Titel: Corinne (Middernacht, #9)
Auteur: Lara Adrian
Uitgeverij: LS Amsterdam
347 p.

“Corinne Bishop heeft het op haar achttiende helemaal voor elkaar. Ze is jong, mooi en haar adoptieouders zijn stinkend rijk. Maar haar wereld wordt in één klap op zijn kop gezet als ze wordt ontvoerd door de kwaadaardige vampier Dragos.

Na jaren in gevangenschap te hebben geleefd, wordt Corinne gered door de Broederschap, een groep vampiers die de wereld beschermt tegen Dragos en zijn volgers. Broederschap-vampier Hunter krijgt de opdracht Corinne te beschermen, maar hij is vastbesloten op eerst wraak te nemen op zijn voormalige meester. Hij zal alles op alles zetten om Dragos’ schrikbewind een halt toe te roepen – zelfs als hij daardoor Corinnes hart zal breken.”

Mijn mening:

De laatste jaren kom ik nog amper aan het herlezen van boeken toe. Deze boeken van Lara Adrian vormen daar echter een uitzondering op. Toen ik ze ontdekte was ik niet geduldig genoeg om op de vertaling te wachten én daardoor mag ik ze nu nog is een tweede keer lezen. Iets dat ik me helemaal niet beklaag vermits ik erg van deze boeken hou.

Ik keek er echt naar uit om Hunter’s verhaal te lezen én aan het dankwoord in dit boek te zien ben ik niet de enige die daar naar aan het aftellen was. Nu de Middernacht-reeks verder vordert lijken de boeken een beetje te veranderen. In het begin leerden we bijvoorbeeld in elk nieuw boek een nieuw vrouwelijk personnage kennen terwijl ze nu eigenlijk al vooral geïntroduceerd werden. Dat begon bij Alexandra waar Jenna in voor kwam en herhaalde zichzelf in Jenna’s verhaal waarin Corinne werd voorgesteld.

‘Corinne’ is het negende boek in deze serie en dat merk je ergens wel. Zo worden enkele zaken opnieuw opgefrist aan het begin van het verhaal vermits er een rode draad doorheen de reeks loopt en je dus zeker op de hoogte moet zijn van sommige gebeurtenissen uit de eerdere boeken. Dit negende boek lijkt uit meerdere verhalen én perspectieven te bestaan dan zijn voorgangers.

Zo volgen we niet enkel Hunter en Corinne maar komen we ook iets meer te weten over Gideon en Savannah (die geen eigen boek kregen) én ook Chase (Harvard) krijgt een groot deel van de aandacht. Daarnaast volgen we uiteraard ook wat er gaande is op de basis van het Broederschap. We volgen dit boek dan ook vanuit meerdere perspectieven. Dit zorgt ervoor dat het verhaal heel vlot leest maar tegelijkertijd zorgt het er ook voor dat de twee hoofdpersonages iets minder aandacht krijgen.

Nog een verschil is het feit dat de erotiek in dit boek iets minder prominent is als bij de vorige boeken. Deels doordat er heel veel gaande is maar het is ook begrijpbaar omwille van de personages. Zij hebben immers beide een allesbehalve aangename voorgeschiedenis die ze met zich meedragen waardoor hun relatie iets trager tot stand komt. Blijkbaar ergeren sommige lezers zich daar aan, maar eigenlijk vind ik net dat het bijdraagt tot de geloofwaardigheid.

Toen ik dit boek in 2013 voor het eerst las merkte ik bij de reacties op Goodreads dat sommige fans niet gelukkig waren met de combinatie Hunter & Corinne. Sommige vinden haar niet sterk genoeg voor hem én hadden op een meer heldhaftige partner gehoopt. Maar ik vond én vind nog steeds dat beide personages wel bij elkaar passen. Ik vind het sowieso al sterk dat Corinne nog recht staat na de gruwelijkheden die haar zijn aangedaan. Bovendien lijkt haar zachtaardige karakter net datgene te zijn wat Hunter nodig heeft. Ik ben net gelukkig met de manier waarop hun leven er na een ongelukkige start eindelijk wat rooskleuriger gaat uitzien dankzij elkaar én de verstandhouding tussen hen beide.

Dus ja, ook van dit Middernacht-boek heb ik ontzettend genoten. En dat einde … Tja, ik kan alleen maar zeggen dat ik erg blij ben dat ik het wachten op het vervolg al achter me heb liggen. 🙂