Deze terugkerende foto-update is na enkele keren een gewoonte geworden én ook dit keer laat ik jullie via een aantal foto’s graag zien waar ik me de afgelopen dagen mee heb bezig gehouden.

Goed kijken … heel goed kijken …. Hebben jullie hem al gevonden? Blijkbaar kan je een band lek rijden door zo’n klein nietje. Tja, ik vond het zelf ook niet geloofwaardig. Die punaise van enkele weken geleden tot daar aan toe. Die had ik ook niet gezien, maar daar lijkt het nog logisch vermits die pin omhoog ligt. Een nietje ligt volgens mij altijd zoals het hier op de foto staat. Plat dus, net als mijn fietsband. Die Wet van Murphy ziet me blijkbaar graag, maar zelf had ik de 18€ toch liever in de boekenwinkel gespendeerd als bij de fietsenmaker.

Dit boek zat tussen de vorige lading boeken die ik als vrijwilliger voor de plaatselijke bibliotheek aan het plastificeren was. Ik kon het niet laten om er even in te bladeren en het lijkt me een heerlijk boek om uit voor te lezen.

Er kwam ook weer wat nieuw leesvoer binnen sinds mijn laatste foto-update. Zo kwam onverwachts ‘Ik ben de nacht’ van Ethan Cross binnen. Deze spannende thriller ben ik momenteel aan het lezen, maar vlak voor het weekend kwamen er nog meer boeken bij. Met deze drie extra exemplaren ziet het er naar uit dat het nog eventjes duurt vooraleer ik weer een eigen boek uit het rek kan nemen.

Eventjes terug kocht ik met een actie alle vijf de boeken van Dagelijkste Kost. Dat die titel goed gekozen is maken deze foto’s wel duidelijk, ik heb er immers al een heel deel receptjes uit klaargemaakt. De Penne al forno met balletjes en mozzarella, de wok met rundvlees en groenten (al liet ik de zelfgemaakte woksaus achterwege) en deze Fruitsalade van peer met sabayon en amandelcrumble waarbij ik zelf de sabayon verving door crème Anglaise. Ondertussen hangen alle boeken vol met memobriefjes bij de recepten die ik nog wil uitproberen en het ziet er naar uit dat ik nog veel werk heb.

Het bleef echter niet bij zelf koken en thuis eten want ik had ook enkele leuke én lekkere afspraakjes. Zo ging ik met mijn tante voor het eerst bij De Bomma eten. Een restaurant in Antwerpen waar je terecht kan voor de klassieke recepten. Zo staan er stoofvlees en vol au vent op hun menu maar ook deze lekkere tiramisu. Tijdens de maandelijke bijpraat-afspraak met mijn vrienden én Reader-in-Crime kozen we voor een lekker broodje bij Perruche én eindelijk kwam het er ook van om de cheesecake bij Lojola te proeven.

Bij diezelfde Lojola kocht ik ook een voorraadje van deze lekkere Chocolate Flake thee van Tea Pigs. Ik was hem tot nu toe in geen enkele theewinkel tegengekomen en was dus heel blij dat ik ze nu toch in huis heb kunnen halen.

Een bijpraat-afspraakje met een mede-boekenvriendin is natuurlijk niet compleet zonder een bezoekje aan minstens één boekenhandel. Dit keer kwamen we terecht bij deze grote strip, graphic novel -en comic winkel in Antwerpen (Beo) en bij de Standaard Boekhandel.

De afgelopen week was er ook nog eens tijd voor een knutselmiddag met twee vriendinnen. Gelukkig dat die dagen er nog zijn, want het lijkt er op dat ik anders niet meer aan knutselen toekom door het vele lezen en bloggen. Dat ik mijn liefde voor boeken nooit kan uitschakelen valt wel een beetje op vermits ik naast deze ingekleurde stempels (=kaartjes-in-spé) ook nieuwe bladwijzers maakte. Eentje was een cadeau, maar de andere twee wachten nog op een nieuwe eigenaar.

Een tijdje terug dronk ik toen we op visite waren super lekkere citroen-thee van Twinnings. Ik vond hem zo lekker dat ik hem graag in huis wilde halen maar vond telkens enkel de groente citroenthee. Gelukkig heb ik een vriendin die me heel veel geluk lijkt te brengen en vond ik dankzij haar deze Zwarte thee met citroensmaak. Blijkbaar niet de versie die ik dronk maar wel super lekker. Die leuke thee-infuser die er naast ligt kon ik onmogelijk laten liggen. Ik zie er al naar uit om hem in mijn ‘Shut up! I’m reading’- beker te hangen. Misschien moet die tekst dan wel worden aangepast naar ‘Shut up! I’m chilling’. 🙂

Ik heb me de laatste maanden niet op een onbewoond eiland bevonden en ook niet ingegraven in een ondergrondse bunker – toch was ik één van de weinige mensen die werd vrijgesteld van de blijkbaar gigantische Allegiant-spoiler. Leuk natuurlijk want daardoor kon ik zonder voorkennis in dit boek beginnen nu het er eindelijk is een keertje van kwam om het te ontlenen in de bibliotheek.