Het leek me leuk om na de Boekenbeurs eventjes terug te blikken. Dit jaar ging ik namelijk niet één maar drie keer naar het Walhalla der Boekenwormen. Blijkbaar word ik ieder jaar iets meer gebeten door het Booknerd-virus. In 2013 ging ik namelijk één keer naar de beurs, vorig jaar werden het twee bezoekjes én dit jaar doen we er dus nog ééntje bovenop. Gelukkig was ik aan gratis toegangskaarten geraakt want anders was het wel bij één bezoekje gebleven.

Drie keer lijkt waarschijnlijk nogal veel maar ik had een goede reden voor meedere bezoekjes. Mijn allereerste visite was meteen ook de opening van de Boekenbeurs. Zaterdag 31 oktober was het opvallend rustig in Antwerp Expo. Vermits het vorig jaar in het weekend zo druk was dat je op de koppen kon lopen zag ik al wat op tegen die drukte én toen bleek dus dat dat helemaal niet nodig was. Het was namelijk stralend weer waardoor er veel minder bezoekers langskwamen.

Positief voor mij vermits ik niet goed tegen drukte kan want ik geraakte dus op mijn bestemming zonder ellebogenwerk. Die zaterdag mocht ik dankzij Harper Collins en Agora Julie Kagawa ontmoeten en haar enkele vragen stellen. Jullie konden ondertussen al lezen hoe dat interview verlopen is.

Nadien ging ik echter ook nog even rond met deze doosjes die gevuld waren met Hummingbird Blondies en Oreo-Creamcheese brownies. Ik wilde immers de uitgeverijen waar ik mee mag samenwerken graag bedanken. Ja, ik deed dat vorig jaar ook én NEE het is geen  poging om meer recensiemateriaal te ontvangen. Door het jaar heb ik echter enkel contact via email met hen én de Boekenbeurs is de ideale gelegenheid om hen even in persoon te ontmoeten en hen te laten weten dat ik de kansen die ze me bieden ontzettend waardeer.

Na de hele discussie over fraude bij Boekenbloggers die in datzelfde weekend plaats vond durf ik eigenlijk niet meer zeggen dat ik naar huis ging met nieuw recensie-materiaal. Laat staan het aantal. Het was misschien niet de bedoeling van de blogger die hier een blogpost over schreef, maar nu heb ik het gevoel dat ik me moet verantwoorden voor de recensieboeken die ik mag ontvangen én het aantal boeken dat ik lees én het feit dat mijn huis er desalniettemin NIET uitziet als een varkensnest. Ja, tussen al dat lezen door maak ik dus wel degelijk voldoende tijd vrij om alles proper en netjes te houden.

Vandaag (zaterdag 7 november) ging ik echter een tweede keer naar de beurs. In de eerste plaats voor de voorstelling van het derde boek van An Janssens (Drakenvuur). Ik ging echter ook naar de Young Adult Convention. Leeftijdsgebonden pas ik niet meer in deze categorie, maar ik lees desondanks nog steeds graag YA-boeken. Maar goed dus dat je niet je identiteitskaart moet bovenhalen vooraleer je zo’n boek mag ontlenen. Het was trouwens ook geen vereiste om het panelgesprek rond dystopische boeken te volgen.

Ik heb de hele tijd notities gemaakt, maar als ik deze hier volledig uitwerk wordt dit een wel héél erg lange blogpost. Ze hadden het echter over de kenmerken van een dystopisch verhaal, maar ook over een eventuele verklaring voor het grote succes en de snelle groei van dit genre. De auteurs van het boek Shinu hadden het over het tot stand komen van hun boek, hoe je begint aan het uitwerken van zo’n wereld en over de uitdagingen die er bij komen kijken.

Verder ging het ook even over waarom dit specifieke genre in de YA-categorie zo populair is en vroeg men zich af of er dystopische boeken in de volwassen-fictie terug te vinden zijn.

Aan Myrthe (van Blossom Books) vroeg men hoe ze in het grote aanbod het kaf van het koren kunnen scheiden. Of het hoogtepunt van de Dystopian Novel er nog moet aankomen of al gepasseerd is? Maar ook of er al een opvolger in zicht is? Men had het over de nieuwe trend waarbij lezers niet enkel lezen maar ook actief bij het verhaal worden betrokken … Een gebrek aan gesprekstof was alvast geen probleem voor het panel dat bestond uit Marjolein Mous, Myrthe Spiteri, Jonas Boets, Bert Baeck en Birte Govarts die het gesprek in goede banen leidde.

Nadien begon er nieuw gesprek – dit keer over de verfilmingen van YA-boeken. Jammer genoeg kon ik deze niet helemaal bijwonen (Sorry Joost!) vermits ik op tijd in de oranje zaal wilde zijn.

Daar had immers het interview met An Janssens plaats. Ook hier was ik weer de hele tijd aan het schrijven én meteen daarna ben ik gaan aanschuiven om mijn eigen exemplaar van Drakenvuur te laten signeren. (blijkbaar was ik vergeten uit te zoomen na de foto’s van het panel waardoor haar boek er jammer genoeg niet volledig mee opstaat)

Indien jullie interesse hebben wil ik de vragen én antwoorden van dit interview gerust uitwerken tot een blogpost. Zelf was ik alvast heel gelukkig met mijn persoonlijke inscriptie die me meteen ook iets bijleerde. (En ja, ook dit keer had ik koekjes bij. Meerbepaald noten-zandkoekjes. Je kan toch niet twee uur lang signeren zonder bevoorrading.)

Dinsdag ga ik nog een keertje naar de Boekenbeurs. Hopelijk is het dan terug wat rustiger, want deze zaterdag was er wel héél veel volk. Als alles goed gaat doe ik dit in het gezelschap van mijn buurvrouw. Dit laatste bezoekje ga ik echter gebruiken om gewoon rustig de standen te bezoeken én hopelijk nog wat nieuwe titels en auteursnamen te kunnen neerpennen in mijn TBR-schriftje. Alsof daar nog niet genoeg in staat. 😉