Titel: Verboden terrein
Auteur: Rachel Gibson
Uitgeverij: Karakter Uitgevers
302 p.

“Delaney en Nick zijn samen opgegroeid in Truly, Idaho. Zij had als stiefdochter van de burgemeester een luxe leventje, terwijl hij, als bastaardzoon van dezelfde burgemeester; zichzelf in zijn levensonderhoud moest voorzien. Ze zijn als water en vuur; maar ondanks dat broeit er van alles tussen hen. Als Delaney en Nick een passievolle nacht beleven, vlucht Delaney weg uit Truly, om pas tien jaar later terug te keren om de begrafenis van haar vader bij te wonen.

Delaney neemt zichzelf voor om maar een paar dagen in Truly te blijven. Hoe anders loopt het als zij hoort wat haar vader in zijn testament heeft gezet? Er ligt voor haar én Nick een leuke erfenis in het verschiet, maar dan moet Delaney een jaar lang in Truly blijven wonen, zonder te zwichten voor de charmes van Nick. Een opgave die tien jaar na hun romance vrijwel onmogelijk lijkt te zijn …”

Mijn mening:

Truly, het dorp waar Delaney opgroeide telt meer kerken dan supermarkten. Maar tegelijkertijd beschikt het dorp ook over meer bars als kerken. Een ander opvallend kenmerk van deze gemeenschap is dat roddelen er een gemeentelijk beoefende topsport lijkt te zijn. Al komt er bij die betreffende roddels vaak veel fantasie kijken.

Veel is er niet veranderd in de tien jaar sinds Delaney haar geboortedorp achter zich liet. Truly lijkt dan wel eindelijk in de 21ste eeuw beland te zijn nu de inwoners over een brouwerij én espressobar beschikken. Het roddelen zijn de bewoners duidelijk nog niet verleerd én de terugkomst van Delaney zorgt voor een duidelijke toename in deze favoriete lasterpraatjes.

Nu ze terugkomt voor de begrafenis van haar stiefvader lijkt het wel alsof de tijd heeft stilgestaan. Haar mama straalt nog steeds perfectie uit en lijkt jaren jonger dan ze werkelijk is. Naast haar verzorgde uiterlijk ligt haar focus op de reacties en verwachtingen van anderen. Net als vroeger wil ze dan ook dat haar dochter perfectie uitstraalt. En Henry … tja, haar stiefvader is nooit een makkelijk man geweest. Een beste man hoor, zolang alles naar zijn zin verloopt én volgens zijn planning. Een slechte gewoonte die hij niet kan afleren, zelfs zijn overlijden lijkt hem hier niet in te beperken.

Dit boek is tot nu toe ongetwijfeld mijn favoriete boek van Rachel Gibson. Haar andere boeken vond ik ontspannend en vermakelijk, maar Delaney en Nick brachten me regelmatig aan het lachen. De voorbeeldige dochter van de voormalige burgemeester en de foute jongen met gevoel voor humor zorgen dan ook voor de nodige grappige conversaties. Beide lijken ze achtervolgt te worden door hun reputatie in een dorpje waar men meer aandacht heeft voor roddels dan de werkelijkheid.

Verder vertoont dit boek alle bekende elementen van een echte Rachel Gibson: een hoog tempo, een uiterst vlotte schrijfstijl en twee personages die elkaar zowel lijken aan te trekken als af te stoten. ‘Verboden terrein’ is een luchtig én uiterst ontspannend boek dat heerlijk wegleest.