Het uitkiezen van één favoriet boek vind ik rampzalig. Een antwoord vinden op dergelijke vragen is dan ook absoluut NOT my cup of tea. Soms vraag ik me zelfs af of de samensteller van een TAG met deze vraag zit te gniffelen van leedvermaak wanneer hij/zij stil staat bij al die bloggers die zich het hoofd breken om een antwoord te kunnen invullen. Lijstjes maken zijn dan weer wel helemaal iets voor mij. Het leek me dan ook leuk om in 2015 door middel van lijstjes af en toe terug te blikken naar het afgelopen jaar. Dit keer doe ik dat door een lijstje met mijn minst favoriete boeken van 2014.

Ja hoor, natuurlijk waren er ook boeken die me niet lagen gedurende het afgelopen jaar. Of het nu het verhaal was, de schrijfstijl of de personages. Deze boeken wisten me niet te overtuigen.

* Getij – Amanda Hocking
Tja, waar ik de eerste twee delen uit deze reeks nog wel ok vond, had ik het bij het derde boek echt wel zo’n beetje gehad. Het is ondertussen al meer als een jaar geleden dat ik ‘Getij’ las en het feit dat ik er niet ontzettend veel herinneringen meer aan heb zegt waarschijnlijk al genoeg op zich.

*Mijn man-trilogie – Jodi Ellen Malpas
Ik had het eerste boek uit deze trilogie een keertje meegenomen uit de bibliotheek. Eigenlijk viel het al meteen vrij erg tegen, maar vermits ik doorgaans de gewoonte heb om een reeks uit te lezen las ik ook nog de volgende twee boeken. Eerlijk is eerlijk, op het einde was het meer diagonaal lezen in plaats van aandachtig. Eigenlijk heb ik me soms echt geërgerd bij deze trilogie. Zo erg zelfs, dat ik de nieuwe reeks van deze schrijfster niet meer heb durven proberen. Ik vond er gevloek in terug én bazig gedrag, maar amper romantiek én dat laatste hoort er voor mij toch wel bij in dit genre.

* Italiaanse Nachten – trilogie – Irene Cao
Ook bij deze serie heb ik de laatste boeken in vogelvlucht gelezen. Gelukkig heb ik in 2014 ook nog andere boeken in dit erotische genre gelezen die wel ontspannend waren én soms zelfs grappig. Anders had ik het ondertussen misschien wel voor bekeken gehouden om dit soort boeken te lezen.

* De Godinnen-reeks – Aimee Carter
Bij deze serie kon ik me vrij moeilijk inleven in de personages. Het bleef voor mij allemaal vrij oppervlakkig en wist me daardoor niet mee op sleeptouw te nemen.

* Stoute schoenen – Katie Fforde
De meeste boeken die ik lees hebben een vrij hoog tempo. Ondanks het feit dat ik Katie Fforde vroeger erg frequent las, leek het verhaal nu plots erg traag tot stand te komen. Dat was weer eventjes wennen én op dat ogenblik ging me dat blijkbaar niet echt goed af.

* Nachtmuziek – Nora Roberts
Dit oudere boek van Nora Roberts was het eerste boek van deze schrijfster dat me niet helemaal wist te overtuigen. Je merkte door de sfeer en het tempo echt dat het een ouder boek was. Gelukkig was dit vorig jaar het enige boek dat ik van haar las dat me niet binnen de kortste keren mee op sleeptouw wist te nemen.

* Drift én Dwalen – Becca Fitzpatrick
Te hoge verwachtingen? Of misschien gewoon een te hoge leeftijd? Ik weet niet wat de reden is, maar beide boeken vielen me echt tegen. Na al de positieve recensies die ik was tegengekomen was dat wel een ontgoocheling.

* Rond middernacht – Amanda Stevens
Zeker bij een thriller is het belangrijk dat de auteur je weet mee te slepen in het verhaal. Dat je op het puntje van je stoel zit door de spanning, dat je … Dit gevoel had ik jammer genoeg niet bij ‘Rond middernacht’. Het verhaal was wel ok, maar ik leek het allemaal wat vanop een afstandje te beleven en dat hielp niet echt om de spanningsgraad te doen stijgen.

* Verlangen – Chelsea Cain
Tja, misschien had dit boek een betere indruk gemaakt wanneer ik de reeks in volgorde had kunnen lezen. Ik mocht dit boek recenseren, maar vermits de voorgaande delen niet beschikbaar waren in de plaatselijke bibliotheek, viel ik er zo’n beetje middenin zonder iets van de voorgeschiedenis te kennen. De personages in langlopende series als deze leer je doorgaans geleidelijk aan kennen, tot het lijkt alsof ze oude bekenden zijn. Dat effect is natuurlijk niet te vinden wanneer je de eerdere gebeurtenissen niet hebt meegemaakt.

* Top Secret Twenty- One – Janet Evanovich
Begrijp me niet verkeerd, ik hou van deze reeks. Of beter … ik hield van deze reeks. Ondertussen is dit alweer het 21ste boek in de Stephanie Plum en na jaren supporteren voor Team Ranger begin ik me er wel degelijk aan te ergeren dat er nog steeds geen beslissing is gevallen. Hoelang kan je die situatie nu eenmaal blijven uitspinnen?

* Onschuldig bloed – James Rollins
Ik vermoed dat ik zo’n 10-tal jaar geleden meer van dit boek zou hebben gehouden. Mijn voorkeur in genres is immers de afgelopen jaren wel wat veranderd. Nu kon ik me niet echt terugvinden in het rustige tempo van dit verhaal en de uitgebreide theorieën.

* Het examen – Joelle Charbonneau
De Test was echt een leuke verrassing. Persoonlijk vond ik dit boek zeker even leuk als de Hongerspelen. Ook het tweede deel uit deze trilogie beviel me goed. Maar het einde … tja, daar had ik toch wel meer van verwacht.

* Ierse Betovering – Sherryl Woods
Het vrouwelijke personage in dit boek heeft het eigenlijk zo’n beetje voor me verpest. Haar wispelturigheid en ongeduld zorgden ervoor dat ik me echt aan haar ging ergeren.

* Voor altijd verliefd – Abbi Glines
De boeken van deze schrijfster zijn ontzettend luchtig en ontspannend. Jammer genoeg had deze reeks voor mij evengoed in maximum twee boeken kunnen samengevat worden. Het duurt allemaal wat te lang en wordt nogal extreem uitgesponnen. De wispelturigheid van beide personages helpt ook niet echt. Blijkbaar verschijnt er nog een boek in deze reeks, maar dat ga ik aan me voorbij laten gaan. Een verhaal rond nieuwe hoofdpersonages zou ik dan weer wel willen lezen.

Oops, ik begon al het gevoel te krijgen dat ik extreem kritisch werd. Maar al bij al zijn 14 mindere boeken op een totaal van 181 gelezen boeken gelukkig nog steeds een kleine minderheid.

Hebben jullie ook tegenvallers ontdekt in 2014?