Titel: Ongemerkt (Het Legioen, #2)
Auteur: Kami Garcia
Uitgeverij: Full Moon
336 p.

“Kennedy Waters leeft in een wereld waarin geesten geheimen bewaren, doden moorden plegen en een wraakzuchtige demon rondwaart – een demon die zij per ongeluk heeft vrijgelaten. Nu moet Kennedy hem samen met de vier andere leden van het Legioen van de Zwarte Duif zien te verslaan. Terwijl ze meer ontdekt over het mysterieuze Legioen, beseft ze dat niet een geheim genootschap maar haar eigen familie het grootste geheim bewaart. Alle leden van het Legioen hebben een merkteken, behalve Kennedy. Als de tijd begint te dringen en het leven van degene van wie ze het meest houdt aan een zijden draadje hangt, kan Kennedy niet langer de vraag die ze het meest vreest uit de weg gaan: waarom is zij nog steeds ongemerkt?”

Mijn mening:

Bij de Caster Chronicles-serie die Kami Garcia eerder samen met Margaret Stohl schreef vond ik het eerste boek geweldig en de daaropvolgende boeken steeds iets minder. Bij deze reeks is net het tegenovergestelde het geval. Ik vond ‘Onbreekbaar’ een leuk startschot, maar dit tweede deel vind ik zelfs nog beter dan zijn voorganger.

Het boek begint met een proloog die ons alvast een blik in de toekomst toont om vervolgens enkele dagen terug in de tijd te reizen en ons zo doet ontdekken wat er vooraf ging aan die ene gebeurtenis. In het begin leeft Kennedy afgezonderd van de andere leden van het Legioen van de Zwarte Duif,  maar zodra hun team verenigd is lijkt het verhaal steeds sneller te verlopen. Het tempo van dit boek ligt dan ook vrij hoog en dat verklaart waarschijnlijk meteen ook waarom ik het in snelvaart heb uitgelezen.

‘Ongemerkt’ bevat heel wat typische YA-elementen die door het verhaal heen zijn verweven. Een ontluikende liefde tussen twee jongeren bijvoorbeeld, maar ook een groepje tieners die in hun eentje de ondergang van de wereld moet zien te voorkomen, emoties die alle kanten lijken op te gaan, … Die zaken doen waarschijnlijk al snel een belletje rinkelen, maar deze herkenning is gelukkig geen belemmering.

Gelukkig maar want er kwamen nog meer herkenbare elementen voor in dit verhaal. Eigenlijk kan ik terugvallen op mijn omschrijving van Onbreekbaar. Ook deze opvolger is een mengeling van een grote portie Supernatural, een snuifje Dan Brown, een mespunt Charmed en misschien zelfs een minieme dosis Paranormal Activity er bovenop. Dat verklaart deels die hoge herkenningsfactor, maar het zal je waarschijnlijk ook doen begrijpen dat dit boek leest als een spannende én verslavende serie. Zo eentje die eindigt met een cliffhanger en je dan reikhalzend doet uitkijken naar het vervolg.

De vlotte opbouw van het verhaal en de dosering van actie en spanning zorgen er in combinatie met Kami Garcia’s schrijfstijl én de vrij korte hoofdstukken voor dat je het boek sneller uitleest dan verwacht. Het boek leest dan ook heerlijk weg. Het bevat geen zware doordenkers maar weet wel je aandacht vast te houden en je nieuwsgierig te maken naar wat er de personages nog te wachten zal staan. Het abrupte einde doet die nieuwsgierigheid alleen maar groter worden.