Dat ik een boeken-liefhebber ben valt niet te ontkennen. Die muur vol goed gevulde boekenkasten spreekt voor zich. De artikelen op deze blog bevestigen dat vermoeden alleen maar meer. Toch zijn er bepaalde momenten en feiten waarbij ik me echt 100% boekenworm voel …

* Bijvoorbeeld die ene keer die me meteen ook deed beseffen dat ik hier een blogpost rond moest schrijven. Namelijk de avond waarop ik alleen thuis was en de afwas deed, maar tegelijkertijd mijn ereader niet opzij kon leggen vermits ik helemaal in het verhaal zat. Nee, hij viel niet in het water, maar ik bukte me wel elke zoveel seconden helemaal voorover zodat ik met het puntje van mijn neus de volgende bladzijde kon selecteren. Tja, mijn handen zaten natuurlijk in het afwaswater én er was gelukkig niemand thuis die me op deze manier bezig zag. 🙂

* Of die keer dat ik met de bus onderweg was en helemaal in mijn verhaal was weggedoken, waardoor ik dus niet merkte dat er al de hele tijd iemand die ik kende vlak achter me zat. Oeps!

* De keer dat ik blij was met een treinvertraging vermits ik dan mijn boek kon uitlezen tijdens het wachten. Datzelfde boek waarbij ik blijkbaar de hele tijd aan het glimlachen was waardoor iemand aan de andere zijde van de wagon me gedurende de volledige treinrit plezier had. Ja hoor, weer niets van gemerkt tot die persoon op het einde zei dat het precies wel een goed boek was.

* Inspiratie voor blogposts die tijdens vrijwel elk moment in me kan opkomen. Tijdens een gesprek dat absoluut NIETS met boeken te maken heeft, in het midden van de nacht, tijdens het strijken, …

* Wanneer ik in de winter over de spiegelgladde parking van de supermarkt schuifel en er een auto veel te snel op me komt afgereden en ik denk … ‘Waar is die Edward wanneer je hem nodig hebt’.

* Of wanneer er nieuwe catalogi bezorgd worden met het seizoens-aanbod van de uitgeverijen en ik volgens mij nog enthousiaster reageer dan als ik als kind deed wanneer er Speelgoed-catalogi verschenen voor Sinterklaas. LaRedoute en 3Suisses zijn ook niet aan me besteed, geef mij dus maar een catalogus vol met nieuwe boeken zodat ik mijn TBR-lijst nog wat langer kan maken.

* Het moment waarop ik me bedenk dat ik nooit afkortingen als OMG, WTF, YOLO, … gebruik maar het wel regelmatig over mijn TBR heb.

* Of die keer (Shame on me) waarop ik bij een afspraakje denk ‘Oh nee, dan kan ik mijn boek niet uitlezen én het is net zo spannend’. Of al de keren wanneer ik om het voorgaande te beperken vroeger vertrek zodat ik kan verder lezen terwijl ik op mijn afspraakje wacht en dan vervolgens niet moet wachten.

* De niet-zo-subtiele nekoefeningen op de bus om te kunnen zien wat iemand aan het lezen is.

* Of de dag waarop ik het gewoon vroeg aan een medereizigster en daardoor een boek/bus-vriendin kreeg waarmee ik enkele maandenlang leestips uitwisselde.

* Een ereader geweldig vinden omdat je dan op de bus rustig kan doorlezen in dat opwindende boek vermits de mensen toch niet kunnen zien wat ik aan het lezen ben. Nu ja, de blozende kaken en rode oortjes doen hen misschien wel iets vermoeden.

* Of euhm … wanneer de echtgenoot bij een nieuwe levering zegt ‘Volgens mij heb je wel 35 vampier-boeken’ en mijn eerste reactie niet ‘Oops’ is maar ‘die moet ik eens natellen, het zullen er wel meer zijn‘. Ik had trouwens gelijk ook, het zijn er in totaal zo’n 69. Eigenlijk was ik van plan om er een blogpost rond te maken, maar vermits er net nu dankzij de TTT veel vampier-lijstjes verschenen ga ik daar nog even mee wachten.

Geloof me, er zijn nog veel meer van die confronterende momenten. Bij sommige schaam ik me zelfs een beetje. Ik denk dan ook dat ik minstens 6 keer sorry heb gezegd tegen die kennis die ik niet had zien zitten op de bus. Maar tegelijkertijd vermoed ik dat veel van jullie hier wel een aantal situaties in zullen herkennen. 🙂