Titel: Het meisje en de miljonair (Miljonairsclub-serie, #2)
Auteur: Jessica Clare
Uitgeverij: Boekerij
284 p.

“Vastgoedmagnaat Hunter Buchanans duistere verleden heeft hem getekend. Al leeft hij als een koning op het royale landgoed van zijn familie, zijn dagen brengt hij door in eenzaamheid; Op het gebied van de liefde heeft Hunter het al bijna opgegeven – tot hij valt voor Gretchen Petty, een roodharige schoonheid, en hij een ingewikkeld plan smeedt om haar te strikken.

Gretchen zit te springen om geld en een nieuwe koers voor haar leven. Dus wanneer ze een baan krijgt aangeboden in een landhuis in upstate New York, grijpt ze die kans met beide handen aan. De eigenaardigheden van haar baan kan ze aanvankelijk nog wel negeren, maar de aantrekkingskracht van haar nieuwe baas is onontkoombaar.

Hunter is bang dat zijn plan aan het licht komt voor hij het heeft kunnen uitvoeren. Gretchen op haar beurt wil hem leren dat niet alles in het leven te plannen valt …”

Mijn mening:

Toen ik ‘Gestrand met een miljonair’ had uitgelezen wilde ik eigenlijk liefst meteen in het volgende deel van deze serie beginnen. De boeken van deze schrijfster zijn echt het perfecte leesvoer wanneer je behoefte hebt aan ontspanning. Bovendien zou het tweede deel rond de afstandelijke Hunter draaien én diens verhaal intrigeerde me al zodra hij aan bod kwam in Logan én Brontë’s verhaal.

Ik was zelfs zo ongeduldig dat ik – vermits er nog geen sprake was van verdere vertalingen – alvast in het engels verder las. Het werd me toen al snel duidelijk dat ik dit tweede boek nog leuker vond als zijn voorganger. De aangename schrijfstijl blijft ongewijzigd, maar deze hoofdpersonages uit dit boek liggen me nu eenmaal het beste. Meer zelfs, ik heb ondertussen ook enkele van de volgende delen gelezen én tot nu toe is dit nog steeds mijn favoriete boek. Ja hoor, zelfs na een tweede keer lezen.

Hunter Buchanan is ontzettend rijk. Mochten we, net als Dagobert Duck, ons kapitaal bewaren in goudstukken en muntjes dan kon Hunter zich aan een heel diepe duik wagen. Jammer genoeg weet hij maar al te goed dat geld niet persé gelukkig maakt. Hij geraakte verminkt in zijn jeugd én draagt de littekens die dit hem opleverde als een vloek met zich mee. Want ben je nu met een groot vermogen wanneer de mensen zich in afkeer van je afwenden wanneer ze je voor het eerst zien. Vermits je geen invloed kan uitoefenen op de reacties van anderen toont Hunter zich vrijwel nooit aan buitenstaanders. Hij leeft afgezonderd in een gebouw dat zo groot is dat je er een hele dag in kan ronddwalen én is er van overtuigd dat liefde niet voor hem is weggelegd.

Maar dan komt Gretchen in zijn gezichtsveld. In tegenstelling tot hem is zij net uiterst mondig. Misschien zelfs een beetje te mondig, vermits ze erg direct én openharig is. Kort samengevat: Gretchen is totaal het tegenovergestelde van Hunter. Ze moet haar uiterste best doen om al haar rekeningen te kunnen betalen, ze is spontaan, mooi, … Maar die verschillen verdwijnen voor Hunter meteen naar de achtergrond. Hij wil haar terugzien, hij wil de kans krijgen om haar te leren kennen én daar heeft hij veel voor over.

Niet enkel de titel is een verwijzing naar ‘Beauty and the Beast’. Het grote verlaten gebouw, een teruggetrokken man die de term mensenschuw perfect tot uiting brengt, een indrukwekkende bibliotheek, verschillende rozen in een wijd gamma van geuren en kleuren, een vrouw die verder kijkt dan het uiterlijk, … Al die overeenkomsten met mijn favoriete Disney-film zijn naast de personages zelf, ongetwijfeld de reden waarom ik dit boek zo graag gelezen heb.