Sommige zwakheden én misschien zelfs lichte verslavingen kan je onmogelijk verborgen houden. Het zou nogal onzinnig zijn om te beweren dat ik niet van boeken hou of er slechts ‘enkele’ bezit. Mijn Forever Friends-verzameling kan je evenmin moeilijk over het hoofd zien vermits deze schattige beertjes in vrijwel elke kamer van ons huis terug te vinden zijn. En dan is er die collectie theezakjes nog. Ondanks het grote aantal (ongeveer 1700 verschillende exemplaren van over de hele wereld) neemt die collectie niet zo veel plek in. Die laatste is dus niet zo opvallend, maar toch zijn deze drie al regelmatig vermeld op deze blog. Het zijn echter niet de enige ….

Memoboekjes en schriftjes in allerlei formaten – die kan ik echt niet missen én ze worden natuurlijk ook effectief gebruikt. Ok, niet allemaal tegelijk, maar op deze manier heb ik er steeds nog enkele in voorraad.

Trouwuitnodigingen, geboortekaartjes, kerstkaartjes waar foto in verwerkt zijn, … allerlei herinneringen aan gebeurtenissen die belangrijk waren voor vrienden en familie.

Bladwijzers horen hier uiteraard ook bij. Ik heb er ondertussen best wel wat verzameld, maar dat komt doordat ik ze niet kan wegdoen. De uil-bladwijzer en die met de bloemen kreeg ik bijvoorbeeld cadeau toen ik ongeveer 16 -en 14 was en dat is al wel eventjes geleden. Het ergste is dat ik eigenlijk steeds opnieuw naar mijn favoriet grijp. (die met de lezende vrouw)

Al een geluk dat dit mandje niet veel plek in beslag neemt want ik krijg het niet over mijn hart om afstand te doen van mijn brieven-verzameling. Van briefjes die mijn ouders stuurden toen ik op kamp zat tot de correspondentie met mijn nichtjes -en pennenvriendinnen.

Een schoendoos vol met alle leuke kaartjes met lieve wensen die we van vrienden en familie krijgen voor ons huwelijk.

Een hele lading vakantie-kaartjes die we kregen toegestuurd door mijn nichtjes, vriendinnen, onze buren, … Ik vind het super leuk om dankzij deze kaartjes én het reisverslag nadien – een beetje mee op reis te gaan.

Ondertussen is het al zo’n 15 jaar geleden sinds ik naar Londen ging, maar ik heb nog steeds alle toegangskaartjes van de museums die we bezochten. De beeldjes zijn souvenirs aan onze vakanties aan zee. Op het einde van die periode mochten we altijd iets uitkiezen en bij mij waren dat die kleine gipsen beeldjes. In totaal zijn het er ongeveer 10. Een bladwijzer die een vriendin in het Middelbaar voor me maakte, mijn favoriete gedicht én zelfs het ziekenhuisbandje van bij mijn geboorte.

En als laatste voorbeeld deze vrij omvangrijke verzameling Forever Friends-kaarten. Sommige heb ik al sinds ik 9 was, anderen zijn er door de jaren heen bijgekomen.

Ik heb het soms moeilijk met afscheid nemen van bepaalde zaken. Het is niet zo dat ik alles bewaar, ik denk er echt over na of iets de moeite is om te bewaren omdat je anders binnen de kortste keren een massa voorwerpen om je heen verzamelt. Sommige zaken die je in deze blogpost zag worden dan ook effectief frequent gebruikt (en ja, je hebt er echt meer als één van nodig. ECHT wel). Andere … Tja, ik ben vrij sentimenteel en er zijn duidelijk ook genoeg zaken die ik blijf koesteren terwijl ze voor andere mensen misschien enkel ruimte beslagen.