Titel: Duizend stukjes van jou
Auteur: Claudia Gray
Uitgeverij: Harper Collins Young Adult
333 p.

“De ouders van Marguerite Caine zijn beroemde baanbrekende wetenschappers. Hun laatste uitvinding? De Vuurvogel, een apparaatje waarmee je tussen verschillende dimensies kunt reizen en het lichaam kunt overnemen van je andere ik in een parallel universum. Het klinkt als sciencefiction, maar voor Marguerite is het realiteit. Helemaal wanneer haar vader wordt vermoord en de moordenaar – de briljante onderzoeksassistent Paul – naar een andere dimensie vlucht. Ze twijfelt geen moment en gaat achter hem aan …

In de dimensies waarin ze terechtkomt – futuristisch Londen, keizerrijk Rusland, een wereld die grotendeels onder water staat – komt ze verschillende versies tegen van Paul en gaat ze steeds sterker in zijn onschuld geloven. Stukje bij beetje ontdekt ze dat de waarheid over haar vaders dood beangstigender is dan ze ooit had kunnen denken …”

Mijn mening:

Je kon onmogelijk naast dit boek kijken. Ik zag het eerder al langs komen in de originele versie én die prachtige en intrigerende cover is gelukkig behouden bij de vertaling. De combinatie van een futuristische stad in koele tinten en historische Russische gebouwen omhuld door warme tinten maakt je echt benieuwd naar het boek. Het is ook erg mooi dat die kleuren ook doorlopen naar de achterkant van het boek. De samenvatting op deze achterzijde had ik niet gelezen en daar ben ik eigenlijk wel blij om vermits die al heel wat prijs geeft nog voor je het boek gelezen hebt.

Marguerite’s ouders zijn uitzonderlijk slim en slaagden erin om iets wat als sciencefiction klinkt werkelijk te maken. Dankzij hun uitvinding krijgen mensen de mogelijkheid om naar andere dimensies te reizen. Geen tijdreizen maar sprongen waarbij het bewustzijn in een andere dimensie terechtkomt. Die parallele werelden zien er soms helemaal anders uit maar ook de mensen zijn geen vaste waarde.

Zo kan je in een wereld terechtkomen waar iemand een andere beslissing nam waardoor er heel andere gebeurtenissen volgden. Ik ga er niet teveel op in gaan maar wil wel duidelijk maken dat ik het heel knap vind hoe Claudia Gray dit gegeven heeft uitgewerkt.. Zelf lees ik niet veel sciencefiction maar dit boek was zeker een aangename kennismaking met het genre.

Niet alleen slaagt de schrijfster erin om het reizen tussen dimensies uit te leggen zonder dat je door een droge hap wetenschappelijke theorie heen moet lezen. Ze zet haar lezers ook echt aan het denken.

We volgen het hele verhaal vanuit Marguerite’s perspectief. Toch krijgen we verschillende invalshoeken aangeboden vermits niet alleen heden en verleden maar ook verschillende dimensies elkaar afwisselen. Het verwarde gevoel dat deze gebeurtenissen uitlokken bij de hoofdpersonages, slaagt ook op de lezer over.

Het is leuk om telkens samen met Marguerite in zo’n nieuwe wereld te belanden en te moeten uitzoeken hoe alles in zijn werk gaat én wat voor iemand ze is in deze specifieke dimensie. In enkele zinnen slaagt de auteur er al snel in om je een duidelijk inzcht te geven bij een nieuwe dimensie. Meer zelfs dankzij haar beeldende omschrijvingen zorgt ze er voor dat je alles zo voor je kan zien.

Het boek wist me niet zozeer te verbazen door zijn plotwendingen, maar wel door de mogelijkheid tot reizen naar parallele werelden en de manier waarop de schrijfster dit gegeven uitwerkte. Vermits ik niet zo’n fan ben van driehoeksverhoudingen vond ik het wel wat jammer dat dit een onderdeel is van het verhaal. Gelukkig is het slechts een klein fragment in het geheel.

Door de veelvoud aan werelden en mogelijkheden doet ‘Duizend stukjes van jou’ me aan een kleurrijke caleidoscoop denken. Zo eentjes waarvan het beeld er plots helemaal anders uit ziet dankzij één simpele draai