Titel: Harde leugen (Hacker-serie, #2)
Auteur: Meredith Wild
Uitgeverij: Xander Uitgevers
330 p.
“Blake Landon is sexy, succesvol en investeerder in het bedrijf van Erica Harhaway. Zij kent zijn reputatie en is vastbesloten niet meer dan een zakelijke relatie met hem aan te gaan. Maar al snel blijkt zelfs Erica niet bestand te zijn tegen de charmes van Blake: ze stelt niet alleen haar bedrijf, maar ook haar hart voor hem open.
Beetje bij beetje laat Erica de controle los. Samen met Blake wil ze niet alleen van haar bedrijf, maar ook van hun relatie een succes maken. Maar als diep weggestopte geheimen uit Erica’s verleden hun relatie plotseling dreigen te verstoren, moet ze een keuze maken die niet alleen haar eigen leven, maar ook dat van Blake voorgoed kan veranderen. Hoever zal Erica hierin durven gaan?”
Mijn mening;
Vergeten waarom je boos bent (zeker wanneer je daar een gegronde reden voor hebt) zodra je in iemands ogen kijkt lijkt me iets voor in een Disney-sprookje in plaats van real-life. Hier zou ik echter mits enige moeite nog overheen kunnen lezen. Ik geloof ook dat een trauma op onverwachte momenten kan opspelen maar niet dat het op enkele minuten tijd weer de kop is ingedrukt. Dit slechts enkele bedenkingen die ik me maakte tijdens het lezen van ‘Harde leugen’. Jammer genoeg waren er nogal veel fragmenten die me bedenkelijk deden kijken.
Ik ben niet ontzettend veeleisend. Een portie clichés overleef ik zonder probleem. Enige voorspelbaarheid is nog steeds geen ramp. Geloofwaardigheid en personages waar ik mee wil/kan meeleven zijn echter onmisbaar. Eén van beide moet sowieso aanwezig zijn wil ik van een verhaal kunnen genieten én jammer genoeg miste ik beide factoren in dit verhaal.
Zo leek Daniel’s ontwikkeling in dit verhaal nogal vergezocht én ongeloofwaardig. Andere personages worden dan weer niet serieus uitgewerkt waardoor ze niet veel meer zijn als bijzaak. Nu had ik bij het eerste boek van deze serie al wel enkele bedenkingen, maar die waren geen echte belemmering bij het lezen van het verhaal. Dit keer waren er iets te veel ergernissen om van het boek te kunnen genieten. Ik merkte dat het mijn aandacht moeilijk kon vasthouden
Nu weet ik ondertussen wel dat het bij dit genre vooral de lust is die primeert terwijl de liefde niet echt voelbaar is. Wanneer je je echter tijdens het lezen van een erotische scène vooral afvraagt of hun rug niet pijn zou doen wordt het waarschijnlijk tijd om wat meer andere genres te lezen. Ik tracht steeds zowel voor -als nadelen te vermelden bij het schrijven van een recensie maar dit keer lijk ik vooral veel voorbeelden van dat laatste te kunnen aanhalen. Misschien had ik dit boek positiever onthaald indien ik de afgelopen maanden niet vrij veel gelijkaardige verhalen had gelezen. Jammer genoeg kreeg ‘Harde leugen’ nu maar een matige ontvangst.
Oei xD en ik ben wel vrij kritisch naar dit soort boeken. xD We gaan het zien!
Hahaha, dat van die rugpijn! Puur op basis van de korte inhoud spreekt dit boek mij al niet heel erg aan en na jouw recensie ben ik zeker dat het echt niets voor mij is. Wel jammer, want als auteur zou je je toch willen onderscheiden van andere boeken in het genre…
Geweldige kritiek! Ik hou zelf niet van boeken met erotiek op de voorgrond, niet dat ik preuts ben, maar ik hoef er gewoon niet over te lezen, vind het boeken wat goedkoop maken. Je kanttekeningen heb je mooi en sterk weergegeven.
Ah slechter dus dan deel 1? :S Had gehoopt dat deze beter zou zijn 🙁
Tja, zo voelde het bij mij alleszins wel aan. Mijn mening kan uiteraard wel beïnvloed zijn doordat ik het plots ‘een beetje’ heb gehad met dit genre.
Dan hoop ik dat je snel Misschien ooit van Colleen Hoover kunt lezen, dan ga je vast weer van het genre houden 🙂