over heb.

Je kan je eigen hart niet bevelen. Je kan niet kiezen op wie je verliefd wordt, zelfs niet wanneer die liefde tegen je morele waarden in gaat. Toch proberen om je hart te manipuleren is een gevecht aangaan dat je al verliest nog voor de eerste klap is uitgedeeld. Hoe je om gaat met je gevoelens heb je wel onder controle en ik vind het heel mooi hoe Colleen Hoover de gevoelens van haar personages in deze moeilijke situatie uitwerkt. Je voelt het ongemak en de schuldgevoelens die erbij komen kijken en waardeert hun goede bedoelingen in een situatie die ze zelf niet in de hand hebben.

Sydney en Ridge komen immers in een emotionele tsunami terecht en proberen zich hier zonder leugens en brokstukken doorheen te worstelen. De schrijfstijl van Colleen Hoover zorgt er voor dat je als lezer in deze stroom van gevoelens wordt meegesleurd. Je leeft mee met de personages, je snapt hun twijfels en beslissingen

Bij het New Adult-genre speelt erotiek een grote rol in het verhaal. In sommige gevallen vormen lust en de handelingen die daarop volgen zelfs het merendeel van het boek en komt er niet zoveel verhaal meer aan te pas. Dat dit bij Colleen Hoover niet het geval is was wat mij betreft zeker een pluspunt. Doordat ze zich focust op het gevoelsmatige in plaats van het erotische weet ze ervoor te zorgen dat haar boek meer naar voren springt tussen andere soortgenoten.