Het is jullie waarschijnlijk al wel opgevallen dat ik niet elk gelezen boek recenseer. Ik heb er bewust voor gekozen om dat niet te doen vermits ik anders nog minder tijd zou overhouden om in boeken weg te duiken. Dat laatste doe ik als boekenworm uiteraard nog steeds het liefste. Maar af en toe als extraatje enkele korte boekrecensies met jullie delen is uiteraard nog steeds mogelijk.

Het noorderlicht – Nora Roberts

“Politieman Nate Burke besluit dat het tijd wordt om het gewelddadige Baltimore te verruilen voor een rustiger omgeving. Hij accepteert een baan als sheriff in het kleine dorpje Lunacy in Alaska. Er gebeurt niet veel meer dan zo nu en dan een vechtpartijtje, of een eland die op hol slaat, maar Nate voelt zich er thuis.

Op een kwade dag worden drie jonge bergbeklimmers vermist. Nate gaat hen zoeken, samen met Meg Galloway, die met haar rode vliegtuigje voor de bevoorrading van het dorp zorgt. De jongens worden opgespoord, maar Nate en Meg vinden ook iets anders: het bevroren lijk van Megs vader. Zestien jaar geleden verdween hij, en iedereen dacht dat hij gewoon de benen had genomen.

Vlak na de ontdekking pleegt de hoofdredacteur van de plaatselijke krant zelfmoord. Hij laat een briefje achter waarin hij beweert de moordenaar van Megs vader te zijn. Nate en Meg gaan samen op zoek naar de ware toedracht – waarbij de gevoelens die ze voor elkaar hebben steeds sterker worden …”

Een afgelegen gebied met prachtige natuur, een leven dat wordt gedicteerd door de spelingen van natuurelementen, een kleine gemeenschap met een allegaartje van bewoners, innemende personages én de onderlinge relaties en intriges die het boeiend houden, een gebeurtenis uit het verleden die voor oproer zorgt in het heden én een kille moordenaar die zich in het nauw voelt gedreven en net als een dier wanneer het zich in dezelfde postie bevindt, wild om zich heen klauwt …

Ja hoor, ik las opnieuw een Nora Roberts boek! Hoe meer boeken ik van deze schrijfster lees hoe meer het me opvalt dat het leesplezier bij haar werk vooral leunt op de uitwerking van haar personages en de dynamiek tussen hen onderling in plaats van de spanning en de zoektocht naar de identiteit van de dader. Haar aangename schrijfstijl die ervoor zorgt dat je mee in het verhaal opgaat en de omgeving die je dankzij haar omschrijvingen zo voor je kan zien zorgt er steeds opnieuw voor dat je het niet erg vindt om aan het einde je vermoedens bevestigd te zien worden in plaats van versteld te staan door een onverwachte plotwending.

Bound by night – Larissa Ione

A woman out for blood

Nicole Martin was only eight years old when the vampire slaves rose up in rebellion and killed her family. Now she devotes her life to finding a vaccine against vampirism, hoping to wipe out her memories—along with every bloodsucker on the planet. But there’s one thing she cannot destroy: her searing, undeniable attraction for the one man she should hate and fear the most . . .

A vampire out for revenge

A member of the renegade vampire MoonBound Clan, Riker is haunted by demons of his own. When he recognizes Nicole and remembers how her family enslaved his loved ones, his heart burns for vengeance. But when he kidnaps Nicole and holds her in a secret lair, his mortal enemy becomes his soul obsession, his greatest temptation, and, perhaps, his only salvation—a hot-blooded lover who could heal him with her touch . . . or bury him forever.

Ik leerde Larissa Ione kennen dankzij de boeken uit haar Daemonica-reeks (die het begrip doktersroman een heel nieuwe invulling geven 😉 ) Onlangs las ik echter een boek van haar dat tot een andere serie behoort en volgens mij heb ik hier zelfs nog meer van genoten. Eigenlijk heb ik nog niet alle Daemonica-boeken gelezen, maar na enkele delen merk je wel dat het niet vernieuwend meer is. Het blijft leuk en ontspannend leesvoer, maar het kan me niet echt meer verbazen.

Het leuke aan Bound by night is dat de rollen worden omgedraaid. In tegenstelling tot de meeste vampierboeken, zijn de vampieren uit dit verhaal geen oppermachtige vampiermeesters maar slaven die onderdrukt worden door de mens. De enige die ‘vrij’ zijn moeten zich altijd schuilhouden om hun vrijheid te behouden en niet onderworpen te worden aan foltering en experimenten. Het was vooral die andere invalshoek die er voor zorgde dat ik zo van dit verhaal heb genoten. Ik blijf het immers leuk vinden wanneer een boek je kan verrassen.