Titel: De ontbijtclub
Auteur: Debbie Macomber
Uitgeverij: Harlequin
320 p.

“Moet je op elkaar lijken om goede vriendinnen te kunnen worden? Ooit zouden Clare, Elizabeth, Karen en Julia deze vraag met ‘ja’ hebben beantwoord, maar nu weten ze wel beter …

De wegen van de vier vrouwen kruisen tijdens een cursus dagboek schrijven. Allemaal hebben ze hun eigen redenen om erheen te gaan, al even verschillend als de levens die ze leiden. Maar misschien is dat wel precies wat hen in elkaar aantrekt – die andere kijk op gewone dingen.

De cursus is inmiddels allang afgelopen, maar elke donderdagochtend om acht uur ontmoeten ze elkaar in een restaurant. Om te ontbijten, om bij te praten en om ervaringen uit te wisselen. En zo ontstaat de ontbijtclub – een basis voor een hechte vriendschap, bron van bemoediging en steun, en al snel niet meer weg te denken uit hun levens.

Mijn mening:

‘De ontbijtclub’ draait rond vier sterke vrouwen die ondanks grote verschillen in leeftijd en situatie, een heel hechte vriendschapsband hebben. Nieuwjaarsdag lijkt voor hen symbool te staan voor een verse start. Elk maken ze nieuwe plannen en voornemens. In onderlinge overeenkomst besluiten ze ook om ieder één woord te kiezen om uit te drukken waar dit nieuwe jaar voor hen om zal draaien.

Voor Clare die door haar overspelige echtgenoot in de steek werd gelaten is dit trouw. Elizabeth (Liz) die al enkele jaren weduwe is heeft het gevoel dat de tijd lijkt weg te sijpelen terwijl er nog zoveel dingen zijn die ze wil meemaken. Karen, het jongste lid van de Ontbijtclub verlangt hevig naar acceptatie en Julia lijkt alles te hebben wat ze maar kan wensen en wil dit jaar meer stil staan bij alle redenen tot dankbaarheid.

Door hun grote leeftijdsverschillen kijken ze anders tegen bepaalde zaken aan én net deze diversiteit draagt toe aan het verhaal. Ze verrijken elkaar en staan ook echt open voor de anderen hun opinie. Ondanks het feit dat ze elks in een andere levensfase staan zijn er tegelijkertijd ook voldoende overeenkomsten tussen hen. Dit boek waarin vriendschap centraal staat doet je nog meer beseffen hoe gelukkig je jezelf mag prijzen dat je goede vriendinnen hebt om op terug te vallen.

Ik las ‘de Ontbijtclub’ in één keer uit en heb echt genoten van dit ontspannende verhaal waarin de hoofdpersonages leren om verder te kijken dan je vooroordelen en ontdekken dat je door een speling van het lot soms zaken lijkt te vinden waar je niet naar op zoek was. De vier verschillende perspectieven wisselen elkaar regelmatig af en zorgen ervoor dat het nooit te eentonig wordt. Dat elk hoofdstuk begint met een gequoteerde levenswijsheid, lijkt ook mooi bij dit verhaal te passen.