Titel: Over de grens
Auteur: Katie McGarry
Uitgeverij: Harlequin Young Adult
382 p.
“Niemand weet waarom de populaire Echo opeens een outsider is gewroden. Wat er die afschuwelijke nacht is gebeurd, kan ze zich zélf niet eens meer herinneren, maar de gevolgen zijn duidelijk. Op school ontwijkt iedereen haar, en haar strenge vader houdt haar voortdurend in de gaten. Maar als Noah in zich zwartleren jack haar leven binnenwandelt, verandert alles. Hij zou fout zijn, een player, gevaarlijk zelfs.
Echo weet dat ze hem beter uit de weg kan gaan. Maar toch … toch heeft ze het gevoel dat hij de enige is die haar begrijpt en dat ze op het punt staat een grens over te gaan, iets waarvan ze niet eens wist dat ze het durfde …”
Mijn mening:
Bij sommige boeken weet je perfect wat je mag verwachten. Oftewel las je eerder al iets van dezelfde auteur, een vriend(in) legde je uit waarom je het boek zeker moet lezen, of er is online zoveel reclame voor een boek gemaakt dat je er al een bepaald beeld van hebt vooraleer je nog maar begint met lezen. Leuk natuurlijk, zeker wanneer een boek aan je verwachtingen voldoet. Het is echter ook heel erg tof om een boek te openen en geen flauw idee te hebben wat je kan verwachten.
Dat had ik met ‘Over de grens’. Blijkbaar is het boek heel populair in het buitenland, maar zelf had ik die hype nog niet opgevangen. Het boek was dus sowieso een verrassing voor me en gelukkig bleek het ook een aangename verrassing te zijn.
Doorgaans ben ik geen fan van verhalen waarin de dosering tussen romantiek en emotioneel drama vrijwel gelijk met elkaar oploopt, maar Noah & Echo wisten daar verandering in te brengen. Beiden zijn zowel mentaal als fysiek beschadigde personages. Terwijl Noah glasheldere herinneringen heeft aan de avond die zijn hele leven onherroepelijk veranderde, weet Echo niet wat er gebeurd is op de avond die ervoor zorgde dat ze van populaire meid naar outcast werd gedegradeerd.
Eén ding is zeker, beide getormenteerde zielen hebben een heel aantal onbeantwoorde vragen. Wanneer ze elkaar ontmoeten lijken ze geleidelijk aan steeds meer raakpunten tussen hen beide te ontdekken. Dat dit niet van het ene moment gebeurd is een pluspunt. Ik vond het zelf ook positief dat er geen sprake is van een liefde op het eerste zicht. Zowel hun emoties als de ontwikkeling van hun relatie komt geloofwaardig over.
Katie McGarry slaagt er ook perfect in om hun gevoelens zo neer te pennen dat je met Echo en Noah meeleeft. Beiden lijken het goede bij elkaar naar boven te laten komen en samen gaan ze op zoek naar antwoorden.
‘Over de grens’ las ontzettend vlot. Deels door de erg korte hoofdstukken en afwisseling van beide perspectieven, maar grotendeels doordat de schrijfster een erg meeslepend verhaal wist neer te pennen. Het boek voelde echter niet aan als Young Adult. De personages in dit boek waren minder wispelturig en onbezonnen van gedrag. Ze denken niet enkel aan zichzelf en lijken meer rekening te houden met het geheel en niet enkel met hun eigen kleine wereldje. Ik vermoed dan ook dat ik met ‘Over de grens’ mijn allereerste New Adult gelezen heb.
Blijkbaar is dit boek het eerste deel uit een serie, maar ik weet niet zeker of meerdere delen gaan bijdragen aan het verhaal. Op zich had ik het gevoel dat dit boek perfect als stand-alone te lezen is.
Staat ook op mijn verlanglijst!
Er zijn verschillende boeken in deze reeks (stonden al tussen mijn te lezen boeken op goodreads) maar die gaan over andere personen.
Dank je wel Marilyn, dat wist ik niet. Nu ga ik de volgende delen zeker lezen. Noah en Echo hun verhaal werd mooi afgewerkt, maar ik ben uiteraard benieuwd naar de anderen hun verhaal.
Ik heb hem deze middag gekocht, nu wel nog eerst het verzet van Michelle Gagnon uitlezen.