Titel: Superpasta in 1 pan
Auteur: Sabrina Fauda-Rôle
Uitgeverij: Becht
71p.

“Een heerlijke maaltijd bereiden kan heel fijn zijn, maar wel kost het vaak flink wat tijd en geeft het veel troep en afwas. Superpasta in 1 pan brengt hier verandering in, want alle recepten in dit boek worden in één pan bereid én de ingrediënten kunnen allemaal tegelijk in de pan. Ideaal dus als je geen zin hebt om uitgebreid in de keuken te staan: alle ingrediënten in een pan doen, opzetten, roeren en klaar. Bovendien zijn er recepten met vlees, vis of vegetarisch, kortom voor elk wat wils.”

Mijn mening:

Nu ben ik doorgaans niet wantrouwend maar bij dit boek had ik dat gevoel dus wel een beetje. Het klinkt immers even ongeloofwaardig als het begrip Mugcakes waarbij je alle ingrediënten in een beker door elkaar klutst en het vervolgens na een kleine 2 minuten in de microgolfoven ziet transformeren tot een cakeje.

Ik nam dan ook een afwachtende houding aan terwijl ik één van de 33 recepten uitprobeerde én kwam tot de ontdekking dat het ook effectief werkt. Het mag dan vrijwel even ongeloofwaardig klinken als een 2-minuten mugcake, maar net als bij die beruchte cakejes komt ook deze bereidingswijze tot een goed eind.

Dit boek is dan ook superhandig voor kotgenoten die slechts een mini-keuken tot hun beschikking hebben maar evengoed voor mensen die een hoop afwas willen vermijden of snel iets op tafel willen toveren. Het lijkt ook wel een beetje op toveren. Je weegt de ingrediënten af en voegt ze in de juiste volgorde toe aan je kookpot. Vervolgens voeg je water toe en laat je gerecht gedurende 15minuten op een matig vuur koken terwijl je het regelmatig omroert.

Er staat eigenlijk nergens in dit boek vermeld of je het water koud of warm moet toevoegen. Maar vermits er stond dat het gerecht exact 15 minuten lang moet koken heb ik het water eerst aan de kook gebracht én het vervolgens meteen over de ingrediënten heen gegoten en deze op het kookvuur geplaatst. Op die manier lukte het gerecht dat ik heb uitgetest goed.

Zelf probeerde ik de pasta met pancetta en zongedroogde tomaten met enkele aanpassingen. Vermits we maar met twee zijn halveerde ik de ingrediënten. Dit lukt perfect maar de pasta is wel iets sneller gaar. Jammer genoeg kon ik geen pancetta vinden én verdraag ik geen ajuin. Maar ik verving beide ingrediënten door Serranoham en een lente-ui en dat bleek evengoed een lekker geheel te vormen.

Wat me meteen opviel is dat de pasta de smaakstoffen goed absorbeert. Dat is dus duidelijk een pluspunt. Jammer genoeg viel dit gerecht iets te zwaar door de olie van de zongedroogde tomaten. Die hoeveelheid zou ik bij een volgende poging dus wel wat minderen. Ook extra peper heb ik niet gebruikt vermits de bouillon al voor voldoende smaak zorgde.

Tot mijn verbazing werkt deze werkmethode wel degelijk. Ik ben dan ook van plan om binnenkort nog enkele andere recepten uit dit boekje uit te proberen.