Titel: Op zoek naar geluk
(Op zoek naar de ware, #3)
Auteur: Jennifer Probst
Uitgeverij: Boekerij
448 p.

“Genevieve MacKenzie heeft haar leven volledig onder controle. Ze heeft alles wat haar hart begeert, staat op het punt om te trouwen met een charmante arts en is zelf een talentvolle chirurg. Maar op haar trouwdag vlucht ze tot haar eigen verrassing weg door het raam van de kerk … waar haar beste vriend haar letterlijk opvangt.

Als Wolfe zijn beste vriendin op haar trouwdag opvangt na een sprong uit het kerkraam, stelt hij geen vragen en maakt dat ze daar samen wegkomen. Maar als zijn eigen gevoelens meer dan platonisch blijken te zijn, beseft hij dat hij de vriendschap op het spel moet zetten om zijn eigen hart te beschermen en de vrouw van wie hij houdt te veroveren. Kan de vriendschap tussen Wolfe en Genevieve veranderen in iets diepers – of is het al te laat voor ware liefde?”

Mijn mening:

Gen is altijd een volhouder geweest. Al sinds haar jeugd volgt ze haar keuzes op en brengt ze tot een goed einde. Ook al bevalt een boek haar niet, toch zal ze het uitlezen en wanneer ze op restaurant iets heeft besteld dat ze uiteindelijk niet lust … tja, dan zal ze haar bestelling toch braaf naar binnen werken. Opgeven lijkt een zwakte en vermits ze niemand wil teleurstellen past ze zich steeds opnieuw aan de situatie aan.

Die volharding hoeft niet persé slecht te zijn, maar bij Gen is het de laatste jaren steeds erger geworden. Ze heeft zich helemaal naar de wensen van haar verloofde aangepast tot ze het punt heeft bereikt waarop ze zichzelf plots niet meer herkent en dat besef bezorgt haar een angstig gevoel nu ze op het punt staat om de grote stap te zetten.

Halsoverkop besluit ze impulsief om weg te vluchten van haar eigen huwelijk. Gelukkig voor haar beschikt haar beste vriend Wolfe over een perfecte timing is zorgt hij ervoor dat ze aan alle heisa kan ontsnappen en en kans krijgt om alles op een rijtje te zetten.

Na lange tijd kan Genevieve terug zichzelf zijn. Wolfe anvaard haar immers zoals ze is en doet haar opnieuw genieten van zaken die ze al een hele poos moest missen. Ze kan zich echter niet blijven verbergen en moet op een gegeven moment de chaos die haar vlucht tot stand bracht, onder ogen zien. Een geschokte familie, een boze ex-verloofde én de vriendschappelijke gevoelens voor Wolfe die de friend-zone lijken te overschrijden …

Dit nieuwe boek in de ‘Op zoek naar de ware’-reeks voldoet perfect aan de verwachtingen die het bij me oproept. De boeken van Jennifer Probst zijn dankzij hun combinatie van humor, romantiek, vrienschap, erotiek én een snuifje drama uiterst ontspannend leesvoer. Ook ‘Op zoek naar geluk’ is dankzij deze succes-formule uiterst geschikt als luchtig tussendoortje. Door de aangename schrijfstijl leest het boek bovendien erg vlot weg.

De schrijfster slaagt er perfect in om de zinderende spanning tussen Wolfe en Gen op papier tot leven te laten komen, waardoor het wachten voor de lezer even erg lijkt te zijn als voor beide hoofdpersonages. De voorspelbaarheid stoort me niet omdat je als lezer echt uitkomt naar het positieve einde. Wat me wel een beetje stoorde was de epiloog. Het leek wel alsof een bepaald element op het laatste nippertje nog aan het verhaal moest worden toegevoegd en dat kwam wat geforceerd over. Zeker doordat het niet echt iets extra bijdroeg aan het verhaal.