Ondertussen weten jullie wel ongeveer wat mijn favoriete genres zijn én wie er thuis hoort in het rijtje met favoriete auteurs. Dankzij Tags en Challenges krijg je af en toe ook inzicht in mijn boekige gewoonten of de uitdagingen die ik mezef opleg. Dankzij de blogposts uit deze rubriek kunnen jullie de persoon achter de blog echter nog wat persoonlijker leren kennen.

Jarenlang heb ik een hekel aan kleedjes gehad. In mijn tienerjaren wilde ik ze plots absoluut NIET meer dragen. Als twintiger begon ik er wel terug meer zin te krijgen, maar toen bleek het vrijwel onmogelijk om iets te vinden dat me ook effectief een beetje deftig stond. De laatste tijd – en dan heb ik het over een periode van een goed jaar – kwam ik echter veel mooie én betaalbare kleedjes tegen. Eén specifieke vriendin lijkt daar mijn geluksbrenger in te zijn. Al voel ik me er wel wat schuldig om – want een heel deel van die jurkjes vond ik toen we samen in een winkel voor haar gingen kijken. Dan ga ik immers uit solidariteit mee iets passen (ik vraag me echt af of er mensen zijn die voor hun plezier gaan passen in zo’n confronterend pashokje) en vind dan per ongeluk een geweldig kleedje. (Oh ja, die foto zijn alle kleedjes die ik de laatste 13 jaar heb gekocht – én dus niet zo eventjes op één jaar tijd)

Ken je die typische breekbare bleke huid waar vrijwel elke actrice in een Jane Austen-verfilming of andere kostuumfilm over lijkt te beschikken? In de periode waarin die verhalen zich afspelen was zo’n witte huid een voordeel én ik hoop echt dat dit ooit opnieuw het geval zal zijn. Bij mij komt daar immers geen talkpoeder aan te pas. Mijn huid is van nature zo bleek dat de weerman eigenlijk een verblindingsgevaar moet afroepen wanneer ik me een keertje in één van de kleedjes of een rokje waag. (Af en toe vraag ik me zelfs af of het niet nog erger wordt door het lezen van al die vampierboeken)

Ik heb een zwak voor muzikanten die op hun klassieke instrument een cover uitbrengen van een modern nummer. Luka Sulic & Stjepan Hauser bijvoorbeeld die op hun cello’s ondermeer een prachtige versie van The Resistance (Muse) uitvoeren. (Je moet hen maar eens op Youtube opzoeken onder de naam 2Cellos) of de tweelingzusjes Camille & Kennerly die op hun harp Fear of the Dark van Iron Maiden of het meer recentere Game of Thrones spelen.

In mijn tienerjaren heb ik met White Musk van the Body Shop echt jarenlang hetzelfde geurtje gebruikt. Later ben ik steeds meer beginnen wisselen, zowel wat douchegels als parfum betreft. Al moet ik misschien meteen ook bekennen dat ik er slechts héél af en toe aan denk om parfum op te doen. Die gewoonte heb ik echt niet waardoor ik erg lang door over mijn flesje Zen van Shiseido en het seringenparfum van Yves Rocher. Dat zijn immers de twee geurtjes die ik momenteel afwissel (als ik er aan denk dus)

Jullie weten dankzij de ‘Vrijwillige tips‘ die hier sporadisch verschijnen al dat ik reeds jarenlang als vrijwilliger voor de plaatselijke bibliotheek werk. Wisten jullie ook dat ik een graduaat in het bibliotheekwezen heb behaald? Mijn eindwerk tijdens die opleiding ging over het leesbevorderende effect van voorlezen. Niet zo verbazingwekkend dus dat ik heel vaak voorleesboeken cadeau geef bij een geboorte.

Af en toe ontdek ik dat een aangevuld bestand niet in de meest recente vorm is opgeslagen … Yep, al die aanpassingen en ideetjes zijn niet meer terug te vinden en daar kan ik lichtjes gek van worden. Zo’n zonde van de tijd die ik heb ingestoken én uiteraard nog vervelender … al die gegevens die ik nu niet meer weet (rampzalig geheugen!) Ik had het net nog voor met deze blogpost. Enkele dagen terug had ik immers mijn lijst met persoonlijke weetjes aangevuld én aangeduid welke feiten al aan bod waren gekomen. Hopelijk vergeven jullie het me wanneer ik nu dus onbewust in herhaling val.

De ene persoon maakt een wereldreis, de andere springt maakt een parachutesprong en nog een ander racet tegen gigantische snelheid op een Formule1-parcours. Mijn vorm van risico’s nemen is het beginnen in een onverwachts recensie-exemplaar terwijl ik geen flauw idee heb wat ik van dat ene boek mag verwachten. Stoer hé! 🙂