Titel: De prins op het verkeerde paard
Auteur: Jill Mansell
Uitgeverij: LS Amsterdam
333p.

“Als tiener was Maddy Harvey een lelijk eendje. Ze droeg een ziekenfondsbrilletje, had scheve tanden en elke dag een bad-hair-day. Maar nu is ze een mooie zwaan. Als ze Kerr McKinnon ontmoet is het liefde op het eerste gezicht. Dagen later ontdekt ze wie hij werkelijk is en dan beginnen de moeilijkheden.

Mijn mening:

Opnieuw slaagt Jill Mansell er als geen ander in om een aangenaam neer te pennen met geloofwaardige personages. Maddy én Kerr spelen niet zo zeer de hoofdrol in dit verhaal, ze vormen wel de rode draad. Zij zijn de lijm die alle personages met elkaar verbindt. Is dat niet hetzelfde vragen jullie je nu waarschijnlijk af. Voor mij alleszins niet. Bij andere verhalen zijn de overige verhaallijnen vaak verwaarloosbaar, maar hier vormen ze een onmisbaar onderdeel van het geheel. De schrijfster slaagt er bovendien in om je met elk van haar personages te laten meeleven.

Naar goede gewoonte komen er net als in de andere boeken van deze schrijfster heel wat karakters aan bod. Het begin van ‘De prins op het verkeerde paard’ leest dan ook als een voorstellingsronde. Die eerste bladzijden wisselen de perspectieven elkaar heel snel op. Slechts enkele alinea’s vanuit het ene perspectief om vervolgens over te springen op de invalshoek van een ander personage.

Dit gedeelte vond ik minder aangenaam om te lezen. Ik heb toch net iets meer tijd nodig en kreeg bij deze snelle afwisseling het gevoel alsof er iemand de hele tijd aan het wegzappen was. Al een geluk kwam daar vrij snel verandering in. De perspectieven blijven het hele verhaal door afwisselen, maar de fragmenten werden wel geleidelijk aan langer waardoor je makkelijker met de personages gaat meeleven.

Dat deed ik ook volop vermits dit verhaal er gewoon om vroeg. ‘De prins op het verkeerde paard’ gaat immers over vervlogen vriendschappen, onmogelijke liefde, grote verliezen en hun gevolgen, woede en hardnekkige wrok, een nieuwe start, familie, vriendschap, … maar ook veel humor.

Maddy en Kerr die hun best doen om elkaar niet graag te zien, maar er al van in het begin aan zijn voor hun moeite, hun hilarische toekomstvoorspellingen, de conversaties tussen Dexter en Kate die veel weg hebben van een spervuur van beledigingen, leugentjes die zich opstapelen en naast een geweldige geheugenstrainings-oefening – probeer al die verzonnen verhaaltjes maar eens te onthouden, soms ook discussies doen ontstaan over iets dat niet echt is gebeurd, …

Kortom het tweede verhaal uit deze omnibus bevat veel humor, grappige conversaties, maar evengoed een heel gevarieerde spectrum van emoties die aan bod komen. ‘De prins op het verkeerde paard’ is heerlijk leesvoer voor wie aan ontspanning toe is.