Titel: De meeste dromen zijn bedrog
Auteur: Mhairi McFarlane
Uitgeverij: Boekerij
382p.

Vijftien jaar na het eindexamen gaat Anna Alessi naar een reünie van haar middelbare school. Ze ziet er behoorlijk tegen op: ze was als tiener veel te dik en werd genadeloos gepest. Natuurlijk is James Fraser de eerste die ze op de reunie tegen het lijf loopt. De knapste jongen van de klas, en Anna’s geheime jeugdliefde. Maar ook degene die haar vroeger het ergst heeft vernederd. Hij is onder de indruk van Anna – ze lijkt helemaal niet meer op het meisje dat ze ooit was. Maar Anna, verslaafd aan kasteelromannetjes en door en door romantisch, vertrouwt hem niet. Zeker, mensen kunnen veranderen; maar er moet nog heel wat gebeuren voordat James Anna’s hart weer kan veroveren!

Verhaal:

Anna’s schoolleven was geen pretje. Ze werd gepest en nog niet zo’n klein beetje. Dat ze die periode én de personen die er een belangrijke rol in speelden achter zich heeft gelaten is dan ook geen grote verbazing. De mollige Aureliana veranderde haar naam én nam samen met de slechte herinneringen meteen ook afscheid van het overtollige gewicht. Nu ja, het tweede lukte haar overduidelijk, het eerste iets minder. Waar haar zus het walhalla vindt in shoppen is Anna’s grote fascinatie weggelegd voor geschiedenis. Meer zelfs, ze maakte er niet enkel haar werk van, haar grote voorbeeld én heldin is niemand minder dan de Byzantijnse Keizerin Theodora.

Anna ziet er stralend uit, heeft een succesvolle carrière, … maar ze lijkt nog steeds gevangen te zitten in het lichaam van de onzekere Aureliana. Haar vrienden vinden dat ze naar de klasreünie moet gaan om dit hoofdstuk voor eens en altijd af te sluiten. Anders dan de samenvatting doet vermoeden weet ze daar het contact met James Fraser zoveel mogelijk te ontwijken, als de voormalige pestkop enkele dagen later plots op haar werk verschijnt lukt dit echter niet meer. Blijkbaar werkt de firma waarvoor hij werkt tijdelijk samen met het museum dat Anna’s tweede thuis is geworden én dat betekent dat ze met hem moet samenwerken. Anders dan de samenvatting op de achterflap omschrijft, weet James NIET wie Anna is. Dit zorgt voor de nodige uitdagingen maar zeker ook voor zowel grappige als schrijnende situaties.

Mijn mening:

Dat is meteen ook wat dit boek zo leuk maakt. Op de achterflap staat met icoontjes afgebeeld wat je in dit boek allemaal kan verwachten. Deze voorstelling beloofd de lezer humor, tranen, vriendschap, drama én liefde. Een belofte die deze schrijfster ook helemaal weet waar te maken. Ik heb genoten van de grappige situaties en conversaties, heb gehuild van het lachen én van ontroering en leefde mee met de leuke personages in dit boek. Van Anna, die ondanks haar fysieke transformatie nog steeds gevangen lijkt te zitten in het lichaam van de onzeker Aureliana, van James die zichzelf opnieuw lijkt te ontdekken, van de chaotische en iets wat excentrieke jongere zus Aggy, van de loyale vriendschap van Michelle, zelfs James’ chagrijnige kat Luther wist me voor zich te winnen.

Toch bracht dit boek tegelijkertijd ook de gevolgen van pesten in beeld. Hoe groot de invloed van zo’n op het eerste zicht te negeren uitspraak en/of handeling kan zijn. Het komt duidelijk aan bod maar is zeker geen overheersende factor. Dat waren voor mij persoonlijk de humor, vriendschap én liefde.

Die humor was heel actueel. Verwijzingen naar bekende namen, naar sociale media, … Deze actualiteit maakte het allemaal veel herkenbaarder. Daarnaast hield ik ook van de sarcastische humor van beide personages. Ik moet toegeven dat het eventjes duurde voor ik helemaal in het boek kon wegzinken, maar zodra ik de personages beter leerde kennen, leken zij me in combinatie met de korte hoofdstukken en vlotte schrijfstijl, vooruit te stuwen.