Onze favoriete schrijvers zetten we maar al te graag in de spotlight. Sommige zijn zelfs vrijwel onze helden. Vaak staan we er niet bij stil dat we hen niet zouden kennen indien er geen uitgeverijen bestonden. Het is net doordat zij zich ervoor inzetten om specifieke boeken te promoten én vertalen dat wij de kans krijgen om steeds maar meer nieuwe verhalen en werelden te ontdekken. Je zou dus kunnen stellen dat zij in het Boekenworm-wereldje het alternatief zijn van Bruce Wayne en Clark Kent. Ik wil niemand teleurstellen maar net als auteurs zijn ook deze uitgevers echter gewone mensen als jij en ik.
Af en toe kan er dan ook eens iets mislopen. Spellingsfouten die over het hoofd worden gezien bijvoorbeeld. Maar een enkele keer ook al is een iets grotere fout.
Zo kwam ik een tijdje terug geheel onverwachts een gigantische spoiler tegen van een YA-boek. Gigantisch is hier trouwens niet overdreven. Ok, het is uiteraard geen wereldramp maar ik merk wel dat ik minder zin heb om in dit boek te beginnen nu ik al grotendeels weet hoe het zal eindigen. Nu ben ik iemand die steeds nogal snel doorheeft wat er zal gebeuren aan het einde van een verhaal, maar zonder die spoiler zou ik nog het hele boek lang kunnen hopen dat ik het bij het verkeerde eind heb én dat lukt nu uiteraard niet meer.
Of die keer dat Julie Kagawa naar Nederland én België kwam en verschillende mensen de kans kregen om bij haar een boetseercursus te volgen en uiterst schattige draakjes te maken. Alleen moest je deze thuis nog even zelf bakken en jammer genoeg was er een vergissing waardoor men de eerste keer de foute temperatuurs-aanwijzingen had gegeven met een klein aantal zwartgeblakerde draakjes tot gevolg.
De ene keer is zo’n vergissing in mijn nadeel. Bijvoorbeeld wanneer ik bijna mijn naam op een boek zie staan vermits er achteraan één lettertje teveel staat. Dit is trouwens een klassieke fout vermits men erg vaak Liesbeth schrijft terwijl mijn ouders bewust kozen voor Liesbet.
Een andere keer is het dan weer net in mijn voordeel. Of beter … in jullie voordeel. Zo kreeg ik al een tweetal keren twee maal hetzelfde boek toegestuurd waardoor ik iemand van jullie gelukkig kan/kon maken.
Alles heeft dus wel degelijk een voor -en nadeel én fouten maken blijft menselijk. Hopelijk houden jullie dat in het achterhoofd wanneer ik hier weer eens een spellingsfout of typfout over het hoofd heb gezien. 😉
Hihi. Best grappig zo
Ik vind fouten maken heel normaal. Toch let ik altijd erg op hoe iemand omgaat met de gemaakte fout. (oke, heus geen spelfout). Ook bij mezelf. Dat zegt pas iets over wie ik ben. Niet die stomme fout.
Daar heb je helemaal gelijk in. Dumbledore would be soooo proud! 😉
🙂 Klopt inderdaad dat we zonder uitgevers helemaal niet zouden kunnen lezen. Al moet ik toegeven dat ik er zelf weinig aandacht aan besteed: als ik een boek wil kopen, dan hou ik rekening met of het hardcover of paperback is en hoe mooi die cover is, maar niet van welke uitgeverij het boek is. Een beetje zoals bij sommige gebouwen wel de architect gekend is, maar iedereen vergeet wie de aannemer was.
Spelfouten en dergelijke in een boek vind ik jammer, maar enkel storend als het er echt veel zijn. Zo eens eentje, goh ja, gelijk je zegt, iedereen kan zich wel eens vergissen (die spoiler zou ik al iets moeilijker te vergeven vinden, vrees ik 🙂 ).
Ik probeer zelf ook op mijn taal te letten, maar dat neemt niet weg dat er wel eens een dt- of spelfout of een rare zinsconstructie insluipt (waar ik dan wel op kan vloeken als ik ze bij mijzelf ontdek 😉
Bij welke uitgeverij een boek is uitgegeven heeft bij mijn weten geen invloed of op het al dan niet kopen van een boek. Voor die beslissing baseer ik me doorgaans op de samenvatting die achteraan het boek staat.
Het is al meer als één keer voorgevallen dat ik na verschijning een fout in een eigen blogpost zie staan én die dan vervolgens nog snel ga verbeteren.;)
Oh ja, de inhoud van een boek is natuurlijk het belangrijkste! Ik zie nu dat ik een stap in mijn koopproces heb overgeslagen in mijn reactie 🙂 Zijnde het rondsnuisteren in de boekhandel en onbekende boeken uitkiezen: dán is de uitgever niet iets dat mij een boek uit de kast doet nemen om het verder te bekijken, maar wel de cover (layout en hardback/paperback), de titel of de auteur. Maar uiteraard bepaalt dan het lezen van de samenvatting of ik het effectief meeneem 🙂
Hier en daar een fout is menselijk en daar kan ik mee leven. Ik maak zelf ook behoorlijk wat fouten, vrees ik. Jikes. Maar toen ik de hoeveelheid fouten zag in De Vijfde Aanwijzing, was dat toch een reden om bijna dat boek opzij te leggen. Ik heb dat helaas niet gedaan en daar had ik achteraf nogal spijt van.
En een boek dubbel krijgen heb ik ook één keer per ongeluk voor gehad, maar daar heb ik dan in samenspraak met de uitgeverij een winactie rond gemaakt. Leuk voor de lezers natuurlijk. 😀
Leuk geschreven! Het is ook zeker waar: uitgevers zijn vaak net zo menselijk en hyperig als wij lezers, haha.