Het is jullie waarschijnlijk al wel opgevallen dat ik niet elk gelezen boek recenseer. Ik heb er bewust voor gekozen om dat niet te doen vermits ik anders nog minder tijd zou overhouden om in boeken weg te duiken. Dat laatste doe ik als boekenworm uiteraard nog steeds het liefste. Maar af en toe als extraatje enkele korte boekrecensies met jullie delen is uiteraard nog steeds mogelijk.
“The majority of Prosaic City’s residents don’t know that their town exists on top of another place – Necropolis, City of the Undead. For the most part, the two planes of existence manage to remain separate. And when they don’t, Necropolis Enforcement has beings in place to ensure the general human population remains blithely clueless.
Victoria Wolfe is more than just a policewoman. She’s an undercover werewolf assigned by Necropolis Enforcement to work Prosaic City Police’s Night Beat. Victoria’s comfortable working the shift where all the weird comes out to play, especially since her partner is also her perfect man. Or would be, if Victoria could ever work up the nerve to tell him she isn’t like other girls. …”
Tja, dit is slechts de helft van de samenvatting op de achterflap. Bij de boeken van deze schrijfster zijn die steeds erg uitvoerig én vermits dit een post met korte recensies zijn zet ik er even de schaar in. Een nieuwe wereld, nieuwe personages, … maar tegelijkertijd een echt Gini Koch-boek. Niets is wat het lijkt, er duiken heel wat bekende namen op als ondoden, complotten, chaos én een hoop wezens die je liever niet in het echt tegenkomt. Dit keer loopt het hoofdpersonage niet rond met een ‘Kill the fuglies’-playlist maar muziek speelt wel nog steeds een rol in het verhaal én Victoria is even grappig, gevat en doortastend als Kitty Katt. The Night Beat in het kort … Chaos, het einde der dagen, humor, een hoop lelijkerds én een leuk hoofdpersonage.
The rest falls away – Colleen Gleason
“Beneath the glitter of dazzling nineteenth century London Society lurks a bloodthirsty evil…
Vampires have always lived among them, quietly attacking unsuspecting debutantes and dandified lords as well as hackney drivers and Bond Street milliners. If not for the vampire slayers of the Gardella family, these immortal creatures would have long ago taken control of the world.
In every generation, a Gardella is called to accept the family legacy, and this time, Victoria Gardella Grantworth is chosen, on the eve of her debut, to carry the stake. But as she moves between the crush of ballrooms and dangerous moonlit streets, Victoria’s heart is torn between London’s most eligible bachelor, the Marquess of Rockley, and her dark, dangerous duty.
And when she comes face-to-face with the most powerful vampire in history, Victoria must ultimately make a choice between duty and love.”
Ook dit boek wist voor een verrassing te zorgen. Ik kocht dit boek op het Boekenfestijn en deed dit vooral omdat ik in één keer de eerste drie delen kon aankopen. Een kruising van het Jane Austen’s wereld en het veilig stellen van de wereld door op vampiers te jagen had ik NIET verwacht. (Betrapt! Ik had inderdaad niet de flaptekst gelezen en deze drie boeken op goed geluk aangeschaft). Dankzij dit boek ga ik me bij de volgende kostuumfilm vooral afvragen hoeveel staken zo’n weelderig kostuum en hoog getoupeerd kapsel verbergen.
Heart of the hunter – Tina St. John
“Desperate to rescue her kidnapped brother, Ariana of Clairmont joins forces with Braedon le Chasseur, a seductive knight with a mysterious past–and a dark legacy he struggles to deny. Allied in a quest for a legendary treasure, they encounter powerful enemies skilled in dark magic…and discover a love beyond enchantment”
De naam Tina St.John zal jullie vermoedelijk niet veel zeggen. Het is echter een pseudoniem van Lara Adrian. Ik ontdekte dit boek toen ik een blogpost schreef over minder bekende boeken van bekende auteurs. Doordat ik de Middernacht-boeken nog steeds heel graag lees had ik vrij grote verwachtingen van dit boek dat ze schreef in 2004. Het verhaal speelt zich in in de middeleeuwen af en er kwam magie bij kijken. Jammer genoeg is het enige dat me echt is bijgebleven van dit boek het feit dat het niet echt iets voor mij was. Tja, het valt wel duidelijk op dat dit boek een pak minder indruk op me heeft gemaakt dan haar Middernacht-serie.
Hele mooie oplossing zo. 🙂 Het is toch ook totaal geen vereiste op altijd maar lange recensies te schrijven?
Het is uiteraard geen vereiste, maar eigenlijk ben ik steeds vrij uitvoerig in mijn schrijfsels. Deze korte recensies zijn echt een uitzondering voor mij. 🙂