Titel: Wachten op Doggo
Auteurs: Mark B.Mills
Uitgeverij: LS Amsterdam
222 p.

“Probeer met niet te vinden en bellen heeft ook geen zin, aangezien ik al in het vliegtuig zit op het moment dat je dit leest. Liefs en levenswijsheid, Clara xxxxxxxxxx

De dertigjarige reclameman Daniel is weer single en daar baalt hij eigenlijk meer vna dan hij wil toegeven. En dan zit hij ook nog eens opgescheept met Clara’s hond, Doggo. Hij houdt niet eens van honden. Als het aan Dan ligt, gaat die lelijke hond zo snel mogelijk terug naar het asiel.

Maar Doggo heeft andere plannen. Hij gaat met Dan mee naar zijn werk en pakt daar al zijn collega’s in, inclusief Edie, de aantrekkelijke artdirector. En voor hij het weet heeft Dan een nieuw maatje. Want Doggo is meer dan een harig monster: hij is een hond met karakter, een speciale vriend op vier poten, een held!”

Mijn mening:

Daniel heeft geen autistische trekken als Don Tillman, evenmin vertoont hij gelijkenissen met de klunzige Bridget Jones. Desalniettemin heeft hij toch iets gemeenschappelijk met beide hoofdpersonages. Net als hen slaagt hij er immers perfect in om het publiek voor zich te winnen.

Mark B. Mills toont ons in dit boek hoe het Dan vergaat wanneer zijn vriendin hem geheel onverwachts laat zitten en hem achterlaat met haar hond, met wie Daniel niet bepaald een nauwe band heeft. Dan is zeker niet perfect en net dit zorgt er voor dat het zo makkelijk is om van hem te houden. Zijn imperfecties zorgen voor herkenning en maken hem daardoor heel realistisch en menselijk waardoor het vrijwel onmogelijk is om niet met hem mee te leven.

Toch lijkt dat kleine hondje een minstens even belangrijke rol te spelen in dit verhaal. Hij is niet verantwoordelijk voor uitgebreide conversaties, hij ziet er niet uit, hij heeft geen duidelijke stamboom maar wel narcistische trekjes én unieke voorkeuren … toch lijkt Doggo de grote ster van dit boek te zijn.

Het was af en toe eventjes wennen aan de abrupte manier waarop de auteur van de ene situatie overschakelt naar een totaal andere gebeurtenis. Verder heb ik echter niets dan goeds over dit boek te melden. De blik achter de schermen van het reclamewereldje, de ontwikkeling van de relatie tussen Dan en Doggo, Dan’s herkenbare overpeinzingen, de melancholie die doorheen dit verhaal verweven is, …

Dit boek blijkt een onverwachtse meevaller te zijn. Ik had geen flauw idee wat ik van dit verhaal mocht verwachten, maar het wist me aangenaam te verrassen. Wachten op Doggo is echt een heerlijk boek. Dankzij de bondige schrijfstijl en korte hoofdstukken leest het uiterst vlot. Op het eerste zicht lijkt vooral de humor te primeren, maar eigenlijk bevat het ook een degelijke portie levenswijsheid.