Dat ik graag naar F.A.C.T.S. ga wisten jullie al. Het leek me echter een leuk idee om nog eens wat persoonlijke feiten met jullie te delen. Op deze blog komen jullie immers vooral veel boek-gerelateerde zaken over me te weten maar wisten jullie dit al ….

Nr. 1 – Af en toe heb ik mensen aan de lijn die eigenlijk de plaatselijke bibliotheek proberen te bereiken. Blijkbaar verschillen beide telefoonnummers maar één cijfer. Wel grappig vermits ik vrijwilligerswerk voor de bibliotheek doe. Het doorverwijzen naar het correcte telefoonnummer valt daar dus meteen ook mee onder. 😉

Nr.2 – Ik kan absoluut NIET op hakken lopen. Echt waar, ik heb ooit een paar hoge hakken aangedaan in de winkel én het klopt volledig … zo’n mooie hakken zorgen ervoor dat je een veel elegantere houding aanneemt. In mijn geval duurt dat dus tot het moment waarop je een stap probeert te zetten en onderuit gaat. Ik hou het dus bij mijn comfortabele én stabiele schoenen.

Nr.3 – Er zijn wel meer dingen waar ik niet tot in staat ben. Zo kan ik dus ook absoluut NIET dansen, maar zodra ik ‘Whenever Wherever’ van Shakira of ‘Mundian Tu Back Ke’ van Panjabi MC hoor, dan kijk ik snel rond me heen om te zien of er getuigen in de buurt zijn en indien dit niet het geval is dans ik gewoon lekker toch.

Nr. 4 – Dat doe ik dus ook wanneer ik ‘My milkshake brings all the boys to …’ van Kelis hoor. Alleen blijft het daar bij dit nummer niet bij. Nee hoor, ik zing in mezelf altijd ‘My magic brings Voldemort to the yard and I’m like … that’s hurting my scar’. Zonder getuigen durf ik dat evengoed luidop doen. 🙂

Nr. 5 – Lezen in bad vind ik absoluut NIET ontspannend. Het leek me ontspannend wanneer ik het in films of op foto’s zag, maar in werkelijkheid viel het enorm tegen. Armen in de lucht om natte spetters op de bladzijden te voorkomen … Lezen in bad bezorgt me dus eerder stress dan dat het me doet ontspannen. Geef mij dus maar een snelle douche én dan een rustige avond met een boek in de zetel.

Nr.6 – Ik ben ieder jaar opnieuw aan het aftellen tot de Sint vertrokken is zodat ik de kerstversiering mag boven halen, cadeautjes mag inpakken, een tekstje kan bedenken voor de kerstkaartjes van dat jaar, … De Sint vieren we niet nu we volwassen zijn, maar toch blijft het de gewoonte om de kerstdecoratie pas boven te halen zodra hij uit het land is. Die versiering wordt exact een maand later normaal ook weer ingepakt wanneer de Driekoningen op 6 januari rondgaan.

Nr. 7 – Nadat ik een periode veel recensiemateriaal achter elkaar kreeg toegestuurd heb ik een Pavlov-reflex ontwikkelt. ‘Oh een bestelbusje’ … spring recht om open te doen terwijl dat busje geen aanstalten maakt om te stoppen.

Nr. 8 – Door diezelfde recensieboeken ken ik onze postbode ondertussen vrij persoonlijk. We hebben zelfs een keer een heel gesprek gehad toen we een keertje samen op de bus zaten. Tja, wanneer men je af en toe pakjes komt geven ben je nog sneller geneigd om de mensen aan te spreken. 😉